چگونه از شر جوش رها شویم؟

چطور از شر جوش رها شویم؟

قابل ذکر است که این مقاله برای درمان جوش‌های متوسط تا خفیف بوده و برای صورت‌های دارای جوش‌های شدید و بسیار چرکین باید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک پس از تشخیص علت جوش، درمان مناسب خوراکی یا داروهای موضعی را برای بیمار تجویز نماید.

 

کنترل چربی پوست و حمله جوش با ماسک مناسب

اولین موردی که قصد داریم در چالش پیشگیری و درمان جوش به شما معرفی کنیم، استفاده از ماسک‌هایی است که به کنترل چربی پوست کمک کرده و باعث پیشگیری از حمله جوش می‌گردند.

ماسک فریمن

یکی از ماسک‌های مناسب برای پوست‌های چرب و مستعد جوش، ماسک رس، نعناع، لیمو از برند فریمن (FREEMAN) است. لازم به ذکر است که این ماسک برای پوست‌های چرب و دارای جوش، مختلط و نرمال مناسب بوده و برای پوست‌های خشک و حساس مناسب نیست و افراد دارای پوست‌های حساس باید از ماسک‌های مناسب نوع پوست خود استفاده نمایند.

ماسک مذکور دارای سه ترکیب خاک رس، لیمو و نعناع است. خاک رس برای پاک‌سازی و کم کردن التهاب پوست بسیار مناسب بوده و لیمو به دلیل دارا بودن اسید اسکوربیک، برای کنترل چربی پوست مفید است؛ همچنین نعناع دارای اسید سالیسیلیک بوده و برای جلوگیری از تجمع سلول‌های مرده جلوگیری کرده و سلول‌های مرده قبلی را از روی پوست حذف می‌کند. تجمع این سلول‌ها باعث می‌شود که باکتری‌ها در این مکان‌ها جمع شوند و باعث بروز جوش‌ می‌شوند. از طرفی نعناع ضد التهاب بوده و به همین دلیل برای پوست‌های مستعد و دارای جوش بسیار مناسب است. این ترکیبات باعث می‌شود که منافذ پوست به مرور زمان بسته شده و پوست حالت درخشندگی ناشی از چربی را نداشته باشد.

نحوه استفاده از ماسک صورت

برای استفاده از ماسک، مقدار مورد نیاز از ماسک را درون یک ظرف قرار داده و با استفاده از بروس به آرامی ماسک را بر روی صورت خود پخش نمایید. پوست صورت قبل از استفاده از ماسک باید شسته شده و تمیز باشد. دقت کنید که از این ماسک نباید برای اطراف چشم استفاده گردد زیرا پوست اطراف چشم و لب به شدت حساس بوده و چنین ماسک‌هایی برای این نواحی مناسب نیستند. پس از قرار دادن ماسک بر روی پوست، به مدت 15 تا 20 دقیقه ماسک را بر روی پوست نگه داشته و سپس با روش‌های گفته شده در بخش بعد، به آرامی بشویید.

لازم به ذکر است که استفاده از ماسک در بهبود جوش‌های خفیف مناسب بوده و در پیشگیری از جوش مناسب بوده و کمک کننده است و در واقع درمان اصلی جوش نیست و بسته به میزان شدت جوش‌ها باید راه‌حل مناسب را انتخاب نمایید.

شستشوی صورت

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای پیشگیری و درمان جوش‌های صورت باید انجام شود، نحوه صحیح شستشوی صورت است. یکی از بدترین اتفاقاتی که ممکن است برای صورت جو‌ش‌دار رخ دهد، التهاب پوست نام دارد. شما ممکن است با فشار و ماساژ بیش از حد و با مدت زمان بالا، التهاب را به‌صورت خود القاء کنید. دقت کنید که در زمان شستشو در مدت زمانی کمتر از ده ثانیه و با فشار بسیار ملایم صورت خود را ماساژ دهید تا از التهاب جلوگیری کنید.

بایودرما سبیوم

معرفی محصولات مناسب شستشوی صورت

برای شستشوی صورت شما می‌توانید یکی از محلول‌های پاک کننده برند «بایودرما سبیوم» (BIODERMA Sebium)  و یا «اَون» (Aven) را از بازار تهیه کنید. در آغاز شستشو ابتدا دستان خود را با آب مرطوب کرده و مقداری از محلول را کف دست خود بریزید و دستان خود را ماساژ دهید تا محلول حسابی کف کند، آنگاه کف ایجاد شده را به تمام منافذ پوست صورت خود از پیشانی گرفته تا گونه‌ها و زیر چانه برسانید و به‌آرامی و ملایمت برای ده ثانیه ماساژ دهید. در اینجا نکته قابل ذکر این است که برای پوست‌های چرب و جوشی از هیچ‌گونه «برس شستشوی صورت» (Face Brush) و یا لیف حمام استفاده نکنید و بهترین راه برای شستشوی صورت‌های آسیب‌پذیر استفاده از دستان خودتان است.

Aven

در انتهای شستشو و برای آبکشی صورت پیشنهاد می‌شود که از دوش دستی با فشار آب کم و دمای ملایم، بدون دخالت دست استفاده شود. در ‌صورتی که چنین امکاناتی وجود نداشت، باز هم با دستان خود و به‌آرامی کار آبکشی را انجام دهید.

خشک کردن صورت پس از شستشو

برای شستشوی پوست‌های چرب و جوش‌دار در کنار استفاده از شوینده‌ها و محلول‌های پاک‌ کننده مناسب، یک سری نکات بهداشتی در هنگام خشک کردن پوست را نیز باید رعایت کنید. استفاده از یک حوله برای خشک کردن دست و صورت در خانه شما، آن هم به صورت همگانی، باعث می‌شود که آن حوله به‌سرعت به مکانی برای رشد و تکثیر باکتری‌ها تبدیل شود که این مورد به‌هیچ ‌وجه برای پوست آسیب‌پذیر مناسب نیست و می‌تواند وضعیت جوش‌ها را بدتر کند. لذا این نیاز احساس می‌شود که به جای استفاده مداوم از یک حوله، چهارده عدد حوله کوچک تهیه کنید و در محل شستشوی صورت خود قرار دهید.

شما لازم است روزانه دو بار (و نه بیشتر) صورت خود را بشویید و هر بار از یک حوله برای خشک‌کردن صورت خود استفاده کنید و سپس حوله مصرف شده را در سبدی جداگانه نگ ه‌دارید تا در انتهای هفته تمامی چهارده حوله را با هم بشویید و این‌گونه در وقت خود نیز صرفه‌جویی کنید. با رعایت همین مورد ساده خواهید دید که بسیاری از جوش‌های شما برطرف شده و یا از پیشروی آن‌ها جلوگیری شده است.

 

حال، پس از شستشو نوبت به خشک‌ کردن پوست می‌رسد. همان‌طور که پیش از این ذکر شد، شما باید یک حوله کاملاً تمیز در اختیار داشته باشید و با ملایمت هرچه تمام‌تر پوست خود را خشک کنید. هرگز سعی نکنید که حوله را با فشار زیاد روی پوست خود بکشید و اجازه دهید قطرات آب به‌آرامی جذب حوله شوند. پس از اتمام کار حوله را در سبد حوله‌های چرک قرار‌داده و برای شستشوی بعدی از حوله‌ای تازه استفاده کنید.

درمان‌های دارویی

دوره درمان دارویی جوش‌های ملایم و متوسط را می‌توان با مراجعه به پزشک و تشخیص وی آغاز کرد و یا از برخی داروهای موضعی بدون نیاز به نسخه استفاده نمود. برای درمان جوش‌های ملایم و متوسط روش‌های متفاوتی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به درمان موضعی با محلول‌های حاوی بنزوئیل پروکساید یا سالیسیلیک اسید و همچنین کرم‌های رتینوئید موضعی اشاره کرد. پزشک با توجه به بافت و ساختار پوست ممکن است تشخیص دهد که راه بهتر برای درمان جوش‌های شما استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی و محلول ضدجوش اریترومایسین است.

 

مرحله بعد مربوط به جوش‌هایی می‌شود که در طبقه‌‌بندی متوسط تا شدید قرار دارند و به‌‌راحتی از بین نمی‌روند. در این موارد، درمان سیستمیک که همان درمان دارویی است، به‌کار می‌رود. در چنین شرایطی معمولاً بیمار با تشخیص پزشک تحت یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی از‌‌جمله داکسی‌‌سایکلین و اریترومایسین قرار خواهد‌ گرفت. گاهی نیز تشخیص پزشک مبنی بر استفاده بیمار از داروی اسپیرونولاکتون خواهد بود که برای کنترل هورمون آندروژنیک به کار می‌رود. دلیل این تشخیص، این است که گاهی هورمون‌های داخلی بدن باعث به‌‌وجود ‌آمدن جوش می‌شوند و از طریق این دارو می‌توان ترشح هورمون را کنترل کرد. گاهی نیز قرص‌های ضد‌بارداری دیان برای درمان جوش‌های شدید تجویز می‌شود که مشاهدات نشان داده نتایج  قابل ‌قبولی نیز حاصل شده است.

 

در‌صورتی که بیمار با جوش‌های بسیار شدید و چرکی سر‌و‌کار داشته است که وی را کلافه و مستأصل کرده‌اند، پزشکان با آگاه‌سازی بیمار و ارائه توضیحات در مورد چگونگی مصرف و عوارض جانبی دارو، قرص‌های راکوتان را تجویز می‌کنند. استفاده از این دارو منوط بر آن است که بیمار به‌طور مرتب با پزشک خود در ارتباط بوده و وضعیت خود را به وی گزارش دهد تا از آسیب‌های جدی ناشی از عوارض جانبی دارو در‌ امان بماند.

بنزوئیل پروکساید

نحوه استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید

یکی از روش‌های درمان جوش‌های متوسط تا خفیف، استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید است. دقت کنید که مراحل استفاده از ژل را به دقت دنبال کرده و طبق دستور توضیح داده شده بر روی پوست خود اعمال نمایید. برای آغاز این کار شما ابتدا باید ژل بنزوئیل پروکساید را تهیه کنید که معمولاً بدون نیاز به نسخه در تمامی داروخانه‌ها موجود‌‌‌‌‌‌ است. این ژل با غلظت‌های متفاوت و مقادیر 5/2 درصد، 5 درصد و 10 درصد ارائه می‌شود. این ژل برای صورت و بدن استفاده می‌شود و گاهی ممکن است در فرد مصرف ‌کننده واکنش‌های آلرژیک ایجاد شود که در صورت مشاهده چنین واکنش‌های غیر‌عادی بلافاصله مصرف این ژل را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. البته اگر از دستورالعمل ما پیروی کنید به احتمال فراوان مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.

در هفته اول، یک شب در میان، پس از شستشوی صورت مقدار نصف بند‌انگشت از انگشت اشاره را آغشته به ژل بنزوئیل پروکساید کرده و بر روی تمام صورت خود به‌غیر از دور چشم ماساژ دهید. در هفته دوم، همین مقدار ژل را هر شب پس از شستشو بر روی صورت خود قرار دهید. هفته سوم مقدار ژل مصرفی را به بیش از یک بندانگشت افزایش دهید و در هفته چهارم هم به همین ترتیب مقدار ژل مصرفی را تقریباً دو برابر می‌کنیم. در هفته پنجم مقدار ژل مصرفی را به تمام طول انگشت افزایش دهید و تمام صورت را به غیر از پوست دور چشم و دور لب‌ها با ژل به‌آرامی و ملایمت فراوان بر روی پوست قرار دهید. برای اعمال این ژل بر روی صورت باید به مدت سه دقیقه ماساژ دهید و سپس ده تا پانزده دقیقه صبر کنید تا ژل جذب پوست شود. درصورتی که افزایش ژل مصرفی را به همین ترتیبی که ذکر شد انجام ندهید یا مدت زمان ماساژ صورت و فرصت 15 دقیقه‌ای پس از اعمال ژل را رعایت نکنید، نتیجه مورد نظر حاصل نخواهد شد و به‌اصطلاح دوره درمان نیمه‌تمام باقی می‌ماند. لازم به ذکر است که پس از استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید نیازی به شستن صورت نیست و مدت زمان انتظار 15 دقیقه‌ای برای ادامه فرآیند مراقبت پوست است که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

درمان جوش‌های صورت

تشریح مراحل روزانه شستشو، درمان و آب‌رسانی

حال که نحوه انجام صحیح اعمال ماسک‌ها، شستشو، خشک کردن و استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید توضیح داده شد، در این بخش از مقاله سه مرحله نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار که شامل شستشوی صورت، استفاده از ژل و پماد ترمیم‌ کننده و آب‌رسانی و مرطوب‌کنندگی پوست است، با جزئیات بیشتری به استحضار شما خواهد رسید. لازم به ذکر است که با رعایت این موارد شما پس از یک ماه قادر به مشاهده نتایج مثبت و بهبود جوش‌های پوست خود خواهید بود و در غیر این صورت، لازم است برای اقدامات بیشتر به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید.

ابتدا، برای شروع درمان برای تنظیم چربی پوست و جلوگیری از حمله جوش، یک ماسک مناسب مانند ماسک «لیمو نعناع فریمن» (mint+lemon FreeMan) را تهیه کرده و دو بار در هفته یا به تعداد دفعات مورد نیاز و یا بر طبق دستور آن ماسک، استفاده نمایید.

در مرحله دوم، پوست صورت را هر روز دو بار و نه بیشتر، به روشی که در ابتدای مقاله توضیح داده شد، شستشو داده و سپس به آرامی خشک کنید.

در مرحله سوم، در صورتی که استفاده از ماسک یا شستشوی درست و منظم پوست باعث از بین رفتن جوش‌ها نشده است و استفاده از بنزوئیل پروکساید را آغاز کرده‌اید، دستورالعمل اعمال این ژل بر روی صورت را دقیق و گام به گام دنبال کنید. لازم به ذکر است که در مدت استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید، باید روزانه به طور منظم از کرم ضد آفتاب استفاده شود.

 

مرحله پایانی نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار و آسیب دیده که با وجود اهمیت فراوان اغلب نادیده گرفته می‌شود، مرحله مرطوب‌سازی و آب‌رسانی به پوست است. پوست‌های تحت درمان معمولاً به دلیل مصارف دارویی دچار خشکی و التهاب می‌شوند و ما باید با مرطوب ساختن پوست جلوی این خشکی را بگیریم تا درمان سریع‌تر و با کیفیت بهتری انجام شود.

 

پانزده دقیقه پس از ماساژ ژل بنزوئیل پروکساید بر روی پوست خود، حالا فرصت آن رسیده که با استفاده از یک کرم مرطوب‌ کننده مناسب پوست‌های جوش‌دار، عملیات مرطوب‌سازی پوست خود را آغاز کنید. شما باید بدون اینکه ژل بنزوئیل پروکساید را بشویید، کرم مرطوب‌ کننده را به مقدار یک قاشق چای‌خوری به همان ترتیب قبل با دقت و ملایمت فراوان بر روی تمام منافذ پوست صورت خود به غیر از پوست زیر چشم ماساژ دهید.

دلیل اصرار بر اینکه از این ژل و کرم برای پوست زیر چشم استفاده نکنید، این است که این نقطه بسیار حساس‌تر از دیگر نقاط پوست است و برای پوست زیر چشم کرم‌های مخصوص و ملایم‌تری در بازار موجود است. در پایان از شما عزیزان می‌خواهیم که تمامی نکات اشاره شده در این مطلب را جدی بگیرید و حداقل یک ماه با صبر و حوصله برنامه درمانی را پیش ببرید تا نتیجه لازم را کسب کنید.

 

منبع: چطورپدیا


چطور با خوراکیهای ویژهی تقویت مغز، هوشیار بمانیم؟

 

چطور با خوراکی‌های ویژه‌ی تقویت مغز، هوشیار بمانیم؟

 

می‌توانید فروشنده‌ها را سرزنش کنید؟ آن‌ها برای ادامه‌ی حیات خود و رساندن محصولاتی که ارائه می‌دهند به مصرف‌کنندگان، باید سود کنند؛ اما آیا مفهوم این سخن است که خوراکی‌هایی که این برچسب‌ها را دارند صرفاً محصولات معمولی هستند یا اینکه واقعاً خوراکی‌هایی مخصوص مغز وجود دارد؟ پژوهش برای پاسخ به این سؤال وارد میدان شد و اثبات کرد که خوراکی‌های مغز، یعنی غذاهایی که تأثیری مثبت بر مغز می‌گذارند، حقیقتاً وجود دارند.

در این مقاله 14 خوراکی مغز را که باید برای هشیار نگاه ‌داشتن ذهن به‌طور منظم بخورید، معرفی کرده‌ایم.

1- بلوبری یا زغال اخته آبی

یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های خداوند بزرگ، بلوبری است. بلوبری به‌عنوان پادشاه آنتی‌اکسیدان‌ها شناخته می‌شود و برای سم‌زدایی بدن به کار می‌رود.

مطالعات زیادی وجود ندارد که سعی در اثبات رابطه‌ی میان بلوبری و بهبود کارکرد مغز داشته باشد؛ اما یک مطالعه انجام شده است که 9 فرد مسن در آن شرکت کرده‌اند. محققان با انجام این مطالعه متوجه شدند که مصرف آب بلوبری به‌صورت روزانه به مدت 12 هفته عملکرد حافظه را تقویت نمود. اگر این نتیجه‌گیری برای آنکه بلوبری را در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانید، به‌اندازه‌ی کافی برای شما منطقی نیست، باید دیگر مقالات چطورپدیا راجع به خواص شگفت‌انگیز بلوبری را مطالعه نمایید.

همان‌طور که مصرف هر کدام از خوراکی‌های مغز که در اینجا به فهرست ارائه شده است، به میزان بیش از نیاز، عوارض جانبی به همراه خواهد داشت؛ بلوبری نیز از این قاعده مستثنا نیست. زمانی که بلوبری را در کنار خوراکی‌های دیگر مغز در برنامه‌ی غذایی خود می‌گنجانید، فراموش نکنید که بیش از نصف لیوان (113 گرم) در روز نباید مصرف کنید.

2- کلم بروکلی

اولین خوراکی از دسته‌ی سبزیجات در این فهرست، بروکلی است. بروکلی را به هر شکل که مصرف کنید، کباب ‌شده، بخارپز، خام یا سرخ‌ کرده، باز هم هشیاری مغز شما را افزایش خواهد داد. دو ماده‌ی مغزی مهم در بروکلی وجود دارد که آن را به یکی از خوراکی‌های مغز در این فهرست تبدیل نموده است. ویتامین «کا» (K) که مقداری کمتر از آن در بلوبری نیز موجود است، به تقویت توانایی‌های شناختی کمک می‌کند. ماده‌ی مغزی کولین، حافظه را تقویت می‌نماید.

ویتامین کا موجود در بروکلی شش برابر ویتامین کا موجود در بلوبری است؛ اما بلوبری کمی خوش‌مزه‌تر است. با هر غذای گرمی که در طول روز نوش جان می‌کنید، بروکلی هم بخورید و مغز خود را به یک مغز فوق‌العاده تبدیل کنید.

3- گردو

مصرف گردو همچنین به دلیل وجود ویتامین «ای» (E)، فرایند تضعیف ذهن بر اثر کهولت را کند می‌کند. دفعه‌ی بعدی که هوس خوردن یک میان‌وعده به سراغ شما آمد، یک بسته گردوی بو نداده و بی‌نمک بخرید. در آینده گردو به جایگزینی برای همه‌ی میان‌وعده‌های ناسالم نظیر بیسکویت شکلاتی تبدیل خواهد شد.

خوراکی‌های مغزی به دلیل وجود قند نیست که خوراکی‌های مغز نامیده می‌شوند. این خوراکی‌ها معمولاً مقدار زیادی ویتامین و آنتی‌اکسیدان دارند و بر همین اساس می‌توانید آن‌ها را شناسایی کنید.

4- چای سبز

بعضی افراد قهوه دوست دارند و بعضی چای را ترجیح می‌دهند. مجبور نیستید بین این دو یکی را انتخاب کنید، زیرا هر دوی آن‌ها خود را در این فهرست گنجانده‌اند (شماره 11 خوراکی‌های مغزی به قهوه اختصاص یافته است).

چای سبز فقط حاوی کافئین نیست؛ بلکه ال تیانین نیز دارد که کار اصلی آن کاهش میزان اضطراب است. این ماده همچنین مقدار دوپامین و تولید امواج آلفا (تمدد اعصاب) را افزایش می‌دهد. مقدار کمتر کافئین موجود در چای سبز نسبت به قهوه باعث می‌شود یک نوشیدنی عالی برای بهبود عملکرد مغز باشد. کافئین و ال تیانین در کنار هم تأثیراتی مفید از خود به جای می‌گذارند و مقدار کافئین موجود در چای سبز مناسب‌ترین مقدار لازم برای مغز است. اثبات شده است که افرادی که چای سبز می‌نوشند، سطح انرژی پایدارتر و بهره‌وری بیشتری در مقایسه با نوشیدن قهوه از خود نشان می‌دهند؛ بنابراین اگر به دنبال خوراکی‌های مغزی هستید که بهره‌وری شما را افزایش دهند، بهترین گزینه چای سبز است.

5- پرتقال

پرتقال یک نعمت زیبا از خداوند هستی است و به داشتن مقدار زیادی ویتامین سی معروف شده است. خوردن یک پرتقال بزرگ کافی است تا 100% نیاز روزانه‌ی بدن به ویتامین سی تأمین گردد. ویتامین سی مزایای بسیاری دارد:

  • خطر بروز بیماری‌های مزمن نظیر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
  • می‌تواند در مبارزه با فشارخون بالا مفید واقع شود.
  • ایمنی بدن را با افزایش تولید گلبول‌های سفید خون قدرت می‌بخشد.
  • و مهم‌تر از همه اینکه بنا به تحقیقات موجود، مصرف زیاد ویتامین سی به بهبود حافظه و اندیشه کمک می‌کند. گفته می‌شود کم مصرف کردن ویتامین سی منجر به زوال عقل می‌شود. شاید معنای جمله این باشد که اگر به‌اندازه‌ی کافی ویتامین سی مصرف کنید، می‌توانید از زوال عقل پیش‌گیری نمایید.

برای آنکه همه‌ی مطالب مربوط به ویتامین سی را مطالعه نمایید، مقالات چطورپدیا راجع به این موضوع را مطالعه نمایید.

6- آووکادو

طعم آووکادو به‌خوبی با سالاد تطبیق داده می‌شود و همچنین می‌توان آن را با نان تست میل کرد.

آووکادو منبع چربی‌های سالم، یعنی چربی‌های تک غیراشباع است. اعتقاد بر این است که چربی تک غیراشباع برای داشتن جریان خون سالم مفید است و جریان خون سالم نیز به‌نوبه‌ی خود به داشتن مغزی سالم کمک می‌کند. همچنین آووکادو فشارخون را پایین آورده و درنتیجه از افت توانایی‌های شناختی پیش‌گیری می‌کند.

کافی است یک‌چهارم یا یک‌دوم آووکادو به برنامه‌ی غذایی روزانه‌ی خود اضافه نمایید تا مغز عملکردی مثل یک ابرقهرمان داشته باشد.

اگر به دنبال روش‌های کاربردی اضافه کردن آووکادو به برنامه‌ی غذایی روزانه‌ی خود هستید، مقالات چطورپدیا راجع به این موضوع را دنبال کنید.

7- روغن نارگیل

روغن نارگیل روغنی با چند کاربرد است. بعضی افراد در آن حمام می‌کنند، بعضی آن را روی کل پوست بدن خود می‌مالند و همچنین برای آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای آنکه فواید زیر از آن حاصل شود، باید از طریق دهان آن را مصرف کنید (اما انتخاب با شما است).

زمانی که صحبت از بهبود عملکرد مغز در میان باشد، روغن نارگیل به‌عنوان ماده‌ای شناخته می‌شود که عملکرد مغز ر ا در بیماران دچار آلزایمر بهبود می‌بخشد. گرچه اثبات شده است برای افرادی که آلزایمر ندارند هم خوب است؛ ضرر ندارد. به‌جز این مورد، مزایای بسیار بیشتری نیز برای روغن نارگیل برشمرده‌اند.

8- اسفناج

یک مطالعه نشان داد، زمانی که افراد مسن یک (یا دو) وعده اسفناج (یا سبزی‌های دیگر) به‌صورت روزانه به مدت حدود 5 سال مصرف کردند، توانایی‌های شناختی افرادی را به دست آوردند که یازده سال از آن‌ها جوان‌تر بودند و هرگز سبزی نمی‌خوردند. همه‌ی این موارد به لطف ویتامین «کا» (K) موجود در سبزیجاتی نظیر اسفناج، کلم‌پیچ، کولارد و خردل چینی است.

ملوان زبل با خوردن اسفناج ظاهری قوی پیدا می‌کرد و شما نیز با مصرف روزانه‌ی اسفناج از درون قوی خواهید شد. در سایت چطورپدیا می‌توانید مقالات بیشتری در مورد دستوارت غذایی حاوی اسفناج پیدا کنید.

9-  بلغور جو دوسر

بلغور جو دوسر که به‌عنوان غذایی برای وعده‌ی صبحانه شناخته می‌شود، یکی از انواع غلات است که به‌جز قند چیزهای دیگری نیز برای ارائه دارد. استفاده از بلغور جو دوسر برای صبحانه دلیل خاصی دارد. علت آن وجود مقدار زیاد کربوهیدرات آن است که مثل تزریق گلوکز عمل کرده و سطح قند خون را شدیداً افزایش می‌دهد.

گلوکز فوراً به مغز ارسال می‌شود تا به عملکرد آن کمک نماید. در اصل یعنی هر چه تمرکز گلوکز در خون بیشتر باشد، تمرکز کردن و به یاد آوردن مطالب بهتر انجام خواهد شد. اگر صبح دچار کمبود قند خون هستید و نمی‌توانید بدون خوردن یک صبحانه‌ی سنگین پس از بیدار شدن بازده خوبی داشته باشید، بلغور جو دوسر بهترین دوست شما خواهد بود.

10- کشمش

کودکان اغلب کشمش را به دلیل شیرین بودن به‌عنوان یک میان‌وعده‌ی سالم مصرف می‌کنند؛ اما آیا می‌دانستید کشمش عملکرد مغز را ارتقاء می‌دهد؟ کشمش منبع اصلی عنصر «بور» (Boron) در میان انواع خوراکی‌های مغز هستند. پژوهش نشان داد که سطح بور در بدن به هماهنگی چشم و دست و حافظه‌ی کوتاه‌مدت مربوط است. افزایش سطح بور، هر دو را بهبود می‌بخشد.

علاوه بر آن، کشمش:

  • زخم‌ها را سریع‌تر درمان می‌کند.
  • از کمبود ویتامین دی پیش‌گیری می‌نماید.
  • و فواید بسیار زیاد دیگری نیز دارد.

از مادر خود بابت کشمش‌هایی که در دوران ابتدایی در تغذیه شما قرار می‌داد تشکر کنید و این لطف را با قرار دادن کشمش در تغذیه‌ی فرزندان خود جبران کنید.

11- قهوه

قبلاً درباره‌ی مزایای چای سبز صحبت کردیم؛ اما معنایش این نیست که قهوه نیز نمی‌تواند کاری برای بهبود عملکرد مغز انجام دهد. اگر قهوه را به چای ترجیح می‌دهید با دقت گوش دهید.

قهوه خواصی دارد که بیشتر افراد حتی نمی‌دانند. منظور این است که آنتی‌اکسیدانی که بیشتر افراد از قهوه دریافت می‌کنند، نسبت به هرکدام از غذاهایی مغزی که معرفی شد، بیشتر است. علت این نیست که آنتی‌اکسیدان بیشتری در قهوه وجود دارد؛ بلکه قهوه بیش از دیگر خوراکی‌های مغز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آنتی‌اکسیدان‌ها از مرگ سلول‌های مغزی پیش‌گیری می‌کنند و درنتیجه در برابر زوال عقل و بیماری‌های مرتبط با آن نیز محافظت می‌شوید.

فراموش نکنید که کافئین نیز می‌تواند در پیش‌گیری از زوال عقل و آلزایمر مفید باشد. نیازی نیست دست از قهوه خوردن بردارید؛ فقط دیگر این همه شکر و شیر به آن اضافه نکنید. قهوه را سیاه و تلخ و حداکثر 3 بار در روز بنوشید و دیگر مشکلی وجود نخواهد داشت.

12- بادام

عقب‌تر درباره‌ی گردو صحبت کردیم؛ اما آجیل و خشکبار عموماً برای سلامتی شما مفید هستند (مگر اینکه در خوردن آن‌ها زیاده‌روی کنید).

مغز بادام شناخته‌شده‌ترین خشکباری است که پتانسیل بهبود حافظه و تأخیر در پیشرفت آلزایمر را در خود دارد. البته مزیت‌هایی مشابه با گردو نیز دارد؛ اما چربی امگا 3 در آن کمتر است. اگر هر روز چیزهایی را فراموش می‌کنید، شاید یک مشت بادام در روز مشکل شما را رفع کند. پنج الی شش بادام در روز کافی است. اگر نگران افزایش وزن نیستید، می‌توانید یک مشت از آن بردارید؛ اما در مصرف آن زیاده‌روی نکنید؛ زیرا چربی فراوانی در آجیل وجود دارد. برای آنکه فواید بیشتری از بادام و دستورهای غذایی مربوط به آن را مطالعه نمایید، کمی در چطورپدیا جستجو کنید.

13- عدس

برای افراد گیاهخوار، عدس یکی از بهترین منابع پروتئین در میان حبوبات به شمار می‌رود. علاوه بر آن، منبعی غنی از انواع مواد مغذی اساسی نظیر آهن، ویتامین ب 6 و فولات (ویتامین ب 9) است. جدا از آنکه عدس ترکیبی فوق‌العاده با برنج به ارمغان خواهد آورد، بسیار برای مغز مفید خواهد بود. همه‌ی مواد مغذی اساسی لازم برای بهبود عملکرد مغز به روش مخصوص خود در آن یافت می‌شود:

  • فولات (ویتامین ب 9) حین بالا رفتن سن، مغز را هشیار نگاه می‌دارد.
  • آهن نقشی اساسی در عملکرد ناختی زنان باردار ایفا می‌کند.
  • زینک در بهبود حافظه شهرت دارد.
  • ویتامین ب 6 و تیامین انرژی و تمرکز بیشتری به شما می‌دهند.

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید، عدس یکی از بهترین غذاهای مغز در این فهرست است؛ اما به سلیقه و انتخاب شما نیز بستگی دارد. شاید کسی باشد که تابه‌حال در عمرش عدس نخورده باشد.

 

14- توت‌فرنگی

بیشتر توت‌ها و دیگر میوه‌های مشابه نظیر توت‌فرنگی (که رسماً جزء خانواده‌ی توت به‌حساب نمی‌آیند) همه تأثیراتی سودمند برای مغز به همراه دارند. آن‌ها از دست دادن حافظه را به دلیل کهولت سن عقب می‌اندازند و حتی شاید روند آلزایمر را کند کنند.

مورد دیگری که بیشتر به توت‌فرنگی مربوط می‌شود، مقدار پتاسیم موجود در آن است. پتاسیم باعث افزایش جریان خون شده و درنتیجه عملکرد شناختی را بهبود می‌بخشد. خوردن هشت توت‌فرنگی در روز مناسب بوده و مزایای بسیار زیادی علاوه بر دیگر مواردی که در چطورپدیا برای توت‌فرنگی ذکر شده را به همراه خواهد داشت.

 

نتیجه‌گیری

«شما همان چیزی هستید که می‌خورید.»

این یکی از قدیمی‌ترین پندهای حکیمانه است که همه‌ی آنچه باید بدانید را به شما می‌گوید. هر خوراکی که در این فهرست ازخوراکی‌های مغز به شما معرفی شده است، به‌نوعی عملکرد مغز را ارتقاء می‌دهد؛ بنابراین هرکدام از این خوراکی‌ها که پس از خواندن این مقاله برای خوردن انتخاب کنید، فرقی نمی‌کند. مهم‌ترین مسئله این است که همه‌ی مطلب را با دقت بخوانید و یکی از خوراکی‌های مغز را که بیش از دیگر خوراکی‌ها با هدف شما تطابق دارد، انتخاب کنید.

خوراکی مغز بعدی منتخب شما نوش جان باشد!

 

منبع:چطورپدیا


چطور قد بلندتری داشته باشیم؟

چطور قد بلندتری داشته باشیم؟

 

روش اول: بلند به نظر رسیدن

1- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. افرادی که چربی اضافه دارند، طبیعتاً کوتاه‌تر به نظر می‌رسند. علاوه بر این خوردن غذای سالم سبب تناسب اندام و در نتیجه افزایش قد فرد شده و رضایت او را در پی خواهد داشت.

  •  مقدار زیادی پروتئین کم‌چرب مصرف کنید. پروتئین‌های کم‌چرب مانند لوبیا، سویا و دانه‌های روغنی، به رشد عضلات و استخوان‌های سالم کمک می‌کند. کربوهیدرات‌های ساده مانند پیتزا، کیک، شیرینی و نوشابه، چیزهایی هستند که باید تا حد امکان از مصرف آن‌ها پرهیز کرد.
  •  مقدار زیادی کلسیم مصرف کنید. کلسیم موجود در سبزیجات دارای برگ سبز مانند اسفناج، کلم و غذاهای غنی شده در رشد استخوان‌های سالم تأثیر بسزایی خواهد داشت.
  •  به قدر کافی زینک مصرف کنید. هرچند که تاکنون مطالعات انجام شده نتیجه‌ی قطعی در اختیار ما قرار نداده‌اند؛ اما اشارات کوچکی به ارتباط احتمالی میان کمبود روی و کوتاهی قد در پسران شده است. گندم، دانه کدو و بادام زمینی منابع خوبی برای تأمین روی بدن هستند.
  •  به اندازه کافی ویتامین D مصرف کنید. ویتامین D سبب افزایش رشد استخوان‌ها و عضلات کودکان شده و طبق مشاهدات انجام شده کمبود آن در دختران نوجوان موجب کاهش رشد قد و افزایش وزن خواهد شد. مقادیر بسیار کمی از این ویتامین را در یونجه، قارچ و همچنین مواد غذایی که غنی شده‌ با ویتامین D مانند برخی از شیرها و غلات می‌توان یافت. با این حال، منبع اصلی تأمین ویتامین D برای بدن نور خورشید است. روزانه به طور متوسط 15 دقیقه تماس با نور خورشید تأمین این ویتامین را در بدن فرد تضمین می‌کند.

2- در طول سال‌های نوجوانی و بلوغ ورزش کنید. ورزش منظم در طول سال‌های نوجوانی کمک می‌کند فرد قامت بلندی داشته باشد. روزانه حدود 60 دقیقه بر روی عضلات خود کار کنید.

  • در یک باشگاه ثبت‌نام کنید. در این مکان به تعداد زیادی از دستگاه‌های ورزشی و ابزارآلات ساخت عضله دسترسی خواهید داشت. اگر در باشگاه بوده اما ورزش نمی‌کنید و به این علت احساس حماقت می‌کنید، بدانید که این حضور در باشگاه سبب حفظ انگیزه برای ورزش می‌شود.
  • به یک تیم ورزشی ملحق شوید. کسانی که به تیم‌های ورزشی می‌پیوندند در واقع از غریزه‌ی رقابت طبیعی خود برای سوزاندن کالری‌های اضافه استفاده کرده و در نتیجه قامت بلندتری خواهند داشت. یکی از مزیت‌های ورزش تیمی آن است که نیمی از زمان ورزش، فرد حتی متوجه نیست که در حال تمرین و ورزش است.
  • اگر هیچ‌کدام از این موارد نشد، راه بروید. اگر برای باشگاه و ورزش‌های تیمی وقت کافی ندارید، از جای خود برخاسته و پیاده‌روی کنید. تا فروشگاه مواد غذایی، کتابخانه و مدرسه پیاده راه بروید.

3- هر شب به قدر کافی بخوابید. زمان خواب، زمان رشد بدن است؛ بنابراین بدن با خواب کافی زمان بیشتری برای رشد خواهد داشت. هر نوجوان زیر 20 سال بهتر است هر شب حدود 9 الی 11 ساعت خواب کافی داشته باشد.

  • هورمون رشد انسان، HGH، به طور طبیعی در بدن و به ویژه زمان خواب عمیق یا فاز سوم خواب که عمیق‌ترین بخش خواب است، تولید می‌شود. داشتن خواب مناسب و خوب، تولید این هورمون را که بر عهده‌ی غده هیپوفیز است، تقویت می‌کند.

4- بپذیرید که قامت فرد گاهی از طریق ژنتیک تعیین می‌شود. دانشمندان بر این باورند که 60 الی 80 درصد میزان قد فرد توسط ژن او تعیین می‌شود. متأسفانه، هر فرد یا ژن قد بلند را دارد و یا ندارد. البته این بدان معنا نیست که اگر والدین فرد کوتاه باشند، امکان رشد قامت فرزند وجود ندارد. خیر؛ این به آن معنا است که کوتاه بودن قامت والدین، احتمال کوتاه بودن فرزند را بیشتر می‌کند.

5- سعی کنید با عوامل مختلف مانع رشد بدن نشوید. شاید برای افزایش قد یک فرد کار چندانی نتوان انجام داد، اما می‌توان میزان تأثیرات محیطی که سبب کاهش قد طبیعی فرد می‌شوند را تنها در چندین گام ساده مهار کرد. مواد مخدر و الکل هر کدام اگر در سنین جوانی استفاده شوند، بر کاهش میزان رشد فرد تأثیر بسزایی دارند، به همین ترتیب تغذیه ناسالم نمی‌گذارد فرد تا حد طبیعی قد بکشد.

  • آیا کافئین واقعاً مانع رشد فرد می‌شود؟ مطالعات علمی این نظریه را رد کرده است؛ کافئین مانعی برای رشد بدن نیست. البته این ماده به احتمال قوی سبب اختلال خواب منظم و درست فرد خواهد شد. کودکان و نوجوانان روزانه به چیزی حدود 10-9 ساعت خواب کافی نیاز داشته و کافئین شاید اجازه‌ی تحقق این میزان خواب را ندهد.
  • آیا سیگار کشیدن واقعاً مانع رشد فرد می‌شود؟ هنوز نتایج قابل قبولی از تأثیرات کشیدن سیگار و استشمام دود سیگار شخص دیگر بر «شاخص توده بدنی» (BMI) به دست نیامده است. طبق منابع سلامت اینترنتی دانشگاه کلمبیا، «گرچه مطالعات انجام شده تاکنون نتیجه مطلوبی نداشته است؛ اما تحقیقات موجود نشان می‌دهد که کودکان سیگاری یا کسانی که در معرض سیگار دیگران هستند، کوتاه‌تر از کسانی هستند که سیگار نمی‌کشند و یا والدین سیگاری ندارند».
  • آیا چربی آستروئید واقعاً مانع رشد فرد می‌شود؟ صد در صد بله. آستروئیدهای آنابولیک سبب کاهش رشد استخوان‌ها در کودکان و نوجوانان شده و با کاهش تعداد اسپرم‌ها، کاهش اندازه‌ی سینه و افزایش فشارخون، فرد را در معرض خطر ابتلا به حملات قلبی قرار می‌دهند. کودکان و نوجوانانی که از آسم رنج می‌برند و از داروهای استنشاقی حاوی مقادیر اندک آستروئید بودزوناید استفاده می‌کنند، به طور متوسط یک سانتیمتر از سایر افرادی که با آستروئید درمان نمی‌شوند، کوتاه‌تر خواهند بود.

6- تا 20 سالگی آماده‌ی رشد قدی باشید. بسیاری از نوجوانان به قامت خود نگاه کرده و از خود می‌پرسند: «آیا باز هم رشد خواهم کرد؟» اگر فرد کمتر از 18 سال سن داشته باشد، به احتمال زیاد پاسخ «بله» است. رشد نوجوان تا زمانی که در سن بلوغ است، ادامه خواهد داشت پس به جای نگرانی برای میزان رشد خود، برای زمان بیشتری که جهت قد کشیدن در اختیار دارید، قدردان باشید.

 

بخش دوم: بلندنمایی قامت

1- درست بایستید. به جای غوز کردن، همیشه پشت خود را صاف نگه داشته و شانه‌های خود را اندکی به سمت عقب بکشید. خوب ایستادن همواره باعث می‌شود که بلندتر به نظر برسید!

2-لباس‌های جذب‌تر بپوشید. لباس‌های جذب خطوط عمودی بدن فرد را برجسته‌تر می‌سازند. اگر لباس‌های گشاد به تن کنید این خطوط ناپدید شده و کوتاه‌تر به نظر می‌رسید. همواره بجای پوشیدن لباسی که سبب نگرانی و ناراحتی خاطرتان می‌شود، لباسی متناسب با اندام خود بپوشید به طوری که در آن نسبت به خود احساس رضایت داشته باشید.

3- قد خود را بلند کنید. کفش پاشنه بلند همواره گزینه خوبی برای این کار است. از پوشیدن کفش‌های تخت و صندل‌های راحتی پرهیز کرده و در عوض کفش پاشنه‌دار بپوشید.

 

4- برترین ویژگی‌های بدن خود را در معرض دید قرار دهید. اگر پای بلندی دارید، سعی کنید لباس‌های با خطوط عمودی بپوشید تا آن‌ها را برجسته‌تر کنید. سعی کنید تا حد امکان از پوشیدن گرم‌کن یا شلوارهایی که سبب می‌شود پا و درنتیجه قامت کلی بدن کوتاه‌تر به نظر برسد، خودداری کنید.

5- لباس‌های تیره بپوشید. گاهی اوقات لاغر بودن فرد تأثیر بسزایی بر بلند دیده شدن او خواهد داشت. اگر فرد لاغرتر به نظر برسد، به احتمال بسیار زیاد بلندتر نیز دیده خواهد شد. رنگ‌هایی چون سیاه، آبی تیره و سبز جنگلی اندام فرد را باریک‌تر و کشیده‌تر می‌کنند، به‌خصوص اگر این رنگ‌ها هم در بالاتنه و هم در پایین‌تنه مورد استفاده قرار گیرند.

6- لباس‌هایی با طرح نوارهای عمودی بپوشید. پوشیدن لباس‌هایی که روی آن‌ها طرح نوارهای عمودی وجود دارد، فرد را کشیده‌تر کرده و لباس‌هایی با نوارهای افقی دقیقاً نتیجه‌ی معکوس خواهند داشت. از پوشیدن لباس‌هایی با طرح خطوط افقی خودداری کنید.

 

روش سوم: نگاه واقع‌بینانه

1- به فکر رژیم غذایی و شیوه زندگی خود باشید. با تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی به‌خصوص در سنین نوجوانی و برای پسران حتی تا اوایل 20 سالگی، به راحتی می‌توان تا چندین سانتی‌متر قد را بلندتر کرد.

 

2- چشم‌ها را گول بزنید. راه‌کارهای بصری عملاً قد فرد را بلندتر نمی‌کنند، اما می‌توانند او را تا چندین سانتی‌متر بلندتر نشان داده و به او اعتماد به نفس بیشتری ببخشند.

 

منبع: چطورپدیا


چطور یک دوستی مسموم را تمام کنیم؟

چطور یک دوستی مسموم را تمام کنیم؟

بخش اول: پایان شفاف

End-a-Toxic-Friendship

1- حقیقت این دوستی را بپذیرید. اولین گام برای جدایی از یک انسان سمی اعتراف به سمی بودن حقیقتِ این رابطه است. زمانی که تصمیم به قطع رابطه می‌گیرید، ممکن است همچنان تفکرات خاصی درباره آن دوستی شما را مردد کند. با خود صادق باشید که این ارتباط یک رابطه‌ی سمی بوده و به هیچ عنوان نفعی برای شما نخواهد داشت. این تفکر نه‌تنها کمک می‌کند از انسان‌های سمی دوری کنید، بلکه سبب می‌شود در آینده برای برقراری یک رابطه استانداردهای بالاتری داشته باشید.

  • سعی کنید به مزیت‌هایی که این رابطه برایتان داشته فکر کنید. اگر هیچ‌چیزی به خاطرتان نرسید، این رابطه را ترک کنید. احتمالاً دیگر با او سرگرم نمی‌شوید، در این دوستی از شما سوءاستفاده می‌شود و یا پس از آنکه زمانی را با آن‌ها سپری می‌کنید، احساس خستگی می‌کنید.
  • بپذیرید که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. انسان‌های سمی، برای فهمیدن آن‌ که کسی در حال کناره‌گیری از آن‌ها است، شامه‌ی قوی‌ای دارند و یقیناً تلاش می‌کنند که فرد را بار دیگر به حصار خود بازگردانند. فراموش نکنید که انتظار تغییر از چنین افرادی بعید است، حتی اگر قسم بخورند که تغییر خواهند کرد. علم به این مسئله احتمال بازگشت مجدد به آن رابطه را تا حد زیادی کاهش خواهد داد.
  • در چنین مواقعی، درهم آمیختگی احساسات طبیعی بوده و کاملاً مورد انتظار است، اما این اصلاً به این معنا نیست که اجباری برای ادامه‌ی یک دوستی مسموم وجود دارد. بالفرض ممکن است فردی دوست خود را عمیقاً تحسین کرده یا او را دوست داشته باشد، ممکن است برخی از ویژگی‌های شخصیتی او واقعاً قابل تحسین باشند، اما هیچ‌کدام نمی‌توانند دلیلی بر سمی نبودن یک دوستی باشند. اینکه دوستتان را دوست بدارید، چیز بدی نیست، اما به خاطر داشته باشید کماکان باید رو به جلو حرکت کنید.

End-a-Toxic-Friendship

2- متن حرف‌هایی که قصد دارید به او بگویید را آماده کرده و آن را تمرین کنید. پایان دادن به دوستی عملی دشوار است، ترک یک دوست سمی نیز از این قائده مستثنا نبوده و سخت خواهد بود. او ممکن است خطای خود را انکار کند یا درباره آن با شما بحث کند. پیشاپیش متن حرف‌های خود را آماده کرده و آن را تمرین کنید، این کار کمک می‌کند در مواجهه با او آرام مانده و کاری که می‌بایست را انجام دهید.

  • ابتدا تمام افکار خود را بنویسید، سپس به آنچه نوشته‌اید نگاه کنید. سعی کنید مهم‌ترین دلایل خود را از آن بیرون کشیده و در چند جمله به‌وضوح بیان کنید که چرا این رابطه را ترک می‌کنید.
  • متن را چندین بار تمرین کنید. می‌توانید جلوی یک آینه تمرین کرده و یا جملات را برای خود از حفظ بگویید. وقتی با دوست خود مواجه می‌شوید، ابداً نباید متن را در دست گرفته و از روی آن بخوانید، پس قبل از این رویارویی سعی کنید، جملات خود را کم و بیش به خاطر بسپارید.

End-a-Toxic-Friendship

3- تا حد امکان رک سخن بگویید. وقتی یک رابطه مسموم را تمام می‌کنید، باید این کار را کاملاً شفاف و واضح انجام دهید. افراد سمی معمولاً شخصیتی «پیله» و کنترل‌گر داشته و به‌سادگی پاسخ نه را نمی‌پذیرند. سخن واضح، در گسستن پرقدرت رشته‌های این پیوند به شما کمک زیادی خواهد کرد.

  • لازم نیست بی‌رحم باشید. حتی اگر آسیب‌های شدیدی از جانب این فرد متحمل شده‌اید، تهاجم بی‌دلیل می‌تواند وضعیت را به یک میدان مبارزه تبدیل کند. سعی کنید سخنان‌تان شفاف اما عاری از هرگونه توهین باشد.
  • احساسات و انتظارات خود را قاطعانه بیان کنید. برای مثال «احساس می‌کنم این رابطه هیچ دستاوردی برای من ندارد. من به تو اهمیت می‌دهم، اما ادامه‌ی این رابطه برای من دشوارتر از قبل شده است. فکر می‌کنم بهتر است که هرکدام راه خود را ادامه دهیم.»

End-a-Toxic-Friendship

4- حد و مرزها را شفاف کنید. روشن کنید که از این پس رابطه به چه شکل خواهد بود. از قبل فهرستی از مرزهای شخصی خود تهیه کرده و آن‌ها را برای دوست خود روشن کنید. اگر تمایل ندارید هیچ‌گونه تماسی با وی داشته باشید بگویید، این مسئله را روشن کنید. هرگز برای مرزهای خود عذرخواهی نکنید، این حد و مرزها برای پویایی روابط سالم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

  • مرزهای خود را تا حد ممکن شفاف سازید. به عنوان مثال بگویید «می‌خواهم بدانی که تمایل دارم برای مدتی در ارتباط نباشیم، برای التیام و بهتر شدن حالم به اندکی زمان و فاصله نیاز دارم، لطفاً از برقراری تماس و ارسال پیام خودداری کنید.»
  • اگر احساس می‌کنید نیاز دارید حد و مرزهای خود را برای دیگران روشن کنید، این کار را انجام دهید. به عنوان مثال شاید دیگر نخواهید آن فرد را در دورهمی‌ها ببینید، بگذارید دیگران این مسئله را بدانند. می‌توانید بگویید «همان‌طور که در جریان هستید من با آزاده قطع رابطه کرده‌ام؛ اگر می‌خواهید زمان‌هایی را با او سپری کنید مشکلی ندارم، اما اگر قرار است در یک دورهمی او هم حضور داشته باشد حتماً از قبل به من اطلاع دهید. تا مدتی تمایل ندارم او را ببینم زیرا به کمی فاصله نیاز دارم.»

بخش دوم: محدود کردن ارتباطات

End-a-Toxic-Friendship

1- اجازه دهید که فرد بداند تمایلی به دیدار مجدد ندارید. پس از قطع ارتباط، یک دوست سمی احتمالاً تلاش می‌کند در هر شرایطی برای پی بردن به نیازهای شما تقلا کند. او ممکن است سعی کند از اعتماد شما برای همدردی بیشترین بهره را برده و پس از قطع رابطه دوباره به شما نزدیک شود. به‌وضوح بگویید که تمایل ندارید بار دیگر او را ببینید و دیگر با او در تماس نخواهید بود.

  • در این شرایط کمی بی‌پرده بودن اشکالی ندارد. تکرار می‌کنم، پرخاشگری نکنید، فقط محکم و استوار باشید. جمله‌ای مثل «من دیگر نمی‌خواهم شما را ببینم، پس خواهش می‌کنم دیگر با من تماس نگیرید» انتخاب خوبی خواهد بود.
  • دوست سمی احتمالاً با قطع رابطه به‌سادگی کنار نیامده و تلاش می‌کند شما را به حصار خود بازگرداند. برای اینکه به وی بفهمانید در ابراز عدم تمایل به ادامه آن رابطه جدی بوده‌اید، در صورت امکان شماره فرد را مسدود کنید.

End-a-Toxic-Friendship

2- از شر آن فرد در رسانه‌های اجتماعی خلاص شوید. اگر کسی را از زندگی خود حذف کرده‌اید، هیچ دلیلی به ادامه‌ی تعامل با او در رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد. او را در تمام رسانه‌های اجتماعی حذف کنید. از آنجا که دیگر از اتفاقات جدید زندگی وی باخبر نمی‌شوید، به‌راحتی می‌توانید احساسات خود را نظم بخشید.

  • همه‌ی افراد صفحات اجتماعی خود را نمی‌بندند. اگر دوستتان صفحه‌ی فیس‌بوک یا توییتر خود را عمومی کرده است، پس از حذف وی، در برابر وسوسه‌ی چک کردن مجدد صفحه‌ی او نیز مقاومت کنید. تنها نتیجه‌ی این کار، تحریک احساسات منفی و بد شدن حال شما است.

End-a-Toxic-Friendship

3- برای محدود کردن آن ارتباط به خود پاداش دهید. رها کردن یک رابطه طبیعتاً سخت خواهد بود، حتی رها کردن یک رابطه‌ی بد. یک دوست سمی ممکن است ایده‌های غلطی را در مغز فرد بگنجاند، مانند این تفکر که کسی جز او، آن فرد را درک نمی‌کند. ممکن است مجبور باشید برای خود انگیزه‌هایی ایجاد کنید. برای محدود کردن ارتباط پاداش‌های کوچکی برای خود در نظر بگیرید.

  • برای خود اهدافی تعیین کرده و زمانی که به آن‌ها دست یافتید، به خود جایزه دهید. برای مثال اگر توانستید تا یک هفته پیام‌های او را بی‌جواب بگذارید، یک لباس نو برای خود بخرید. اگر توانستید صفحه‌ی اینستاگرام وی را برای 1 ماه چک نکنید، خود را به یک وعده‌ی غذای خوب در یک رستوران گران‌قیمت دعوت کنید.

End-a-Toxic-Friendship

4- برای پر کردن خلأ راه‌هایی بیابید. هیچ‌کس تمایل ندارد که دوباره به سمت یک رابطه مسموم تمام‌ شده بازگردد. با این حال، از آنجا که احتمالاً زمان و انرژی زیادی صرف این دوستی کرده است، با گذشت زمان فقدان این شخص را در زندگی خود احساس خواهد کرد و ممکن است تا مدت‌ها پس از قطع رابطه مغشوش و تنها باشد. برای پر کردن این خلأ، خود را سرگرم نگاه دارید.

  • برای پرت کردن حواس خود به سرگرمی جدیدی روی آورید. مثلاً می‌توانید بافتنی، دوختن لباس، پخت و پز یا هر چیز دیگری که به آن علاقه‌مند هستید را امتحان کنید.
  • سعی کنید دوستان جدیدی بیابید. شکل‌گیری روابطی جدید و مثبت‌تر از قبل، کمک می‌کند از رها کردن یک دوست مسموم احساس خوشحالی و اعتماد به نفس داشته باشید. به یک باشگاه بپیوندید، کارهای داوطلبانه انجام دهید یا به‌تنهایی به یک دورهمی رفته و با کسی صحبت کنید.

بخش سوم: مقابله با احساسات

End-a-Toxic-Friendship

1- احساسات ناخوشایند را بپذیرید. پس از ترک یک دوستی، طبیعتاً تا مدت‌ها احساسی 100% مشابه آنچه بودید را نخواهید داشت. تصدیق و لمس احساسات، حتی در صورت منفی بودن آن‌ها، بسیار حائز اهمیت است. به جای تلاش برای دور کردن احساسات ناخوشایند، آن‌ها را همان‌طور که رخ می‌دهند، بپذیرید.

  • به یاد داشته باشید که روابط همواره دشوار هستند. پس از شکستن یک پیوند عاطفی، کسی از هجوم احساسات ناخوشایند در امان نخواهد بود. سعی نکنید این احساسات منفی را به‌گونه‌ای حل کنید، این کار شما را از کنار آمدن با مشکلات موجود باز می‌دارد.
  • به یاد داشته باشید روابط بر مبنای رشد شخصی افراد است. هرچند اکنون ممکن است احساس خوبی نداشته باشید، اما تلاشی موفق در جهت انتخاب‌هایی سالم‌تر در آینده داشته‌اید. این مسئله، هرچقدر در لحظه دشوار باشد، درنهایت برای فرد مفید خواهد بود.

End-a-Toxic-Friendship

2- اطراف خود را با انسان‌های مثبت‌اندیش پر کنید. هر گاه یک رابطه‌ی سمی را ترک گفتید، اطراف خود را با انسان‌های مثبت که یادآور تمام چیزهای خوب و مثبت موجود در یک رابطه هستند، پر کنید. با یافتن الگوهای سالم و مثبت، با احساسات خود به‌خوبی مقابله کرده و رو به جلو حرکت خواهید کرد.

  • با آن دسته از دوستان خود که مثبت‌نگر و حامی هستند در تعامل باشید. برای جمع شدن دور هم و گذراندن زمان با آن‌ها برنامه‌ریزی کنید.
  • درباره اتفاقاتی که برایتان رخ داده، شرح دهید. صادقانه بگویید که به‌تازگی یک رابطه‌ی دوستی را به پایان رسانده‌اید و به حمایت بیشتری از جانب آن‌ها نیازمند هستید.

End-a-Toxic-Friendship

3- نقش خود را در روابط سمی بازشناسی کنید. بسیاری از افرادی که در دوستی‌های مسموم به سر می‌برند، ذاتاً به این نوع روابط بد گرایش دارند. به تاریخچه‌ی روابط دوستانه، عاشقانه و خانوادگی خود بنگرید. شاید مرتباً در ایجاد این نوع روابط منفی نقشی معلوم ایفا می‌کنید. آگاهی از این نوع الگوهای رفتاری، در خلاص شدن از آن‌ها نقش مؤثری خواهد داشت.

  • با این که هرگز نمی‌توان گفت شما مسئول ضعف رفتار شخص دیگری هستید، اما ممکن است به دلایلی خاص انسان‌های سمی شما را آسیب‌پذیر و قابل‌نفوذ بیابند. مثل آن که شاید بیشتر تمایل دارید در روابط خود تسلیم باشید و برای بیان نیازهای خود احساس راحتی نمی‌کنید، شاید در زمان جوانی از طرف خانواده یا یکی از عزیزان خود مورد سوءاستفاده‌ی عاطفی قرار گرفته و یا شاید ذاتاً شخصی مردم‌دار هستید.
  • تشخیص علت اینکه چرا کارتان به روابط منفی کشیده می‌شود، خود کلیدی برای شکستن این الگو خواهد بود. اگر تعداد رابطه‌های مسمومی که در آن‌ها بوده‌اید، زیاد است، شاید بهتر است برای کمک به حل این مسئله به یک روان‌درمانگر مراجعه کنید.

End-a-Toxic-Friendship

4- صبور باشید. انتظار نداشته باشید در مدت‌زمان کوتاه حال بهتری داشته باشید. التیام به گذر زمان نیاز دارد. به خود فشار نیاورید که حتماً می‌بایست احساس بهتری داشته باشید. به خود اجازه‌ی سوگواری بدهید. پس از ترک یک رابطه طبیعی است که تا چند ماه ناراحت و آشفته باشید. به یاد داشته باشید که این ناراحتی موقتی بوده و درنهایت احساس خوبی خواهید داشت.

 

منبع: چطورپدیا


چطور رژیم غذایی صحیحی بگیریم؟

چطور رژیم غذایی صحیحی بگیریم؟

 

بخش اول: مرحله‌ی برنامه‌ریزی 

 

1- از خود بپرسید چرا رژیم می‌گیرید. روراست بودن در ارتباط با دلایل و اهدافی که دارید، به شما کمک می‌کند یک برنامه‌ی غذایی منطقی انتخاب کنید و به شکلی که امید داشتید، مفید فایده واقع خواهد شد.

  • دیابت را کنترل کنید. اگر دکتر تشخیص داده است که دیابت دارید، تغییر عادت‌های غذایی واجب است. کاهش یا حذف قند از رژیم کلید زندگی بهتر از داشتن این بیماری است.
  • خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهید. خوردن غذاهایی که سطوح کلسترل بدن را کاهش می دهند و به شما کمک می‌کنند از شر چربی شکمی اضافه خلاص شوید، می‌توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهند.
  • وزن ایجاد شده توسط بارداری را کاهش دهید. اضافه وزن بخشی از حاملگی است. اما شاید در یک مرحله‌ به این نتیجه برسید که تپل بودن برای نوزاد بهتر است تا شما و آماده باشید تا وزن خود را به دوران پیش از حاملگی برگردانید.

 

 

2- عضلانی شوید. شاید علاقه داشته باشید کمی ماهیچه اضافه کنید و به یک روش سالم وزن اضافه کنید. پروتئین در افزایش جرم ماهیچه نقش مستقیم دارد؛ بنابراین رژیمی که دارید می‌بایست بر به حداکثر رساندن مقدار روزانه‌ی پروتئین پیشنهادی متمرکز باشد.

 

 

3- مطمئن شوید می‌توانید رژیمی ایمن داشته باشید. پیش از آنکه برنامه‌ی غذایی جدیدی را آغاز کنید، بهتر است با یک پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید رژیم غذایی برایتان خطرناک نیست.

  • پزشک را از برنامه‌ای که برای رژیم گرفتن دارید مطلع کنید. هر رژیمی کمتر از 1200 کالری در روز می‌تواند خطرناک باشد. میشل می به عنوان پزشک متخصص کنترل وزن می‌گوید: «کاهش وزن سریع با ایجاد محدودیت شدید بر مقدار کالری باعث می‌شود آب، کمی چربی و ماهیچه از بین برود و در نهایت متابولیسم را تا حدی کاهش دهد که بدن برای زنده ماندن به مقدار کمتری کالری نیاز داشته باشد.» همچنین جهشی به سوی درصد بیشتر چربی در بدن برمی‌دارد که خطر سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد.
  • برخی از کالری به عنوان راهی برای اندازه‌گیری مصرف غذای مد نظرشان استفاده می‌کنند و دیگران نیز رژیم خود را بر مبنای گرم (پروتئین، غلات کامل و غیره) برنامه‌ریزی می‌کنند. در حالیکه افرادی نیز فهرستی از غذاهایی که باید بیشتر مصرف کنند و فهرستی از غذاهایی که باید کمتر مصرف کنند، تهیه می‌کنند. تصمیم بگیرید چه نگرشی نسبت به رژیم خود می‌خواهید داشته باشید.
  • نسخه‌ی درمانی خود را با پزشک مرور کنید. اینکه مطمئن شوید برنامه‌های رژیمی مورد استفاده با دستورالعمل تغذیه متناسب با نسخه‌هایی که دارید مطابقت دارند، حائز اهمیت است.
  • مثلاً اگر از مهارکننده ACE استفاده می‌کنید تا فشار خون را پایین بیاورید، باید مراقب مصرف موز، پرتقال و سبزیجات برگ‌دار باشید. اگر تتراسایکلین برای شما تجویز شده است، باید طی دوره‌ای که از آن دارو استفاده می‌کنید، از خوردن محصولات لبنی خودداری نمایید.

 

 

4- عادت‌های غذایی کنونی خود را تجزیه و تحلیل کنید. پیش از آنکه کاری را که در حال انجام آن هستید، تغییر دهید، باید بدانید در حال حاضر چه می‌کنید. چیزی که می‌خورید و زمان و مکان آن را برای درک بهتر از عادت‌های غذایی کنونی زیر نظر داشته باشید.

  • دفترچه یادداشت غذایی داشته باشید. یک دفترچه خاطرات در آشپزخانه یا در کنار تخت‌خواب داشته باشید و هر آنچه که می‌خورید (وعده‌های غذایی، میان‌وعده، «ناخنک»های کوچکی که به ظرف غذای دوست خود می‌زنید – همه‌اش)، زمانی که در طی روز که آن غذا را می‌خورید و جایی که آن را خورده‌اید (میز آشپزخانه، مبل، تخت‌خواب) را در آن یادداشت کنید.
  • به صورت آنلاین آمار غذای روزانه را نگاه دارید. وب‌سایت‌های فراوانی هستند که ابزاری آنلاین در اختیار شما قرار می‌دهند تا به صورت الکترونیکی عادت‌های غذایی خود را زیر نظر بگیرید. اگر به اندازه‌ی گوشی هوشمند به شما نزدیک باشد، پیگیری عادت غذایی کار آسانی خواهد بود.

 

 

5- حوزه‌های مشکل‌دار را شناسایی کنید. همه‌ی ما عادت‌های غذایی مختلفی داریم و «محرک‌»هایی که باعث می‌شوند بیش از حد بخوریم. آگاه بودن از محرک‌های فردی اولین گام در جهت مدیریت آنها به عنوان بخشی از برنامه‌ریزی جدید خوردن است.

  • استرس. یکی از مهم‌ترین دلایل زیاده‌روی در خوردن، استرس است. زمانی که احساس می‌کنیم تحت فشار بوده یا مضطرب هستیم، اغلب برای آسودگی به غذا روی می‌آوریم. اگر این یکی از مسائل مشکل‌ساز برای شما است، باید روش‌های مدیریت استرس را در نظر بگیرید یا گزینه‌های غذایی سالم‌تری برای مواجهه با این محرک تهیه کنید.
  • خستگی مفرط. زمانی که خسته هستیم، احتمال آنکه انتخاب غذایی مناسبی داشته باشیم کم است. اگر احساس می‌کنید اغلب به هنگام خستگی غذا می‌خورید، باید به دنبال راهی برای استراحت بیشتر باشید و اطمینان حاصل نمایید که زمانی به خرید خوار و بار می‌روید که بیشتر از همیشه متمرکز و در آرامش هستید.
  • تنهایی یا کسالت. دوستان در دسترس نیستند؟ کاری نیست که انجام دهید؟ اگر به این نتیجه رسیده‌اید که زمانی تنهایی به سراغ غذا می‌روید، شاید بهتر باشد فعالیت‌ها و سرگرمی‌های جدیدی که شما را از خانه بیرون براند، مشغول و از زیاده‌روی در خوردن دور نگاه دارد، در برنامه‌ی غذایی جدید بگنجانید.
  • گرسنگی مفرط. اگر به دلیل داشتن برنامه‌ی کاری فشرده، غذا خوردن را به تاخیر می‌اندازید، متوجه خواهید شد، زمانی که برای خوردن شام سر میز می‌نشینید، با ولع فراوان هر آنچه را که پیش چشم باشد، می‌خورید. اگر این مشکل را دارید، فکر کنیدچطور می‌توانید در برنامه‌ریزی غذایی جدید خود زمان‌های کوتاهی را به خوردن وعده‌های غذایی کوچک اختصاص دهید.

 

بخش دوم: انتخاب غذاهای سالم

 

1- کالری را بشناسید. بیشتر آنهایی که رژیم دارند، می‌گویند میزان کالری را محاسبه می‌کنند، اما اکثریت قاطع همچنین می‌گویند که واقعاً نمی‌دانند چه میزان کالری نیاز دارند. چیزی که یاد گرفته‌ایم این بوده است که هر چه مقدار کالری کمتر باشد، وزن بیشتری از دست می‌دهیم، اما در حقیقت باید بدانید این کالری را از چه چیزی دریافت می‌کنید، نه اینکه فقط به مقدار کالری مصرفی دقت کنید.

  • مردها می‌گویند به طور متوسط 2600 کالری در روز خوراکی مصرف می‌کنند، و زن‌ها حدود 1800 کالری. اگر به دنبال کاهش وزن هستید، به میزان کمتری کالری نیاز دارید، اما همیشه باید حداقل 1200 کالری در روز مصرف کنید. اگر میزان کالری دریافتی از این رقم پایین‌تر رود، بدن فکر می‌کند در حالت قحطی قرار گرفته است. یعنی تا جایی که بتواند ذخایر چربی را حفظ می‌کند.
  • از یک متخصص تغذیه‌ی رسمی یا مربی شخصی بخواهید به شما کمک کند تا مقدار کالری لازم را برای هر روز به هدف کاهش وزن محاسبه کنید. مقدار فعالیتی را که دارید نیز مد نظر قرار دهید.
  • کالری‌های دریافتی را به کار بگیرید. غذاهایی مصرف کنید که سرشار از فیبر (غلات کامل) و پروتئین هستند. این غذاها به شما کمک می‌کنند برای مدت بیشتری احساس سیری داشته باشید و در عین حال انرژی بیشتری به شما می‌دهند.
  • از کالری‌های «خالی» که سوخت کمی به بدن شما می‌رسانند، پرهیز کنید. الکل و مواردی نظیر چیپس نمونه‌های بارز کالری‌هایی هستند که مواد مغذی به بدن نمی‌رسانند.

 

 

2- از دستورالعمل‌های رژیمی پیروی کنید. وزارت کشاورزی ایالات متحده توصیه‌های رژیمی ارائه می‌دهد تا اطمینان حاصل نمایید که مقدار مناسب مواد مغذی را از وعده‌های غذایی دریافت می‌کنید و رژیمی متعادل خواهید داشت. یعنی باید تعداد وعده‌های متناسبی از هر کدام از گروه‌های غذایی دریافت کنید، بدون آنکه از هر کدام از گروه‌ها بیش از حد مصرف کنید. همچنین می‌بایست در غذاهایی که از هر گروه مصرف می‌کنید تنوع ایجاد نمایید، مثلاً از میان میوه‌ها فقط سیب نخورید. توصیه‌های کلیدی دیگری نیز هستند، مثلاً: کمتر از 10% از کالری روزانه از قند اضافه باشد؛ کمتر از 10% از کالری روزانه از چربی‌های اشباع ‌شده؛ و کمتر از 2300 میلی‌گرم سدیم در روز مصرف شود. علاوه بر آن، توصیه‌های ویژه‌ای در ارتباط با میزان غذایی که باید حتماً هر روز میل کنید وجود دارد. این توصیه‌ها به قرار زیر است:

  • هر روز 9 واحد میوه و سبزیجات مصرف کنید. یک واحد میوه برابر است با حدود یک فنجان میوه‌ی خرد شده یا یک تکه‌ی کوچک از میوه. یک واحد سبزیجات معادل 2 فنجان سبزیجات برگی یا حدود یک فنجان سیفی‌جات خرد شده است.
  • 6 واحد غلات در روز مصرف کنید و حداقل نیمی از این غلات باید غلات کامل باشد. یک واحد غلات معادل یک برش نان یا نصف فنجان برنج یا پاستای پخته است.
  • دو یا سه واحد لبنیات در روز مصرف کنید و این لبنیات تا حد امکان کم‌چربی باشد. یک فنجان شیر معادل یک واحد لبنیات است.
  • هر روز دو تا سه واحد پروتئین بخورید. یک واحد گوشت، صد گرم یا تقریباً به اندازه‌ی کف دست یک فرد بالغ است. یک واحد همچنین برابر است با یک تخم‌مرغ بزرگ، یک قاشق غذاخوری کره‌ی بادام‌زمینی، 30 گرم گردو، و یک چهارم فنجان لوبیا.
  • سعی کنید «رنگین‌کمانی» غذا بخورید، یعنی انواع رنگ‌ها در غذایتان باشد (بلوبری، سیب قرمز، مارچوبه و غیره). رنگ‌های متنوع غذا به معنای دریافت مواد مغذی و ویتامین‌های مختلف است.

 

 

3- پروتئین کم‌چرب بیشتری مصرف کنید. بدن برای ساختن ماهیچه، فراهم آوردن محافظت ایمنی بدن و متناسب نگاه داشتن متابولیسم بدن به پروتئین نیاز دارد. برای برخوردار شدن از مزایای آن منهای مضراتی که به منابع پروتئینی نسبت داده می‌شوند، غذاهایی را انتخاب نمایید که پروتئین فراوان و چربی کمی دارند.

  • نسبت به چربی حساس باشید. به جای شیر کامل، شیر کم‌چرب، و به جای گوشت چرخ کرده‌ای که رگه‌های چربی دارد، به سراغ گوشت چرخ ‌کرده‌ی کم‌چربی بروید. مراقب چربی‌هایی باشید که در پروتئین منتخب مخفی، یا نه‌چندان مخفی، هستند.
  • از محصولات لبنی پرچرب، گوشت اندام بدن نظیر جگر، گوشت‌های پر از چربی، گوشت دنده، کالباس، هات‌داگ و سوسیس، بیکن، گوشت سرخ ‌شده یا نان‌دار و زرده تخم‌مرغ پرهیز کنید.
  • به لوبیا روی آورید. نخود و عدس و حبوبات به طور کلی، منابع خوب پروتئین هستند و ضمن اینکه کلسترول ندارند، حاوی مقدار کمتری چربی نسبت به گوشت هستند. به جای همبرگر، از برگر سویا یا لوبیا استفاده کنید یا کشک سویا در سبزیجات سرخ ‌شده یا سالاد بریزید.

 

 

4- به دنبال غلات کامل باشید. غلات کامل یعنی کل دانه‌ی یک گیاه که شامل سه قسمت است: ریشه، سبوس و پرده‌ی داخلی. بنابراین غلات کامل حاوی همه‌ی این سه مولفه هستند. متأسفانه زمانی که گیاهان تصفیه می‌شوند، سبوس و ریشه از آن جدا شده و در حدود 25% از پروتئین غلات و حداقل 17 ماده‌ی مغذی کلیدی از بین می‌رود. برای آنکه از همه‌ی مزایای آن برخوردار شوید، به دنبال غذاهایی باشید که برچسب غلات کامل روی آنها باشد.

  • فواید را از آن خود کنید. تحقیقات، برای رژیمی که سرشار از غلات کامل است، فواید بیشماری را برشمرده‌اند. این فواید شامل کاهش خطر سکته‌ی مغزی، بیماری قلبی، دیابت نوع 2، بیماری التهابی، سرطان روده‌ی بزرگ، بیماری لثه و آسم، حفظ وزن بهتر، عروق سالم‌تر، و سطوح فشار خون مناسب‌تر هستند. 48 گرم غلات کامل را در رژیم غذایی روزانه بگنجانید.
  • از فروشگاه خود بخواهید. حدود 15 تا 20% از محصولات فروشگاه‌ها غلات کامل هستند. به دنبال محصولاتی باشید که برچسب «غلات کامل» را دارند، یا ببینید محصول مهر «غلات کامل» را از انجمن غلات کامل دریافت کرده است یا خیر.
  • چندین قلم ماده‌ی غذایی را بررسی کنید. فقط غلات، آرد و نان نیست که می‌تواند حاوی غلات کامل باشد. پاستا، غلات صبحانه، کلوچه، چیپس ذرت، مخلوط پن‌کیک و دیگر محصولات بر پایه غلات نیز ممکن است برچسب غلات کامل را داشته باشند، پس بسته‌بندی را با دقت مطالعه کنید.

 

 

5- چربی‌های سالم را در برنامه بگنجانید. همه‌ی چربی‌ها بد نیستند. حتی بعضی از آنها باید حتماً بخشی از برنامه‌ی غذایی سالم شما را تشکیل دهند. اسیدهای چربی «تک غیراشباع» (MUFA) مثل چربی‌های چند غیراشباع از نوع سالم چربی هستند و فواید خاصی نظیر کاهش «کلسترول بد» (LDL)، افزایش یا حفظ «کلسترول خوب» (HDL)  دارند و سطوح انسولین را ثابت نگاه داشته و قند خون را کنترل می‌کنند.

  • غذاهایی که اسیدهای چرب تک غیراشباع زیادی دارند شامل آووکادو، روغن کانولا، خشکبار (بادام، بادام هندی، گردو آمریکایی و ماکادامیا به اضافه‌ی کره‌های خشکبار)، روغن زیتون، زیتون و روغن بادام‌زمینی هستند.

 

 

6- چربی‌های ترانس را حذف کنید. چربی‌های ترانس، روغن‌هایی هستند که هیدروژن به آنها تزریق شده است. بنابراین احتمال دارد در برچسب‌های روی بسته‌بندی آنها نوشته باشد روغن «هیدروژنه». این مواد باعث افزایش کلسترول بد و کاهش کلسترول خوب می‌شوند، وزن را افزایش می‌دهند و خطر ابتلا به بیماری قلبی، سرطان، سکته‌ی مغزی و ناباروری را بالا می‌برند.

  • غذاهای سرخ ‌شده و بسته‌بندی‌ شده‌ی تجاری، به ویژه کالاهای پخته ‌شده از جمله بزرگ‌ترین منابع چربی ترانس به شمار می‌روند.
  • مراقب برچسب‌هایی باشید که مدعی هستند هیچ چربی ترانسی در محصول وجود ندارد. FDA اجازه می‌دهد شرکت‌ها روی خوراکی‌هایی که کمتر از نیم گرم چربی ترانس در هر واحد داشته باشند برچسب «بدون چربی ترانس» بزنند. این نیم‌گرم‌ها در صورت مصرف چند واحد از این خوراکی‌ها تبدیل به مقداری قابل توجه خواهند شد.
  • چربی‌های ترانس به قدری برای سلامتی شما مضر هستند که قانونی در نیویورک تصویب شده است که استفاده از آنها را در رستوران‌ها منع می‌کند.

 

 

7- برچسب‌ها را بخوانید. توجه به برچسب‌های تغذیه روی بسته‌بندی خوراکی به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید انتخاب‌های غذایی سالمی دارید. یکی از مهم‌ترین قسمت‌های برچسب، اطلاعاتی است که در ارتباط با ابعاد هر واحد از آن محصول ارائه می‌کند. این قسمت به شما نشان می‌دهد در هر بسته‌بندی چند وعده قرار گرفته است و حقایق تغذیه‌ای هر وعده چیست.

  • همچنین باید توجه کنید هر وعده چه مقدار کالری دارد.
  • سعی کنید این مواد را محدود کنید: چربی‌های ترانس، چربی‌های اشباع و سدیم. این مواد نه تنها باعث فربگی می‌شوند، بلکه به بیماری قلبی و فشار خون بالا نیز منجر می‌گردند.
  • به دنبال غذاهایی باشید که فیبر، ویتامین آ، ویتامین ث، آهن، ویتامین دی و کلسیم فراوانی داشته باشند.
  • دکتر تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا همه‌ی مواد مغذی لازم را به اندازه‌ی مناسب دریافت کنید.

 

 

8- آشپزی کنید. خوردن غذا خارج از منزل یا خرید غذای آماده کاری راحت، سریع و ساده است. اما در عین حال به این معناست که شما نظارتی بر چگونگی آماده‌سازی غذا یا مواد اولیه‌ی آن ندارید. یکی از موثرترین روش‌های کم کردن وزن این است که خود در منزل وعده‌های غذایی را طبخ کنید. می‌توانید به سراغ روش‌های آشپزی سالم (مثلاً استفاده از فر به جای سرخ کردن) و مواد اولیه‌ی تازه بروید.

  • از قبل برای وعده‌های غذایی برنامه‌ریزی کنید. یک منوی هفتگی داشته باشید تا کمتر از مسیر خارج شوید و دیگر اواسط هفته با غذا فروشی‌های بیرون‌بر تماس نگیرید. با آماده‌سازی غذاهای سالم در فریزر و خوردن آنها به اندازه‌ی لازم می‌توانید کار را برای خود آسان کنید.
  • آشپزی را به یک سرگرمی تبدیل کنید. یک مجموعه چاقوی جدید یا یک پیش‌بند جدید برای خود بخرید. این کارها می‌تواند به شما انگیزه‌ی لازم را بدهد تا زمان بیشتری را در آشپزخانه صرف کنید.

 

 

9- میان‌وعده بخورید. یک خبر خوب! برخلاف انتظار، به هنگام رژیم باید میان‌وعده بخورید. مدام غذا خوردن به تحریک متابولیسم کمک می‌کند و همچنین باعث می‌شود بدن در طول روز کالری بیشتری بسوزاند. میان‌وعده‌های سالم همچنین می‌تواند گرسنگی را کاهش دهد و از پرخوری در وعده‌های اصلی پیش‌گیری کند.

  • نکته‌ی کلیدی این است که به یاد داشته باشید میان‌وعده‌های سالم انتخاب کنید. میوه‌ها و سبزیجات تازه، خشکبار یا لبنیات کم‌چرب بردارید. چند برش خیار با حمص (ارده‌ی نخود) به عنوان میان‌ وعده‌ی دلچسب بعدازظهر میل کنید.
  • میان ‌وعده‌های سالم را در محل کار در کشوی میز یا جایی که در دسترس باشد، قرار دهید. اگر بادام برشته به شما نزدیک باشد، احتمال آنکه به سراغ کلوچه‌هایی بروید که همکاران در اتاق استراحت جا گذاشته‌اند، کمتر خواهد بود.

 

 

10- چاشنی بیشتری به غذاها اضافه کنید. اگر غذاها مزه‌ی خوبی داشته باشند، رغبت بیشتری به خوردن آنها نشان خواهید داد. یکی از راه‌های خوشمزه کردن غذای سالم با چاشنی، اضافه کردن مقداری سس است. به جای کره، روی سیب‌زمینی پخته سس بریزید تا مقدار زیادی کالری و چربی را از خود دور کنید. مزیت آن این است که یک واحد اضافی سبزیجات به وعده‌ی غذایی خود افزوده‌اید.

  • اضافه کردن سس به مرغ، ماهی و حتی سالاد می‌تواند وعده‌های غذایی را زنده کرده و مزه‌ی بیشتری به آن بدهد. می‌توانید از خوار و بار فروشی‌ها سس تازه بخرید یا حتی در منزل درست کنید.
  • با اضافه‌کردن گیاهان و ادویه‌جات که بیشتر آنها تقریباً فاقد کالری هستند، می‌توانید تقریباً هر غذایی را مزه‌دار کنید. سبزی تازه نظیر جعفری، رزماری یا آویشن بخرید. این سبزی‌ها باعث می‌شوند مرغ، گوشت و سالادی که درست می‌کنید طعمی تازه و اصیل به خود بگیرند.
  • برخی مواد اولیه‌ی غذا به جز مزه مزیت دیگری نیز دارند. مثلاً سیر به داشتن خواص ضدالتهابی معروف است. در ماهی یا سوپ، سیر استفاده کنید تا غذایی خوش‌طعم و در عین حال سالم داشته باشید.
  • زردچوبه یکی دیگر از ادویه‌جات طعم‌دهنده‌ی محبوب است که حضورش در قفسه‌ی ادویه واجب است. برای داشتن طعم و مزه‌ی بیشتر، می‌توانید آن را چاشنی یک سالاد سالم کنید.

 

بخش سوم: غذاهایی که باید از آن پرهیز کرد

 

1- از رژیم سریع پرهیز کنید. شاید آزمودن جدیدترین مدهای رژیمی بسیار وسوسه‌برانگیز به نظر برسد. رسانه‌ها اغلب خبرهای زیادی از افراد معروفی را نشان می‌دهند که یک رژیم رژیم سریع استفاده کردند و موفقیت چشم‌گیری داشته‌اند؛ اما باید به یاد داشته باشید که نه تنها رژیم‌های سریع اغلب ناموفق هستند، بلکه ممکن است به سلامتی نیز آسیب بزنند.

  • بیشتر رژیم‌های سریع حذف یکی از گروه‌های غذایی اصلی، مثل کربوهیدرات، را اجباری می‌کنند. مهم‌ترین بخش داشتن یک رژیم غذایی سالم این است که اطمینان حاصل کنید یک برنامه‌ی غذایی کاملاً متناسب دارید که همه‌ی مواد مغذی را شامل شود. از رژیم‌هایی که از شما می‌خواهند گروه‌های غذایی را حذف کنید، بپرهیزید.
  • برخی رژیم‌های سریع می‌توانند باعث مریضی شوند. بسیاری از رژیم‌های سریع، کم کردن شدید مقدار کالری مصرفی را توصیه می‌کنند که برای سلامتی بسیار مضر است. به جای این کار، مقدار کالری توصیه‌ شده به تناسب نوع بدن خود را مصرف کرده و انتخاب‌های سالم داشته باشید.

 

 

2- از غذاهای فراوری ‌شده دوری کنید. غذاهای فراوری ‌شده مقدار زیادی از موادی مانند سدیم، چربی اشباع و قند را دارند که دوری از آنها بهتر است. درست است که گاهی خوردن همبرگر از فست فود یا غذای منجمد فرد را به کشتن می‌دهد؛ اما این نوع غذاها باید محدود شوند.

  • جدیدترین دستورالعمل رژیمی توصیه می‌کند که نباید بیشتر از 10% از کالری دریافتی، از چربی‌های اشباع باشد. اگر رژیم 1500 کالری در روز را دنبال می‌کنید، پس می‌توانید 15 گرم چربی اشباع در روز مصرف کنید، همبرگرهای فست فود چیزی در حدود 12 تا 16 گرم چربی اشباع دارند.

 

 

3- نوشیدنی‌های قندی را کنار بگذارید. نوشیدنی‌های قندی به ویژه نوشابه ارتباط تنگاتنگی با افزایش وزن و چاقی دارند. کالری‌هایی که از نی رد می‌شوند، هم کالری هستند و در اضافه شدن وزن انسان نقش ایفا می‌کنند. بنابراین برنامه‌ای بریزید تا مصرف این نوشیدنی‌ها را در رژیم خود کاهش داده و حذف کنید.

  • آب همیشه بهترین راه برای فرونشاندن تشنگی بوده و هست؛ به علاوه، نوشیدن آب بیشتر کمک می‌کند تا بیشتر احساس سیری داشته باشید و شاید مصرف بیشتر غذا را در وعده‌ی اصلی کاهش دهد.
  • با اضافه کردن چند برش مرکبات، خیار، نعنا یا سبزی‌های دیگر، آب را برای ذائقه‌ی خود خوشایندتر کنید.
  • به نظر می‌رسد که آب میوه برای سلامتی مفید باشد، به ویژه نوشیدنی‌هایی که 100% آب میوه هستند؛ اما این نوشیدنی‌ها قند زیادی دارند. در نوشیدن آنها تعادل را رعایت کنید یا به آنها آب اضافه کنید تا با مصرف کالری کمتر بتوانید از فواید تغذیه‌ای آنها بهره‌مند شوید.
  • طبق یکی از تحقیقاتی که محققان دانشگاه هاروارد انجام داده‌اند، نوشیدنی‌های قندی منجر به مرگ 180 هزار نفر در سال شده‌اند که 25 هزار نفر از آنها در آمریکا بوده است.
  • یک تحقیق دیگر که این بار توسط دانشمندان امپریال کالج لندن انجام شده است به این نتیجه رسید که به ازای هر 336 گرم نوشیدنی شیرین ‌شده با قند در هر روز، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 تا 22% افزایش می‌یابد.

 

 

4- در صورت لزوم از برخی مواد اولیه‌ی غذا پرهیز کنید. شاید شرایطی داشته باشید که شما را ملزم کند از برخی مواد اولیه‌ی غذا دوری کنید. بنابراین برچسب‌ها را با دقت بخوانید و محصولاتی را در انباری خود جمع کنید که با شروط تغذیه‌ای خاص شما تناسب داشته باشند.

  • بیماری سلیاک. این بیماری نوعی اختلال گوارشی است که به دلیل پس زدن گلوتن رژیمی به وجود می‌آید که پروتئینی است که در گندم، گندم سیاه و جو وجود دارد. به لطف هشیاری روزافزون نسبت به نیاز افرادی که تحمل گلوتن را ندارند، چند محصول بدون گلوتن در حال حاضر نه تنها در قفسه‌های فروشگاه‌های غذایی خاص، بلکه در فروشگاه‌های محله نیز یافت می‌شوند.
  • فشار خون. این مشکل، یکی از بیماری‌های خطرناک که مقدمه‌ای برای بیماری و سکته‌ی قلبی است که می‌توان با داشتن برنامه‌ی غذایی سرشار از میوه، سبزیجات و پروتئین بدون چربی تا حدی کنترل کرد. رژیم غذایی DASH، مخفف رویکردهای رژیمی برای رفع فشار خون، نشان داده است که در کاهش فشار خون موثر بوده و توسط چند سازمان بهداشتی نظیر موسسات ملی بهداشت توصیه شده است و در رتبه‌ی اول بهترین رژیم غذایی در میان همه‌ی رژیم‌های غذایی سال 2012 در اخبار و گزارش جهانی قرار گرفته است.
  • حساسیت غذایی. اگر احتمال می‌دهید به غذایی حساسیت دارید، حتماً از پزشک بخواهید شما را آزمایش کند. هشت ماده‌ی خوراکی هستند که 90% از همه‌ی حساسیت‌های غذایی را به خود اختصاص می‌دهند: بادام‌زمینی، خشکبار درختی، شیر، تخم‌مرغ، گندم، سویا، ماهی و صدف. اگر به هر کدام از این‌ها حساسیت دارید، با دقت بسیار بالا برچسب مواد غذایی را مطالعه کنید تا از انتخاب اقلام اشتباهی که ممکن است محرک یک واکنش آلرژی باشند، بپرهیزید.

 

منبع: چطورپدیا


چطور تنفس راحتتری داشته باشیم؟

چطور تنفس راحت‌تری داشته باشیم؟

 

هوایی که تنفس می‌‌کنیم، گرچه قابل‌ مشاهده نیست، اما بر میزان سلامت ما نقش بسزایی دارد. این هوا می‌تواند موجب بروز مشکلات تنفسی، بروز آلرژی، آسم و سایر مشکلات ریوی شود. تنفس در معرض هوای آلوده در درازمدت می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های دیگری از ‌جمله بیماری‌های قلبی و سرطان را افزایش دهد.

 

تصور افراد از آلودگی هوا اغلب به این شکل است که این هوا منحصر به بیرون از خانه است. ممکن است انسان در ذهن ماشین‌‌های روشن بی‌‌حرکت، نیروگاه‌‌ها و دودکش‌‌های آن‌ها را تصور کنند؛ اما آلودگی هوا در داخل خانه‌‌ها، ادارات و حتی درون مدارس نیز می‌‌تواند رخ دهد.

 

چه در خارج و چه در داخل، اثرات آلودگی هوا برای افرادی که دچار مشکلات تنفسی هستند، نسبت به سایرین واضح‌‌تر خواهد بود. به گفته‌‌ی دکتر نادیا هانسل، دانش‌آموخته‌ی دانشگاه جان هاپکینز درزمینه‌ی مشکلات ریه، «تمامی انسان‌‌ها نسبت به اثرات نامطلوب آلودگی هوا حساس‌‌اند، اما افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی مانند آسم، بیشتر مستعد تأثیرپذیری از این هوا هستند».

 

محققان موسسه ملی بهداشت آمریکا در حال تلاش برای درک و کاهش تأثیر آلودگی هوا بر روی سلامت انسان، چه در داخل و چه در خارج از خانه، هستند.

علل آلودگی هوا بیرون از خانه

آلاینده‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند بر سلامت انسان تأثیر بگذارند. زمانی که هوا گرم است، یک نوع گاز نامرئی به نام اوزون می‌‌تواند تنفس را برای برخی افراد سخت کند. این گاز زمانی ایجاد می‌شود که نور خورشید سبب وقوع یک واکنش شیمیایی بین اکسیژن و آلودگی‌‌های ایجاد شده توسط خودروها، کارخانه‌ها و سایر منابع آلودگی شود. اوزون قادر است مجرای تنفسی و ریه‌‌های انسان را تحریک کند. افرادی که مبتلا به آسم و سایر بیماری‌های ریوی هستند، اثرات این گاز را بهتر احساس می‌‌کنند.

 

دکتر داریل زلدین، متخصص علوم ریه و محیط‌زیست در NIH، توضیح می‌دهد، «هنگامی‌که افراد مبتلا به آسم شدید در معرض تنفس گاز اوزون حتی به مقدار ناچیز قرار می‌‌گیرند، میزان التهاب در ریه‌ها بالا می‌رود، درنتیجه مجرای عبور هوا نازک‌‌تر شده و عمل تنفس را مشکل می‌‌سازد.»

 

نوع دیگری از آلاینده‌های فضای باز که بر سلامتی انسان تأثیر می‌گذارد، ذرات آلوده‌اند. این ذرات ریز و درشت هنگام مصرف سوخت آزاد می‌شوند. این ذرات از منابعی چون اتومبیل، نیروگاه‌‌ها و شعله آتش تولید شده و وارد محیط می‌‌شوند. بر اساس تحقیقات انجام ‌شده، این ذرات آلوده در درازمدت علت بسیاری از بیماری‌‌های ریوی اعلام‌ شده‌اند.

 

با هدف بررسی این ذرات و دیگر آلاینده‌‌های مضر، مانیتورهای کنترل کیفیت هوا در بیش از 1000 نقطه مختلف در سراسر کشور آمریکا نصب ‌شده‌اند. آژانس حفاظت از محیط‌ زیست آمریکا نیز از این مانیتورهای کنترلی برای تولید شاخص کیفیت هوا (AQI) استفاده می‌کند.

 

افرادی که به آلودگی هوا در فضای باز حساس هستند، می‌توانند برای اطلاع از سطح آلودگی از AQI استفاده کنند. این اطلاعات به شما کمک می‌‌کنند تصمیم بگیرید چه زمانی برای انجام فعالیت‌های بیرون از خانه مناسب‌‌‌‌تر است.

 

بهبود هوا در داخل ساختمان 

آلودگی هوا در داخل محیط بسته نیز می‌تواند مضر باشد. این آلودگی از منابع مختلفی تولید می‌‌شود. دود ناشی از تنباکو شامل ذرات آلاینده‌‌ی کوچکی است که ریه‌ها را در معرض آسیب قرار می‌‌دهد. اجاق‌گاز و لوازم ‌خانگی دیگر نیز می‌توانند گازهای مضری تولید کنند.

 

حیوانات خانگی و موجودات آزاردهنده (مانند موش‌ها و سوسک‌ها) با تولید مواد (آنتی‌‌ژنی) به نام آلرژن می‌‌توانند سبب بروز آلرژی شوند. کپک‌‌ها و حشرات خاکی نیز ممکن است موجب تولید آلرژن شوند. حتی مواد تمیز کننده اسباب خانه ترکیبات مضری به هوا منتقل می‌‌کنند.

 

در سال‌های اخیر، محققان در زمینه‌ی توضیح این مسئله که چگونه قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های داخلی منجر به ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌‌شود، دستاوردهای زیادی داشته‌‌اند. زلدین می‌گوید: «اکنون سؤال مهم این است که: در رابطه با این مسئله چه واکنشی باید داشته باشیم؟ چه‌کارهایی به کاهش برخی از این مواجهات میان انسان و آلودگی‌‌های موجود کمک می‌‌کنند؟

 

اکنون چندین محقق موسسه ملی بهداشت در حال بررسی راه‌هایی برای کاهش آلودگی هوا هستند. هانسل با هدف بهبود کیفیت هوا برای افراد مسن مبتلا به «انسداد ریوی مزمن» (COPD)، در حال مطالعه‌‌ و تحقیق بر به‌کارگیری پاک‌‌کننده‌‌های هوا، که تصفیه‌‌کننده‌‌ی هوا نیز نامیده می‌‌شوند، است. این وضعیت عمل تنفس را بسیار دشوار کرده و انسان را در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت‌های خطرناک ریه مانند ذات‌‌الریه قرار می‌دهد.

 

به گفته‌‌ی هانسل: «مطالعات نشان داده که سطح بالای آلاینده‌‌های موجود در داخل خانه، عمل تنفس را برای افراد مبتلا به COPD دشوارتر می‌‌کند.»

 

در حال حاضر گروه هانسل در حال انجام آزمایشاتی برای فهمیدن این مسئله است که استفاده از تصفیه‌‌کننده‌‌های هوا با فیلترهای مخصوص در خانه، ظهور علائم COPD را کاهش می‌‌دهد یا خیر. فیلترهائی مورد آزمایش، هم ذرات آلاینده و هم دی‌اکسید نیتروژن را که یک نوع گاز مضر تولید شده از پخت‌وپزهای خانگی است، از بین می‌برند.

 

محققان علائم COPD را در افرادی که از فیلترها استفاده کرده با افرادی که استفاده نمی‌‌کنند، مقایسه می‌نمایند. همچنین امیدوارند به‌کارگیری این فیلترها میزان رفتن به بیمارستان را کاهش دهد. دکتر واندا فیپاتاناکول، متخصص بهداشت کودکان در بیمارستان کودکان بوستون، اضافه کرد: «تحقیقات تا کنون نشان داده که بهبود کیفیت هوا در داخل خانه می‌تواند سلامت کودکان مبتلا به مشکلات ریوی را بهبود بخشد.»

 

درحالی‌که بهبود کیفیت هوا در داخل خانه‌ها مطرح است، کودکان بیش از 8 ساعت در روز را در مدارس و در محیط بسته سپری می‌‌کنند. به گفته‌‌ی فیپاتاناکول بهبود کیفیت هوا درون مدارس از پتانسیل لازم برای بهبود سلامت تعداد زیادی کودک درآن‌واحد برخوردار است.

 

او می‌‌گوید: «مداخلات خانگی، انجام هر عملی برای تغییر وضعیت هوا درون یک خانه، به‌صورت مجزا به هر خانواده‌‌ کمک می‌‌کند، اما هدف قرار دادن مدارس که تعداد زیادی کودک با هم در یک زمان در آنجا حضور دارند، از اثربخشی بیشتری برخوردار است.»

 

در حال حاضر فیپاتاناکول به پشتوانه‌‌ی NIH در حال اجرای مطالعاتی در حدود 40 مدرسه‌‌ی مختلف است. این مداخلات شامل تعبیه‌‌ی تصفیه‌‌کننده‌‌ی هوا در کلاس‌‌های درس و با هدف حذف ذرات آلوده بوده و همچنین شامل به‌کارگیری استراتژی‌‌های کنترل جانوران موذی برای کاهش تولید آلرژن‌ها است. محققان در مدارس، کودکان مبتلا به آسم را در طول سال تحصیلی مورد بررسی قرار‌‌ می‌‌دهند تا ببینند آیا این مداخلات علائم بیماری آن‌ها را بهبود می‌بخشد یا خیر.

 

تحقیقات نشان داده است که بهبود کیفیت هوا در محیط بسته علاوه بر بهبود سلامت، می‌تواند تأثیر بسزایی در تقویت عملکرد بچه‌ها در مدرسه داشته باشد. به گفته‌‌ی فیپاتاناکول: «کودکانی که به مدرسه می‌آیند و مانند قبل بیمار نیستند، عملکرد بهتری خواهند داشت و این به‌نوعی همان هدف کلی ماست.»

 

تعویض هوای درون خانه

یک نکته‌ی قابل‌ملاحظه درباره آلودگی درون ساختمان این است که غالباً منشا این آلودگی‌‌ها قابل حذف و تغییر است. فیپاتاناکول می‌‌گوید: «گرچه تغییر هوای بیرون از خانه کار سختی است، اما تغییر هوا درون خانه به‌مراتب ساده‌تر و قابل‌اجرا است.»

یک راه ساده برای بسیاری از خانه‌‌ها اطمینان از این مسئله است که هوای داخل راهی برای خروج از خانه داشته باشد. طبق توضیحات هانسل: «تغییر هوای درون خانه، مانند باز کردن پنجره‌ها، عملاً می‌تواند سطح آلودگی داخل را کاهش داده و همچنین هیچ‌گونه هزینه‌ای نخواهد داشت.»

او می‌‌گوید این راهکار در روزهایی که آلودگی بیرون به‌مراتب بیشتر است، راهکار خوبی نیست. توجه به شاخص AQI و یا دیگر معیارهای کیفیت هوای فضای باز در این‌که تصمیم بگیریم چه زمانی هوای خانه را عوض کنیم، کمک بزرگی خواهد بود.

 

منبع: چطورپدیا


چطور یک غذای آماده سالم انتخاب کنیم؟

چطور یک غذای آماده سالم انتخاب کنیم؟

 

بخش اول: مغذی‌‌تر کردن غذای آماده 

 1- غذای اصلی را آن‌‌طور که تمایل دارید انتخاب کنید اما در کنار آن یک دورچین سالم سفارش دهید و یا بلعکس. راه دیگر برای حذف نکردن این وعده‌‌ی آماده آن است که آن را با انتخابی منصفانه (50-50)، مانند صرف غذای مورد علاقه در کنار آیتمی مغذی‌‌، آن را مقوی‌‌تر کنیم. 

  • به‌عنوان‌مثال، اگر دلتان یک تخم‌مرغ و ساندویچ صبحانه پنیری خواست، مشکلی نیست، نوش جان! اما در کنار آن به‌‌جای یک بشقاب پوره‌‌ی سیب‌‌زمینی سرخ ‌شده، سالاد میوه سفارش دهید.
  • با انتخاب 50-50، بخشی غذای مورد علاقه و بخشی غذای مفید، وعده غذایی مقوی‌‌تر شده و با احتمال بسیار بالا، کالری دریافتی را تا میزان قابل‌توجهی کاهش خواهید داد.
  • بسیاری از رستوران‌‌های فست‌‌فود، در کنار غذا دورچین سالم‌‌تر و مقوی‌‌تری ارائه می‌‌دهند، برای پی بردن به این پیشنهاد‌ها می‌‌بایست تمام فهرست غذا را به‌‌طور کامل مطالعه کنیم. هرچند که در این رستوران‌‌ها اکثراً سرو سالاد میوه، تکه‌های سیب و پرتقال‌‌های کوچک به‌‌عنوان دورچین رایج‌‌تر بوده و بیشتر در دسترس‌‌ هستند.

2- یک منبع پروتئین کم‌‌چرب انتخاب کنید. یک نکته منفی در مورد بسیاری از غذاهای رایج این نوع رستوران‌‌ها گوشت پٌرچربی است که سرو می‌‌شود. در صورت امکان، سعی کنید منبع پروتئین حاوی چربی کمتری انتخاب کنید.

  • برخی از گوشت‌‌های پرچرب که سرو می‌‌شوند، نه‌تنها کالری فوق‌‌العاده زیادی دارند، بلکه دارای چربی‌‌ اشباع ‌شده‌ی زیادی نیز هستند. سعی کنید از این غذاها اجتناب کرده و یا مصرف آن‌‌ها را به شکل منظم در برنامه غذایی خود نداشته باشید.
  • خوردن گوشت گاو و برخی دیگر از گوشت‌‌های فرآوری شده خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سرطان ناحیه تحتانی معده را افزایش می‌‌دهد.
  • انواع وعده‌‌های غذایی و یا ساندویچ‌‌هایی که شامل گوشت گاو یا سوسیس هستند، میزان چربی و کالری بسیار زیادی دارند.
  • بسیاری از تکه‌‌های گوشت پرچرب، چربی اشباع ‌شده بالایی دارند. این نوع چربی اگر به‌طور منظم و به مقدار زیاد صرف شود، خطر ابتلا به بیماری‌‌های قلبی و سکته را افزایش خواهد داد.

3- مصرف نان و شیرینی با کالری بالا را به‌‌طور کامل قطع کنید. رستوران‌‌های غذای فوری نان‌‌ها و شیرینی‌‌های پرکالری و یا موارد پٌر شکر و شیرین دیگری در کنار غذا سرو می‌‌کنند. این آیتم‌‌ها نیز همچون چربی‌‌های اشباع‌ شده، در صورت مصرف منظم می‌‌توانند برای سلامتی مضر باشند.

  • کربوهیدرات‌‌های تصفیه ‌شده، شامل غذاهای شیرین و یا غذاهایی که با آرد سفید طبخ می‌‌شوند، به‌طور معمول حاوی کالری و قند بسیار بالا و کمترین میزان مواد مغذی هستند. به‌ جرئت می‌‌توان گفت تأثیر منفی این غذاها بر میزان کلسترول خون بیشتر از چربی‌‌های اشباع‌ شده است.
  • کلم بروکلی، نان خمیری، پنکیک، شیرینی کره‌‌ای، کلوچه‌‌ی انگلیسی و رولت‌‌ها، تمامی این‌‌ها ورژن‌‌های معمول و رایج کربوهیدرات تصفیه‌ شده و فرآوری شده است. تا حد امکان سعی کنید صرف این مواد را محدود کرده و یا به‌‌طور کل از خوردن آن‌‌ها اجتناب کنید.
  • در صورت امکان، همیشه غلات سبوس‌‌دار و پوست ‌‌نکنده را انتخاب کنید. برای مثال ساندویچ گوشت راسته بوقلمون و سفیده‌‌ی تخم‌‌مرغ که به همراه نان سبوس‌دار سرو می‌‌شود، می‌‌تواند گزینه خوبی باشد.

4- نوشیدنی‌‌های بدون قند مصرف کنید. فقط نوع غذا در رستوران‌‌های تهیه غذای فوری نیست که بر سلامت وعده‌‌ی غذایی تأثیرگذار است، بلکه نوع نوشیدنی‌‌ای که انتخاب می‌‌کنید نیز نقش مهمی در میزان مغذی بودن غذا ایفا می‌کند.

  • نوشیدنی‌‌های قندی اگر به‌‌طور منظم و در مقادیر زیاد مصرف شوند، می‌‌توانند منجر به افزایش وزن و ابتلا به بیماری‌‌های قلبی و دیابت شوند.
  • از صرف مواردی چون: قهوه‌‌های شیرین، چای شیرین، آب‌‌میوه‌‌های چند میوه، آب‌‌میوه شیرین و نوشابه پرهیز کنید.
  • به نوشیدن آب، قهوه و چای بدون شکر بسنده کنید. این نوشیدنی‌‌ها به‌خودی‌خود کاملاً بدون کالری بوده و هیچ قندی ندارند.

5- همیشه میزان کمتر را انتخاب کرده و از انتخاب «بزرگ‌ترین سایز موجود» پرهیز کنید. بدون شک یکی از بهترین راه‌‌ها برای کنترل وعده‌‌های غذایی آماده، سفارش آن‌‌ها به مقدار کم است. همواره از انتخاب تکه‌‌های بزرگ‌تر و سفارش بزرگ‌ترین سایز پرهیز کنید تا غذای خود را تحت کنترل حفظ کنید.

  • بسیاری از رستوران‌‌های تهیه غذای فوری پیشنهاد می‌‌کنند میزان غذایی که میل می‌‌کنید و اندازه نوشیدنی را تنها به ازای پرداخت کمی پول بیشتر افزایش دهید. به‌هیچ ‌عنوان نپذیرید. با کوچک‌ترین افزایش میزان غذا، میزان کالری و چربی موجود نیز به طرز چشم‌‌گیری افزایش خواهد یافت.
  • در کنار آن حتی سفارش‌های کوچک‌تر را نیز امتحان کنید. نه‌تنها هزینه‌‌ای که برای آن می‌‌پردازید کمتر است، بلکه کالری آن نیز در نهایت کمتر خواهد بود.
  • همچنین سعی کنید غذای انتخابی در کل کوچک باشد. بالفرض به‌جای یک همبرگر دولایه یا سه‌‌لایه، به یک همبرگر ساده‌‌ی یک‌لایه بسنده کنید.
  • اگر قصد دارید یک وعده غذایی کامل (یک ساندویچ به همراه سیب‌‌زمینی سرخ‌‌ شده و نوشیدنی) سفارش دهید، سعی کنید مقیاس کودکان را در نظر داشته باشید. در این صورت تمام چیزهایی که دوست دارید را خواهید داشت و تنها تفاوت در مقدار کم آن و در عوض «کنترل‌‌ شده» بودن آن وعده خواهد بود

 

بخش دوم – یافتن غذاهای مقوی‌‌تر در رستوران‌‌های تهیه غذای فوری 

 1- فهرست غذا را کامل مطالعه کنید. هر زمان تصمیم گرفتید غذای آماده خود را از یکی از رستوران‌‌های تهیه غذای فوری تهیه کنید، ابتدا فهرست غذا را به‌طور کامل مطالعه کنید. خواندن مِنو تمام گزینه‌‌های پیشِ رو را در اختیار شما قرار می‌‌دهد.

  • وقتی زمان کافی به خواندن دقیق و کامل فهرست غذا اختصاص می‌‌دهید، قادرید تمام گزینه‌‌های موجود را به‌‌خوبی بررسی کنید. اگر هر بار همان غذای «همیشگی» را سفارش دهید، شانس یافتن گزینه‌‌های مغذی‌‌تر را از دست خواهید داد.
  • اطمینان حاصل کنید که فهرست کامل غذاها را در دست گرفته‌‌اید. آن منویی که پشت پیشخوان یا هنگام حرکت در مسیر «سفارش و تحویل غذا در ماشین» می‌‌بینید ممکن است تمام گزینه‌‌های موجود را در اختیار شما نگذارد. از متصدی بخواهید یک فهرست کاغذی در اختیارتان قرار دهد و یا منو را به‌طور آنلاین بررسی کنید.
  • کل فهرست غذا را برای یافتن گزینه‌‌های مغذی‌‌تر به‌طور کلی مرور کنید. همچنین ممکن است به دنبال موارد کم‌کالری، کم‌چرب‌‌ و یا تکه‌‌های کوچک از آیتم‌‌های مختلف بگردید.

2- اطلاعات تغذیه را مرور کنید. زمانی که از بیرون غذا تهیه می‌‌کنید، ممکن است از میزان دقیق کالری، چربی، قند، یا نمک غذایی که سفارش داده‌اید، به‌‌طور کامل آگاه نباشید. امروزه بسیاری از رستوران‌‌ها اطلاعات تغذیه، مقادیر دقیق مواد مغذی موجود در غذا، را در اختیار مشتریان قرار می‌‌دهند و این نکته بسیار مهمی است که باید حتماً بررسی شود.

  • هنگامی‌که منو را بازبینی کرده و چند مورد را انتخاب کرده‌اید، حال نگاهی به اطلاعات مربوط به تغذیه آن‌‌ها بیندازید تا ببینید که آیا متناسب با برنامه رژیم غذایی شما هستند یا خیر.
  • رستوران‌‌های زنجیره‌‌ای که بیش از 25 شعبه مختلف دارند، برحسب قانون ملزم‌‌اند که اطلاعات تغذیه مربوط به‌تمامی غذاهای سرو شده را در اختیار مشتری قرار دهند. این اطلاعات درون فروشگاهی (داخلی) و همچنین آنلاین در دسترس است.
  • بسیاری از این اطلاعات در مِنو کنار نام غذا یا اقلام مربوطه ذکر شده است؛ با این‌ حال برخی رستوران‌‌ها لیست جداگانه‌‌ای نیز حاوی اطلاعات تغذیه در اختیار مشتری قرار می‌‌دهند.

3- قبل از بیرون رفتن، برنامه‌‌ریزی کنید. یکی دیگر از جنبه‌‌های مهم صرف غذا بیرون از خانه، توجه به داشتن یک برنامه‌‌ی مشخص است. اگر قبل از بیرون رفتن غذای خود را انتخاب کرده باشید، قطعاً احتمال انتخاب غذای مغذی‌‌تر بیشتر خواهد بود.

  • پس از بررسی هر دو اطلاعات مربوط به مِنو و تغذیه، چند موردی که فکر می‌‌کنید به‌خوبی با برنامه‌‌ غذایی شما متناسب است را انتخاب کنید. زمان انتخاب وعده غذای مورد نظر، چه در ماشین نشسته و از مسیر «سفارش و تحویل غذا درون ماشین» حرکت کنید و یا چه از ماشین پیاده شده به داخل رستوران رفته و سفارش دهید، در هر دو حالت این‌‌ نکات را به یاد داشته باشید.
  • زمانی که به رستوران رسیدید، از نگاه انداختن به سایر غذاهای موجود در لیست فهرست و نگاه کردن به غذاهای مخصوص پرهیز کنید. به غذایی که از قبل انتخاب کرده‌‌اید، بچسبید! زمانی که برای صرف غذا به بیرون می‌‌روید، اگر برنامه‌‌ی از پیش تعیین‌ شده‌ای نداشته باشید، احتمال انتخاب غذای مضر به کررات بیشتر خواهد بود.

4- خوردن غذا بیرون از خانه را با صرف آن در خانه جایگزین کنید. اگر احساس کردید بیش ‌از حد مشخصی بیرون از خانه غذا صرف می‌‌کنید، سعی کنید آن را با ماندن در خانه و خوردن یک غذای خانگی جایگزین کنید.

  • خوردن غذای آماده به‌‌طور منظم گزینه خوبی نیست. اگرچه در رستوران‌‌های تهیه غذای فوری گزینه‌‌های سالم‌‌تری نیز مشاهده می‌‌شود اما بهتر است این وعده شامل غذاهای پخته‌ شده خانگی نیز باشد.
  • زمانی که اکثراً غذای خانگی صرف می‌‌کنید، کنترل خود بر میزان چربی، قند، سدیم و حتی کالری غذای خود را افزایش خواهید داد. این انتخاب در داشتن رژیم سالم‌تر به ما کمک می‌‌کند.
  • در هفته چند روز را برای صرف غذا در منزل مشخص کنید. به ‌این ‌ترتیب، به‌راحتی رژیم غذایی خود را متعادل می‌‌کنید.

بخش سوم – گزینه‌‌های قابل سفارش به‌‌عنوان یک غذای آماده سالم 

1- ترکیب میوه و گندم و صمغ افرا را سفارش دهید. اگر به صرف چیزی گرم‌‌تر و آرام‌بخش‌تر تمایل دارید، این شوربای ترکیبی را امتحان کنید. یقیناً طعم لذیذ این غذای مقوی شمارا غافلگیر خواهد کرد.

  • در حال حاضر بسیاری از رستوران‌‌های تهیه غذای فوری بلغور جو را به‌عنوان یک نوع غذا پیشنهاد می‌‌کنند؛ هرچند این غذا با وجود قند و سایر چاشنی‌‌هایی که ممکن است به آن اضافه ‌‌کنند، می‌‌تواند بسیار پرکالری باشد.
  • ترکیب میوه و گندم و صمغ افرا انتخاب بسیار خوبی است. این غذا از ترکیب جو دو‌‌سر و پوست ‌‌نکنده با قطعات سیب دلخواه، میوه‌‌های خشک و شکر قهوه‌ای درست می‌‌شود.
  • این غذا، اگر با شکر قهوه‌‌ای درست شود، در هر وعده 290 کالری خواهد داشت. اگر از شکر قهوه‌‌ای صرف‌نظر شود، میزان کالری تا 260 کالری در هر وعده کاهش می‌‌یابد. همچنین چیزی حدود 5 گرم پروتئین و 5 گرم فیبر دریافت خواهید کرد.

 

2- با غذای «سفیده تخم‌مرغ لای پوششی از سوسیس بوقلمون» رستوران حسابی سرحال می‌‌شوید. کالری این غذا کمتر بوده و برای شروع روز جدید انتخاب بسیار خوبی خواهد بود.

  • اگرچه دونات‌‌های بسیار لذیذ است، اما در عین لذیذ بودن قادرند کالری و میزان قند خون را به‌سرعت بالا ببرند. این لذت‌های کوچک دوست‌داشتنی! هرکدام 300 الی 400 کالری به همراه دارند.
  • به‌‌جای این غذا، گزینه‌‌ی «سفیده‌‌ی تخم‌مرغ لای سوسیس بوقلمون» را سفارش دهید. همچنین می‌‌توانید سفیده‌‌ی تخم‌‌مرغ را با سبزیجات سفارش دهید، انتخابی برای جذب فیبر بیشتر!
  • هر ساندویچ این غذا حدود 150 کالری خواهد داشت. علاوه بر آن اغلب حدود 10 گرم پروتئین و 1 الی 2 گرم فیبر خواهد داشت.

 

3- کلوچه تخم‌‌مرغی را امتحان کنید. اگر به‌صرف غذای کلاسیک علاقه‌‌مند هستید، برای صرف غذا، کلوچه تخم‌‌مرغی را انتخاب کنید. این کلوچه بهترین انتخاب برای صرف غذای در حال حرکت است.

  • بسیاری از ساندویچ‌‌ها از میزان کالری بالایی برخوردارند و دلیل آن گوشت‌‌های پرچربی است که در آماده‌‌سازی آن‌‌ها به کار می‌‌رود و یا سرو آن‌‌ها که روی مواد پرکالری‌‌ چون نان شیرین حلقه‌‌ای و شیرینی کره‌‌ای می‌‌باشند.
  • کلوچه تخم‌‌مرغی یک ساندویچ کاملاً ساده است. کلوچه انگلیسی (آغشته با مقدار ناچیزی کره)، املت تخم‌مرغ، گوشت راسته گوساله و پنیر، مواد تشکیل‌ دهنده این ساندویچ است.
  • این ساندویچ درمجموع حدود 300 کالری دارد؛ هرچند اگر درخواست کنید که از کره صرف‌نظر کنند، این مقدار به‌اندازه 30 کالری کاهش می‌‌یابد. همچنین حدود 17 گرم پروتئین و 2 گرم فیبر جذب خواهید کرد.

 

4- سوسیس با پوشش بوریتو را امتحان کنید. بوریتو یکی دیگر از گزینه‌‌های بسیار محبوب در منوی غذاهای آماده است. مزیت خوب این رستوران، بخش کنترل آن برای تناسب وعده‌‌ها با رژیم‌‌های غذایی سالم است. 

  • برخی از بوریتوها ممکن است بسیار پرکالری باشند. بعضی از آن‌‌ها به ازای هر بوریتو حاوی حدود 800 کالری می‌‌باشند.
  • به‌جای آن‌‌ها، سوسیس با پوشش بوریتو را سفارش دهید. این غذا کوچک‌تر بوده و حاوی تخم‌مرغ، پنیر و سوسیس لقمه شده است.
  • این غذا به ازای هر بوریتو جمعاً حاوی 310 کالری، 14 گرم پروتئین و 1 گرم فیبر است.

 

5- نوشیدنی با رویه‌‌ی انبه و هلو را بنوشید. اگر به نوشیدنی‌‌های شیرین تمایل دارید، این نوشیدنی را به‌عنوان یک گزینه در نظر داشته باشید و روزتان را به بهترین شکل ممکن آغاز می‌‌کند.

  • نوشیدنی همواره محبوب‌‌ترین آیتم صبحانه به شمار می‌‌رود؛ هرچند بسیاری از آب‌میوه‌فروشی‌ها با افزودن مقدار زیادی شکر و آب‌‌قند به نوشیدنی، میزان کالری‌‌ آن را به‌‌طرز مهیبی بالا می‌‌برند!
  • به‌‌جای آن‌‌ها نوشیدنی انبه و هلوی را امتحان کنید. این نوشیدنی شیرین، رقیق و خامه‌‌ای است، همچنین ارزش غذایی آن بیش از خوردن میوه در تمام روز است.
  • این آب‌‌میوه جمعاً حدود 320 کالری دارد. همچنین دارای 6 گرم فیبر و نصف میزان ویتامین A و ویتامین C مورد نیاز روزانه است.
  • اگر یک قاشق پودر پروتئین کشک به آن اضافه کنید، 19 گرم پروتئین بیشتر دریافت خواهید کرد.

 

منبع:چطورپدیا


چگونه خواب راحتی داشته باشیم؟

چطور خوابی راحت داشته باشیم؟

 

روش اول: سریع به خواب رفتن (روش‌های آسان)

1- عصرهنگام یک دوش یا حمام آب گرم بگیرید. این کار نه تنها به شما آرامش می‌بخشد، بلکه پس از آن بدن شروع به خنک شدن می‌کند و این خنک شدن باعث می‌شود تا بهتر بخوابید. استفاده از لوسیون پس از حمام پوست را مرطوب و گرم می‌کند.

2- سی الی چهل و پنج دقیقه پیش از رفتن به رخت‌خواب، 400 میلی‌گرم مکمل منیزیم مصرف کنید. منیزیم با کاهش مدت زمان به خواب رفتن، مشکل بی‌خوابی را حل می‌کند. همچنین می‌تواند کیفیت و مدت زمان خواب را نیز افزایش دهد. مکمل‌های منیزیم را می‌توان در قسمت ویتامین‌های نزدیک‌ترین داروخانه تهیه کرد.

 

3- برهنه بخوابید. بنا به گفته‌ی متخصصین خواب، برهنه خوابیدن به تنظیم دمای بدن کمک می‌کند. با استفاده از پتو یا لحاف (با گرمای مناسب)، ملحفه و متکا دمایی را که با آن راحت هستید، تنظیم کنید. معمولاً بهتر است این دما کمی رو به خنکی داشته باشد.

 

  • ترجیحاً به هنگام خواب دست و سر را بیرون از ملحفه یا پتو نگاه دارید، مگر آنکه اتاق بسیار سرد باشد.
  • یک پتوی اضافه درست کنار تخت خود قرار دهید تا اگر نیمه‌شب احساس سرما کردید، استفاده کنید. نسبت به پاهای خود بی‌اعتنا نباشید، سرد بودن پا ممکن است شما را بیدار نگاه دارد!
  • اگر ترجیح می‌دهید برای راحتی بیشتر پیژامه بپوشید، پیژامه از جنس نخ و گشاد بهترین گزینه است. زیرا طبیعتاً تنفس پوست با این جنس پیژامه آسان‌تر از پارچه‌های دیگر است.

 

4- برای خواب، در حالت‌های مختلف بدن قرار بگیرید. تغییر حالت خواب می‌تواند تفاوت قابل توجهی در میزان کیفیت خواب داشته باشد. وقتی به خواب می‌روید یا اگر نیمه‌شب از خواب بیدار می‌شوید، به صورت خودآگاه تلاش کنید از دستورالعمل زیر پیروی کنید تا زمانی که تبدیل به عادت شود:

 

  • بدن خود را در حالت «میانه» حفظ کنید. یعنی سر و گردن تقریباً صاف و در یک راستا باشند. این کار اصولاً کمک می‌کند به خواب بروید.
  • از خوابیدن روی شکم پرهیز کنید. حفظ حالت مناسب بدن به این صورت مشکل خواهد بود و احتمال ایجاد درد نیز افزایش خواهد یافت. اگر می‌خواهید روی شکم بخوابید، بالش را به جای سر زیر ران قرار دهید.

 

5- از بالش مناسب استفاده کنید. اگر بالش بیش از حد باریک باشد، سرتان به عقب خم و معذب خواهد شد. با استفاده از تعداد مناسب بالش (نه بیش از حد) سر را در زاویه‌ی مناسب حفظ کنید.

 

  • اگر به یک سمت می‌خوابید، یک بالش بین پاها قرار دهید. این کار باعث می‌شود ران تکیه‌گاهی داشته باشد و حالتی آسوده به موقعیت بدن بدهد.
  • اگر روی کمر می‌خوابید، یک بالش زیر پای خود قرار دهید.

6- یک یا دو ساعت پیش از رفتن به رخت‌خواب، نور را کم کنید. نور شدید قبل از خواب می‌تواند باعث بر هم زدن ساعت درونی بدن شما شود. نور یکی از پیام‌های اصلی برای بدن به شمار می‌رود تا بداند وقت خواب است یا بیدار شدن.

 

  • اگر نور خانه در آخر شب بسیار زیاد است، چراغ‌هایی را که نیاز ندارید، خاموش کنید.
  • حداقل دو ساعت قبل از زمان خواب، دست از تماشای تلویزیون و استفاده از رایانه، تبلت یا تلفن همراه بکشید. پیشنهاد می‌شود «lux» را روی رایانه نصب کنید. این برنامه نور آبی را از صفحه‌ی رایانه حذف می‌کند تا به خواب شما آسیبی نرسد.
  • هر گونه منبع نور را در اتاق‌خواب خود حذف کنید. این منابع نور شامل پنجره، ساعت LED، نور رایانه، جعبه‌های کابل و دستگاه‌های دیگری است که چراغ دارند (مگر آنکه بسیار کم‌نور باشند). می‌توانید کاغذ ضخیم، پوشش پارچه‌ای، نوارچسب روکش روی آنها قرار دهید یا صرفاً آنها را از برق بکشید. با این کار نه تنها خواب شبانه‌ی راحتی خواهید داشت، بلکه در مصرف برق نیز صرفه‌جویی خواهید کرد.
  • اگر نور همچنان شما را اذیت یا صبح شما را از خواب بیدار می‌کند، چشم‌بند روی چشم خود ببندید. گاهی استفاده از «بالش» مخصوص ضد نور آرامش بیشتری به همراه دارد.

 

7- صداهای ملایم اضافه کنید. از دستگاه تولید صدای سفید استفاده کنید که انواع اصوات آرام‌کننده، امواج دریا، باد، بخار، تولید می‌کند. این اصوات که هیچ شکلی ندارند،  به مغز شما کمک می‌کنند تمرکز خود را از زمان حال برگیرد.

 

  • معلوم شده است که صدای سفید نه تنها به انسان‌ها کمک می‌کند تا سریع‌تر به خواب بروند، بلکه صداهای دیگری را که ممکن است نیمه‌شب شما را از خواب بپرانند، مخفی می‌کنند.
  • دستگاه‌های صدای سفید یا صداهای طبیعی اغلب فوق‌العاده هستند. اما اگر پول کافی برای خرید این دستگاه ندارید، پنکه نیز می‌تواند صدایی آرام‌بخش تولید کند. رادیویی که در موقعیتی بین ایستگاهی در حالت ایستا تنظیم شده باشد نیز همین کار را انجام می‌دهد. دقت کنید که صدای رادیو نباید بیش از حد بلند باشد.
  • موسیقی تکراری یا محیطی نیز برای به خواب رفتن بسیار مفید است. چیزی که اهمیت دارد این است که تغییر ناگهانی در موسیقی ایجاد نشود. فقط باید مطمئن شوید که موسیقی طی حدود یک ساعت متوقف می‌شود یا کم کم محو می‌گردد. در غیر این صورت ممکن است باعث شود نتوانید خوابی کاملاً عمیق را تجربه کنید.
  • گوشی تلفن همراه خود را خاموش کنید یا اگر از زنگ بیدارباش آن استفاده می‌کنید، در حالت سکوت قرار دهید تا پیام‌ها و تماس‌های تلفنی و دیگر هشدار دهنده‌ها مزاحم شما نشوند. اگر می‌دانید که صبح باید در جایی حضور داشته باشید، زودتر به رخت‌خواب بروید.

 

روش دوم: میانه‌روی در برنامه‌ی غذایی

 

1- حداقل سه ساعت قبل از زمان خواب، شام بخورید. شکم پر می‌تواند خواب شما را آشفته کند و هر چه غذا سنگین‌تر باشد، زمان بیشتری طول می‌کشد تا شکم آرام گیرد.

 

  • از غذاهای پٌر روغن اجتناب کنید. زیرا آنها نه تنها برای شما مفید نیستند، بلکه اغلب در خواب نیز اختلال ایجاد می‌کنند.
  • از غذاهای پًر ادویه پرهیز کنید. برخی عاشق غذاهای شدیداً پٌر ادویه هستند. اما اگر متوجه شدید ادویه‌ی کاری غذای خانه هم باعث دل‌درد شما به هنگام شب می‌شود، جداً درباره‌ی برنامه‌های شام خود تجدید نظر کنید.

2- از خوابیدن با شکم خالی پرهیز کنید. شکم کاملاً خالی درست به اندازه‌ی شکم پٌر الگوی خواب شما را بر هم می‌زند.

 

  • اگر متوجه صدای قار و قور شکم خود به دلیل گرسنگی شدید و این قار و قور شما را بیدار نگاه داشت، حدوداً یک ساعت پیش از زمان خواب یک میان‌وعده میل کنید.
  • از غذاهایی که سرشار از کربوهیدرات یا قند هستند دوری کنید.
  • غذاهای سرشار از پروتئین نظیر لوبیا، نخود، ماست، سویا و بادام‌زمینی حاوی تریپتوفان هستند که به بدن کمک می‌کنند که برای آرامش بیشتر سروتونین تولید کند. آنها همچنین حاوی چربی‌های طبیعی و پیچیده‌ هستند و گرسنگی شما را فرومی‌نشانند.

 

3- از مصرف کافئین بعد از ظهر و عصر پرهیز کنید. موادی نظیر قهوه، چای سیاه، کاکائو و نوشابه‌های کافئین‌دار از جمله خوراکی‌های حاوی کافئین هستند. حتی اگر ساعت‌ها قبل در طول روز کافئین مصرف کنید، می‌تواند شما را بیدار نگاه دارد. زیرا اثر آن ساعت ممکن است تا 12 پایدار بماند. این مورد همچنین شامل مواد مشابه دیگری غیر از کافئین نیز باشد، مثلاً موادی که در نوشیدنی‌های انرژی‌زا یافت می‌شود.

 

  • از مصرف تنباکو و محصولات نیکوتینی دیگر نیز به هنگام عصر دوری کنید.

 

4- یک نوشیدنی گرم تسکین ‌دهنده بنوشید. یک لیوان شیر گرم یا چای بابونه از جمله نوشیدنی‌هایی هستند که بسیار توصیه شده‌اند. بیشتر چای‌های گیاهی اگر حاوی کافئین نباشند، بسیار مطلوب هستند. از نوشیدن بیش از حد، مثلاً بیش از 100 گرم، مایعات درست قبل از زمان خواب پرهیز کنید.

 

 

 

5- طی یک و نیم تا دو ساعت پیش از زمان مشخص خواب، از نوشیدن آب یا مایعات دیگر خوددری کنید. اما دقت کنید که در طول روز باید حداقل دو لیتر آب مصرف کنید.

 

  • بدنی که به خوبی هیدراته شده باشد، باعث نمی‌شود نیمه‌شب از تشنگی از خواب بیدار شوید. اما نوشیدن یک لیوان بزرگ آب درست قبل از رفتن به رخت‌خواب ممکن است باعث شود برای رفتن به دستشویی در زمانی نامناسب از خواب بپرید.

 

6- قبل از خواب الکل مصرف نکنید. الکل باعث می‌شود احساس خواب‌آلودگی کنید، اما کیفیت خواب شما را پایین می‌آورد. زیرا بدن مجبور می‌شود الکل و مواد قندی را هضم کند. الکل اغلب باعث ایجاد خوابی سطحی و مقطع می‌شود، حتی اگر خود متوجه بیدار شدن‌های نیمه شب نشوید و در نتیجه روز بعد سر حال نخواهید بود.

 

روش سوم: تخت و اتاق خواب خود را جذاب کنید

 

 

1- از اتاق‌ خواب در زمان خواب استفاده کنید. اگر بدن شما عادت کند، انواع مختلف کارها را به جز خوابیدن در اتاق خواب انجام دهد، ممکن است زمانی که وقت خواب فرا می‌رسد، نتواند به راحتی به خواب برود. ذهن شما باید اتاق‌ خواب را صرفاً به عنوان محلی برای خواب یا شاید فعالیت‌های آرام‌بخش و تسکین‌ دهنده بشناسد.

 

  • از مواردی نظیر کار یا تکلیف پٌر استرس، استفاده از رایانه، تماشای تلویزیون، صحبت با تلفن، غذا خوردن، ورزش کردن و کلاً هر آن چیزی که استرس‌زا، انرژی‌بخش و بسیار هیجان‌انگیز باشد یا شما را از خوابیدن در ساعت مقرر بازدارد، پرهیز کنید.
  • کتاب خواندن، انجام یک پروژه‌ی آرام‌بخش، در آغوش کشیدن همسر، نوشتن در دفترچه خاطرات تقریباً ایرادی ندارد.
  • از تخت‌خواب خود فقط برای خواب استفاده کنید.

 

2- اتاق‌خواب خود را به یک جای امن تبدیل کنید. هر چه تخت و اتاق خواب شما راحت‌تر باشد، قدرت بیشتری در انتقال شما به خوابی آرام خواهند داشت.

 

  • هنگام خواب اتاق را کاملاً تاریک کنید تا بیدار نمانید.

 

3- اتاق را تمیز کنید. از شر تار عنکبوت‌ها خلاص شوید. قفسه‌ها را گردگیری کرده و کف زمین را جاروبرقی بکشید. سبد کاغذ باطله را خالی کنید. هر چه ظرف، فنجان یا شیشه‌ی آب باشد از اتاق خارج کنید. اتاق تمیز، آمادگی عاطفی و احساس بودن در مکانی امن و سالم را در شما ایجاد می‌کند نه یک فضای کثیف شلوغ که مجبور باشید در لابه‌لای وسایل مختلف آن بغلتید. همچنین تمیزکاری منظم باعث می‌شود تا حساسیت‌هایی را که خواب را مختل می‌کنند، از بین ببرید. همچنین حیوانات و حشرات موذی نظیر موش و سوسک را نیز از حمله به محل زندگی‌تان دور نگاه می‌دارد.

 

  • تخت خود را تمیز نگاه دارید. ملحفه و روبالشی‌ها را هفته‌ای یک بار بشویید. بوی خوبی خواهند داشت و به هنگام خواب احساس آرامش بیشتری به شما خواهند بخشید.
  • اتاق خود را از وسایلی که می‌توانند بین شما و خواب فاصله بیاندازند، پٌر نکنید. مرتب باشید. هر گونه آشغال و زباله را دور بریزید و اجازه دهید هوای تازه به اتاق وارد شود.

 

4- اتاق خود را زیبا کنید. اتاقی که از نظر زیبایی دلپذیر باشد، نسبت به یک اتاق دلگیر بیشتر شما را شاد خواهد کرد. لزوماً نیازی نیست، اتاق خود را به شکل یکی از اتاق‌های بروشورهای طراحی حرفه‌ای اتاق خواب درآورید؛ اما تغییرات ساده نظیر دور انداختن روتختی زشت یا رنگ جدید برای دیوارها می‌تواند تغییراتی ظریف در حس و حال شما ایجاد کند.

 

  • اتاق خود را تاریک‌تر کنید. پرده‌های نورگیر، سایه‌رنگ یا پوشش کامل می‌تواند از زود بیدار شدن شما جلوگیری کند.
  • مطمئن شوید دمای اتاق در زمان خواب متناسب باشد. اگر در حال عرق کردن از گرما یا لرزیدن از سرما باشید، خواب خوبی در پیش نخواهید داشت.

 

5- به تشک خود رسیدگی کنید. بعد از پنج الی هفت سال استفاده‌ی مداوم، تشک را عوض کنید. اگر وقتی روی تخت دراز می‌کشید، فنرها یا برآمدگی‌های زیر سطح آن حس می‌شود، یا اگر خود یا شریک زندگی شما (ناخودآگاه) در خواب زیاد روی هم می‌غلتید، وقت آن رسیده است که به خرید تشک جدید بروید!

 

  • اگر روی تخت دیگر خواب بهتری دارید، احتمالاً دلیلش مشکل‌دار بودن تشک مورد استفاده روی تخت‌خواب باشد.

 

6- به فکر خرید یک تشک جدید باشید. انواع جدید تشک که به شما اجازه می‌دهند آن را تنظیم کنید یا شما را دربرمی‌گیرند، به شما کمک خواهند کرد تا خواب شبانه‌ی بهتری داشته باشید.

 

  • یک نوع تشک وجود دارد که با آن می‌توانید سفتی تخت‌خواب را جداگانه برای خود و شریک زندگی تنظیم کنید. اگر هیچ کدام از شما در انتخاب تشک مناسب با دیگری به توافق نمی‌رسد، این گزینه ایده‌آل است. شاید هر دو نیازهای متفاوتی داشته باشید و یافتن تشکی که هر دوی شما دوست دارید، عموماً به این معناست که باید تشکی بخرید که هیچ کدام خواب راحتی روی آن نخواهید داشت.
  • نوع دیگری از تشک از فوم حافظه‌دار استفاده می‌کنند که وقتی گرم می‌شوند خود را با برجستگی‌های بدن شما تطبیق می‌دهند. به این صورت دیگر به هیچ کدام از نقاط بدن فشاری وارد نمی‌گردد که باعث خواب رفتن، سوزش یا مسائل جسمی دیگر شود. این تشک به ویژه برای افرادی که مشکلاتی در لگن یا دیگر مفاصل دارند، بسیار مفید خواهد بود.

 

روش چهارم: تغییر برنامه‌ی روزمره

 

1- هر روز در یک زمان مشخص به رخت‌خواب بروید و در یک زمان مشخص بیدار شوید. ایجاد بیش از یک ساعت تغییر در زمان خواب با بر هم زدن ریتم شبانه ‌روزی شما به شدت می‌تواند کیفیت خواب را بر هم زند.

 

  • حتی در تعطیلات آخر هفته نیز از همان برنامه‌ی خواب همیشگی پیروی کنید. حتی اگر گاهی مجبور شوید، دیرتر از معمول به خواب بروید، همچنان در زمان معمول خود از خواب بیدار شوید.
  • هر روز زمانی که ساعت خواب شروع به زنگ زدن می‌کند، بلافاصله از جای خود بلند شوید. بعد از بیدار شدن در جای خود دراز نکشید و چرت نزنید.

 

2- به فکر کم کردن زمان خواب باشید. انسان‌های مختلف به اندازه‌های مختلف خواب نیاز دارند. اگر بیش از 30 دقیقه طول می‌کشد تا به خواب بروید، یا اغلب نیمه‌شب به مدت طولانی از خواب بیدار می‌شوید، احتمالاً بیش از اندازه‌ی نیاز زمان به خواب اختصاص داده‌اید. خواب شما هر چقدر هم کوتاه، باید عمیق و مداوم باشد، نه سطحی و منقطع.

 

  • بنابراین اگر بطور مثال معمولاً هشت ساعت از زمان خواب تا بیدار شدن وقت اختصاص می‌دهید، با دیرتر رفتن به رخت‌خواب یا تنظیم ساعت خواب پانزده دقیقه از آن کم کنید. شاید چند روز اول کمی احساس خستگی داشته باشید، اما این کار به شما کمک می‌کند، راحت بخوابید.
  • پس از یک هفته اگر هنوز به سرعت به خواب نمی‌روید و خواب مداومی تا صبح ندارید، پانزده دقیقه‌ی دیگر از زمان خواب خود بکاهید.
  • هر هفته پانزده دقیقه از زمان خواب کم کنید تا زمانی که دیگر بتوانید به سرعت به خواب بروید و تا صبح خواب بمانید، بیدار شدن در نیمه‌شب طبیعی است اما تنها برای چند دقیقه.
  • سپس به این برنامه‌ی جدید به خواب رفتن و بیدار شدن، پایبند بمانید.

 

3- یک روال معمول برای خواب برقرار کنید. هر شب قبل از رفتن به خواب، هر مرحله را انجام دهید تا خود را برای خوابیدن آماده کنید. پیوستگی انجام این کارها کلید موفقیت شما است. اگر می‌خواهید شبی آرام‌بخش داشته باشید، انجام مراحل زیر را امتحان کنید:

 

  • یک موسیقی طبیعی پخش کنید و به جای استفاده از لامپ رشته‌ای، چندین شمع در اتاق نشیمن و اتاق خواب خود روشن کنید.
  • تمرین نفس‌کشیدن (عکس زیر) یا مدیتیشن را به کار ببندید و سعی کنید بدن خود را آرام کنید.
  • وقتی زمانش فرا رسید، در مسیر خود به سوی اتاق خواب شمع‌ها را خاموش کنید. در طی این مسیر، خانه آرام آرام تاریک و تاریک‌تر می‌شود تا زمانی که آخرین شمع را نیز خاموش می‌کنید.

 

4- قبل از رفتن به رخت‌خواب، تمدد اعصاب با نفس‌های عمیق را امتحان کنید. در وضعیت راحت و مناسبی از بدن قرار گیرید. مطمئن شوید محیطی آرام در اختیار دارید. نور کم، موسیقی آرام، و فضایی که مطمئن باشید کسی در آن مزاحم نمی‌شود برای این کار ایده‌آل است.

 

  • ذهن خود را خالی کنید. چشم‌ها را ببندید و تصور کنید همه‌ی مشکلاتی که هر روز در ذهن دارید با هر نفس از بین می‌روند.
  • افکار مثبت را جذب کنید. با هر نفس عمیقی که به داخل فرو می‌برید، تصاویر مثبتی را به ذهن بیاورید که شما را خوشحال می‌کند. در حالی که این کار را انجام می‌دهید، لبخند بزنید.
  • به نفس خود تمرکز کنید. اکسیژن درون بدن خود را حس نمایید. با این کار احتمالاً احساس آرامش را در بدن و ذهن خود تجربه خواهید کرد.
  • سعی کنید این حالت را هر شب قبل از خواب به مدت ده دقیقه داشته باشید.
  • حتی می‌توانید چند قطره روغن اسطخودوس روی بالش خود بچکانید. زیرا اعصاب شما را آرام کرده و کمک می‌کند بخوابید.
  • ذهن مدام در اتفاقات طول روز به گشت و گذار می‌پردازد، و این تمرین‌های نفس کشیدن به ذهن و بدن شما کمک می‌کند تا آرام گرفته و در یک جا بند شوند تا این احساس آرامش را در جسم خود تجربه کنید.

 

5- بطور منظم ورزش کنید.‌ اگر به خاطر شغل خود مدت زیادی به حالت نشسته هستید، نداشتن حرکات جسمی ممکن است کیفیت خواب شما را کاهش دهد. بدن انسان از خواب برای تعمیر و ترمیم خود استفاده می‌کند. اگر چیزی برای ترمیم شدن وجود نداشته باشد، ممکن است چرخه‌ی خواب به هم بریزد.

 

  • حرکات جسمی، نظیر دویدن یا شنا کردن، یا بهتر از آن ورزش منظم، خوابی عمیق‌تر و آرام‌بخش‌تر به همراه خواهند داشت. برای آنکه ورزش بیشتری به برنامه‌ی روزانه‌ی خود بیافزایید، به جای آسانسور از راه‌پله استفاده کنید و به جای اتوبوس‌سواری، پیاده‌روی کنید.
  • تا کمتر از دو ساعت قبل از خواب ورزش نکنید. ورزش تا حد زیادی می‌تواند وضعیت خواب را بهبود بخشد. اما بدن انسان تا مدتی پس از ورزش «فعال» خواهد بود. تنها استثناء ممکن، انجام حرکات ملایم یوگا است.

 

6- چرت زدن را  در نظر داشته باشید. برای برخی افراد، با توجه به نوع شغل و روال عادی روزمره، استراحت کوتاه بعد از ظهر به کاهش خواب‌آلودگی در طول روز کمک می‌کند. البته چرت‌زدن برای همه مناسب نیست، بسیاری از افراد بعد از یک چرت کوتاه بیش از پیش احساس خواب‌آلودگی می‌کنند.

 

  • زمانی که احساس می‌کنید به چرت‌زدن نیاز دارید، در صورتی که شرایط شغلی این اجازه را بدهد، زمان‌سنج خود را روی 15 دقیقه تنظیم کنید. اگر آماده‌ی چرت‌زدن باشید، در عرض یک یا دو دقیقه به خواب خواهید رفت. وقتی زمان‌سنج به صدا درآمد بلافاصله از جا بلند شوید! یک لیوان آب بنوشید و به سرعت به سر کار خود برگردید. به این صورت بسیار حس شادابی و تر و تازگی بیشتری نسبت به قبل خواهید داشت، حتی بیشتر از زمان‌هایی که یک ساعت می‌خوابید.

 

روش پنجم: استفاده از دارو برای داشتن خوابی بهتر

 

1- ملاتونین را امتحان کنید. ملاتونین هورمونی است که توسط غده‌ی پینه‌آل در مغز ترشح می‌شود. زمانی که هوا تاریک می‌شود، پینه‌آل به صورت فعال سروتونین را به ملاتونین تبدیل می‌کند. اما زمانی که نور وجود داشته باشد، این کار را نمی‌کند و ملاتونین اکسیده شده و دوباره به سروتونین تبدیل می‌شود.

 

  • برای استفاده از ملاتونین با پزشک خود مشورت کنید. استفاده از قرص‌های ملاتونین یک راه طبیعی برای ایجاد خواب است. به ویژه زمانی که شب‌هنگام از نظر جسمی خسته هستید اما هنوز نمی‌توانید بخوابید. اما به یاد داشته باشید که ملاتونین هورمون است، مثل استروژن و تستسترون و صرفاً طبیعی بودن آن نشانه‌ی عدم وجود ضرر و زیان نیست.

 

2- از محصولات خالص آنتی هیستامینی که خواب‌آلودگی ایجاد می‌کنند، استفاده نمایید. این محصولات زمانی ایمن هستند که با «مواد اضافی» مصرف نشوند، یعنی مسکن، ضد انعقاد، خلط‌آور و غیره نداشته باشند و صرفاً برای یک یا دو شب مصرف شود. زیرا مقاومت در برابر این دارو سریع ایجاد می‌شود.

 

  • برچسب‌ها را بخوانید. نصف دوز یا کمتر از آن را امتحان کنید تا دچار «خماری قرص خواب‌آور» نشوید. زیرا مشکل خواب شما را دوچندان خواهد کرد.
  • زمانی که حس خواب‌آلودگی شروع شد، در تخت‌خواب دراز کشیده باشید.
  • اگر از داروهای نسخه‌ای استفاده می‌کنید، قبل از آنکه چیز دیگری مصرف کنید با پزشک خود مشورت کنید. هرگز با بی‌فکری داروها را با هم مخلوط نکنید: اگر ترکیبی اشتباه مصرف کنید و به واسطه‌ی آن تداخل دارویی ایجاد شود، ممکن است به خود آسیب بزنید.
  • مراقب باشید که از داروهای مسکن سوءاستفاده نکنید. بیش از دوز تجویز شده و فراتر از مدت زمانی که مشخص شده است از آن مصرف نکنید.

 

3- اگر نگران هستید که دچار اختلال خواب شده باشید، این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. چند نمونه از رایج‌ترین اختلالات خواب، اینسامنیا (بی‌خوابی)، نارکولپسی (حمله‌ی خواب)، و پارازومنیا هستند. اگر واقعاً دچار هر کدام از این بیماری‌ها شده باشید و پزشک آن را تشخیص دهد، مطابق با آن بیماری برای شما درمان تجویز خواهد کرد.

 

  • اضطراب، افسردگی، سندروم پیش از قاعدگی و برخی داروها ممکن است مشکلاتی را در خوابیدن ایجاد نمایند و می‌بایست به این مشکلات رسیدگی کرد.

 

منبع: چطورپدیا


چطور مراقبه صبح هنگام را شروع کنیم؟ (برای مبتدیان)

 

چطور مراقبه صبح‌هنگام را شروع کنیم؟ (برای مبتدیان)

 

مطمئناً تاکنون در مورد مزایای داشتن یک برنامه روتین مراقبه به کرات شنیده و یا خوانده‌اید، اما کماکان ممکن است نسبت به آن دلهره داشته و برای شروع تردید داشته باشید و یا فکر کنید برای مراقبه به زمان زیادی نیاز خواهید داشت؛ یا اینکه ممکن است چندین و چند بار آن را امتحان کرده باشید اما تنها نتیجه آن تلنبار شدن افکار مختلف در ذهن بوده و احساس کردید عایدی نداشته یا حتی ممکن است بیشتر باعث شود در افکار خود غرق شده و با خود بگویید که در این کار اصلاً خوب نیستید.

 

در این مقاله مفهوم اساسی هدف واقعی مراقبه، مزایای به‌کارگیری این مراقبه‌ی روحانی در زندگی و نکات ساده‌ای که می‌بایست رعایت کنید، ارائه می‌شود تا به شما کمک کند موانع موجود بر سر راه تمرینات روزانه را برداشته و با یادگیری چند تمرین ساده پایه‌ای تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنید.

 

سرفصل‌ها:

  • بدن و ذهن در مراقبه صبح‌هنگام
  • حذف موانع مراقبه صبح‌هنگام
  • روش‌های اصولی مراقبه صبح‌هنگام
  • مراقبه صبح‌هنگام هدایت‌ شده

 

بدن و ذهن در مراقبه صبح‌هنگام

 

مراقبه ابزاری فوق‌العاده برای حفظ تعادل و تعامل میان جسم و ذهن است؛ روشی ساده که هرکجا و در هر زمان برای کاهش استرس پاسخ‌گو است. درست همانند تمرینات جسمانی، هرچه بیشتر تمرین می‌کنید، پی به مزایای بیشتری برده و اثرات آن بر ذهن و بدن ماندگارتر خواهد بود.

طی مطالعه‌ای که توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شد، 40 درصد از افرادی که مورد بررسی قرار گرفتند، در اثر استرس به پرخوری یا خوردن غذاهای ناسالم روی می‌آوردند و 46 درصد از آن‌ها به دلیل سطح بالای استرس شب‌ها از خواب بیدار می‌شدند.

نکته این است، همه‌ی افراد می‌توانند ذهن خود را روی خوردن غذای سالم‌تر، ورزش بیشتر، خواب بهتر و یا استفاده از محصولات و ماسک‌های طبیعی‌تر در خانه برای داشتن پوستی بهتر متمرکز کنند، اما اگر از ذهن مراقبت نشود، کماکان احساس نارضایتی و عدم تعادل در زندگی وجود خواهد داشت.

 

مراقبه سبب داشتن جسمی پاک‌تر و ذهنی شفاف‌تر خواهد شد:

بنا بر نتایج یک مطالعه انجام شده در هاروارد، مراقبه با کاهش استرس و اضطراب به‌نوبه خود سبب کاهش التهاب بدن، کاهش فشارخون، افزایش میزان دقت فرد، خواب بهتر، کمک به اتخاذ تصمیم‌های هوشمندانه و تنظیم افکار می‌شود، به‌طوری‌که فرد هیچ‌گاه در واکنش و قضاوت شتاب‌زده عمل نخواهد کرد.

مراقبه در کاهش استرس مؤثر بوده، اما یک مزیت بزرگ مراقبه این است که فرد با آن به آرامش می‌رسد. آرامشی که به عقیده‌ی معنویون تمام فهم و درک را در بر می‌گیرد. یکی از بزرگ‌ترین اهداف مراقبه آن است که فرد با خود هماهنگ باشد و با خود ارتباط برقرار کند تا در نتیجه آن بتواند به انرژی «وحدت» دست یابد.

 

مراقبه راهی برای جداسازی افکار است، به‌طوری‌که چند فکر در سر دارید و بین هرکدام فاصله بسیار کوچکی وجود داشته که خموشی نامیده می‌شود. این فاصله‌های کوچک دروازه‌ای به سمت ذهن بی‌انتها و نامحدود و احساس این پیوند الهی هستند.

حذف موانع مراقبه صبح‌هنگام

 

شایع‌ترین موانع مراقبه آن موانعی است که توسط خود فرد و حتی گاهی به‌طور ناخودآگاه ایجاد می‌شود. در این قسمت رایج‌ترین بهانه‌هایی که بکار می‌بریم تا در برابر شروع مراقبه مقاومت کنیم و اقداماتی که باید در این باب انجام شود را معرفی خواهیم کرد.

 

بهانه 1: زمان کافی ندارم

تصور غلطی در این‌ باره وجود دارد که حتماً می‌بایست 30 دقیقه تا یک ساعت به مراقبه بپردازیم؛ درحالی‌که می‌توان روزانه از 5 دقیقه تا یک ساعت و در هرجای ممکن مراقبه داشت. قوانین را همواره خود فرد تنظیم می‌کند! فقط می‌بایست به انجام آن متعهد شوید. از کم شروع کنید، با گذشت زمان هرچقدر بیشتر به آن مداومت بورزید، به‌طور قطع خود زمان تمرین را افزایش خواهید داد.

 

بهانه 2: نمی‌توانم یکجا بدون ‌حرکت بنشینم

به سبک خود مراقبه کنید. برخی قدم زدن هنگام مراقبه را به نشستن ترجیح می‌دهند. دکتر کلی مک گانیگل یک تمرین مراقبه‌ی 10 دقیقه‌ای برای پیاده‌روی ارائه داده که شامل 1 دقیقه تمرکز روی هرکدام از حواس بدن هنگام راه رفتن می‌باشد، مانند احساس تک‌تک نفس‌هایی که می‌بلعیم، لمس هوا و باد روی پوست و احساس تمام چیزهایی که می‌شنویم و می‌بینیم.

 

بهانه 3: ذهن من هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود

در طول یادگیری عمل مراقبه بروز احساس ناامیدی طبیعی است. تغییر انتظارات، کمک بزرگی در غلبه بر این مانع خواهد بود. همواره بر روی پیشرفت‌های کوچک روبه‌جلو تمرکز کنید. این‌که رفته‌رفته ذهن خود را درک کنید و یاد بگیرید چطور تفکرات منفی را تغییر دهید یک دستاورد بزرگ است.

 

روش‌های اصولی مراقبه صبح‌هنگام

 

یک مراقبه خوب زمانی آغاز می‌شود که شخص روشی برای خود بیابد که برای وی از همه مناسب‌تر است. به خاطر داشته باشید چون تکنیک‌ها و سبک‌های گوناگونی برای این کار وجود دارد نمی‌توان گفت راهی صرفاً درست یا غلط خواهد بود.

 

چند سبک مختلف مراقبه

مراقبه تنفس: از این روش می‌توان به‌تنهایی و به‌عنوان یک مراقبه برای آرام کردن ذهن و کاهش حواس‌پرتی‌ ذهن استفاده کرد. بر روی تنفس خود تمرکز کنید، دم و بازدم.

خیره شده به شمع: اگر تمرکز سخت است، این روش بهترین گزینه موجود است. تنها کاری که باید کرد روشن کردن یک شمع است، به این شکل توجه و دقت جلب خواهد شد. اگر فکری وارد ذهن شد عذر آن را خواسته و به شمع خیره شوید!

مراقبه‌ی مانترا: تکرار کلمات راهی برای آرامش و تمرکز است. مانترا که به معنی «رها شدن فکر» است به واژه‌هایی گفته می‌شود که با آهنگ خاصی به دفعات تکرار می‌شود.

مراقبه هدایت ‌شده: منابع آنلاین زیادی وجود دارند که ترکیب مراقبه و موسیقی را برای دستیابی به آرامش آماده ساخته‌اند. عبارت «مراقبه‌ی هدایت ‌شده» را در گوگل جست‌وجو کنید، خواهید دید هزاران هزار منبع مختلف برای آن وجود دارد.

مراقبه پیاده‌روی: این مورد که پیش‌تر نیز ذکر شد، یک مراقبه 10 دقیقه‌ای است که شامل 1 دقیقه تمرکز بر روی هر یک از حواس بدن هنگام راه رفتن است، مانند احساس نفس‌هایی که می‌بلعیم، لمس هوا و باد روی پوست و احساس تک‌تک چیزهایی که می‌شنویم و چیزهایی که می‌بینیم.

مراقبه توجه آگاهی: توجه آگاهی، تسلط بر شناخت اتفاقاتی است که در لحظه در حال رخ دادن است که آنچه را که دارد رخ می‌دهد و آنچه رخ داده و تمام شده را نیز شامل می‌شود. این شناخت شامل شناخت تمامی افکار، صداها، احساسات بدن و کوچک‌ترین چیزهای دیگر موجود در لحظه می‌باشد. ایده کلی آن است که تمام قضایا بدون قضاوت فقط مشاهده شده و درحالی‌ که به آن‌ها آگاه هستیم، باز بمانند.  تکنیک‌های گوناگون را تجربه کرده و به آن روش که برای شما بهتر عمل می‌کند، روی آورید.

 

مراقبه صبح‌هنگام هدایت‌ شده

 

اگر تاکنون هیچ‌گاه مراقبه نکرده‌اید یا حداقل برای مدت‌زمان طولانی آن را کنار گذاشته‌اید، پیشنهاد ما این است که با یک تمرین 10 الی 15 دقیقه‌ای آغاز کنید. با تمرین بیشتر توانایی فرد برای صامت نشستن بیشتر خواهد شد. در نظر داشته باشید قبل از شروع می‌توان قصد و انگیزه کوچکی تعیین کرد، اما هرگز انتظار وقوع نتیجه خاص را نداشته و هیچ نوع «باید» برای نحوه انجام مراقبه تعیین نکنید. تنها ذهن خود را برای پذیرش آنچه مراقبه باید به آن ببخشد باز کنید.

 

بهترین زمان مراقبه صبح زود، قبل از نوشیدن قهوه و چای است، بدین ترتیب شروع آرامش بخشی برای روز خود انتخاب کرده‌اید. این مراحل ساده را برای شروع یک تمرین مراقبه بکار گیرید:

 

  • فضایی انتخاب کنید که مکان مقدس مراقبه‌ی شما باشد. سعی کنید اتاقی انتخاب کنید که عاری از هرگونه سروصدا و حواس‌پرتی بوده و آن را تبدیل به گوشه دنج خود کنید. یک موسیقی آرامش‌بخش در پس‌زمینه، روشن کردن یک شمع یا بخور خوشبو و یا دود کردن عود گزینه‌های خوبی هستند.
  • یک زمان خاص برای مراقبه انتخاب کنید. مراقبه را در اولویت قرار دهید. قراری با خود گذاشته و هر روز در آن زمان مشخص به مراقبه بپردازید و به آن به‌عنوان تغذیه روح خود بنگرید. برخی افراد تمایل دارند مراقبه را پیش از خواب انجام دهند که البته کمک می‌کند خواب بهتری داشته باشند.
  • لباس راحت بپوشید، چیزی مانند پیژامه.
  • راحت بنشینید، می‌توانید روی یک کوسن روی کف زمین، روی نیمکت یا یک صندلی بنشینید. سعی کنید تکیه‌گاهی داشته باشید و پشت خود را عمود نگه دارید. در ابتدای کار لازم نیست حالت‌های فانتزی یوگا را امتحان کنید، دراز نکشید چرا که امکان دارد به خواب بروید. فقط صاف و بی‌حرکت بنشینید.
  • یک زمان‌سنج تنظیم کنید.
  • همواره تمرین را با 5 تا 7 نفس عمیق طولانی و آهسته شروع کنید تا میزان فشار و تنش موجود را کاهش دهید.
  • سپس ذهن خود را روی یک شی متمرکز کنید، چیزی همانند شعله‌ی یک شمع، تنفس خود یا تکرار یک مانترا مانند «من هستم».
  • بدانید که قطعاً افکار مختلفی به ذهن خطور می‌کنند، حسی در بدن خود احساس خواهید کرد و یا صداهایی در محیط اطراف خود می‌شنوید. تمام این‌ها طبیعی است. هر بار که چنین اتفاقی رخ داد و هوشیار شدید، بار دیگر به جسمی که تمرکز کرده بودید، برگردید یا دوباره روی تنفس خود تمرکز کنید و یا تکرار مانترا را ادامه دهید، اما تمام آن‌ها را به‌صورت ذهنی و بدون کوچک‌ترین تحرک لب‌ها و زبان انجام دهید.

 

اگر یک روز خاص احساس کردید که انجام تمرینات مراقبه هیچ عایدی در آن روز نداشته، استوار بمانید. به خاطر مدت ‌زمانی که به مراقبه اختصاص داده‌اید به خود افتخار کرده و خود را تصدیق کنید. حتی اگر احساس می‌کنید که اثرات این تمرینات آن‌چنان واضح و آشکار نیست، قدردان تمرین خود باشید، به‌زودی از اینکه این تمرینات را آغاز کرده‌اید خرسند خواهید شد.

 

منبع:چطورپدیا


چطور با انجام تمرینات کششی بدن انعطافپذیری داشته باشیم؟

چطور با انجام تمرینات کششی بدن انعطاف‌پذیری داشته باشیم؟

برای تأثیر بیشتر تمرینات ورزشی بر روی بدن، لازم است بدنی انعطاف‌پذیر داشته باشیم تا بتوانیم عمل ورزش را با طیف وسیعی از مجموعه حرکاتی که باعث تحرک مفاصل می‌شوند، به‌درستی انجام دهیم. می‌پرسید چرا؟ به دلایل زیر:

زمانی که قبل و بعد از ورزش، نرمش نداشته باشیم، عضلات ما سموم را در خود نگه داشته و در معرض آسیب قرار می‌گیریم، زمان بازیابی و ریکاوری بدن طول می‌کشد و همچنین عملکرد خوبی نخواهیم داشت. برای جلوگیری از ناتوانی حرکتی، باید تمرینات انعطاف را در برنامه‌ی خود بگنجانیم. قسمت‌هایی که عموماً به حرکات کششی یا انعطاف و یا هر دو نیاز دارند، عضلات لگن، کمر، زانو و مچ پا هستند.

در این مقاله، خواهیم دید که انعطاف‌پذیری نه‌تنها برای قابلیت کشش بدن، بلکه برای حفظ تعادل صفحات حرکتی که تمامی حرکات بدن در آن‌ها شکل می‌گیرد، حائز اهمیت است.

فهرست مندرجات:

1- چطور کشش را انجام دهیم؟

2- کشش کشاله‌ی ران

3- کشش کمر و ستون فقرات

4- کشش زانو

5- تمرین‌های مچ پا

6- صفحات حرکتی

7- نکته‌ی پیشنهادی

عمل کشش را چطور انجام دهیم؟

انجام مداوم تمرینات کششی که در زیر به آن اشاره می‌شود، سبب افزایش تأثیر ورزش بر روی بدن فرد می‌شود. نیروی حرکتی فرد افزایش یافته، میزان تعادل بدن بیشتر می‌شود و سرعت ریکاوری بدن جهت آمادگی برای جلسه بعدی تمرین بیشتر خواهد شد.

طبق گفته‌ی انجمن علوم ورزشی بین‌المللی یک کشش ایستا به‌طور معمول، باید به مدت 20-60 ثانیه ادامه داشته باشد. به خاطر داشته باشید بیش از حد بدن را نکشید زیرا ممکن است سبب بروز جراحاتی چون کشیدگی عضلات و پارگی آن‌ها گردد.

در یک کشش طبیعی و راحت تنها می‌بایست مقداری کشش جزئی و خفیف احساس کنید، بدون اینکه فراتر از حد طبیعی بدن را بکشید. همیشه در طول تمرین کششی به تنفس خود توجه کنید. برای مثال، اگر تمرینی برای انعطاف زانو انجام می‌دهید، درست قبل از اینکه به کشش بپردازید، یک نفس عمیق به درون ریه بکشید و پس از انجام کشش، آن را بیرون بدهید. تنفس در شل کردن عضلات و نرم کردن آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند.

پیش از تمرین‌های کششی برای افزایش شدت جریان خون باید بدن را گرم کرد. پدال زدن به مدت 3 دقیقه روی یک دوچرخه ثابت و یا 45 الی 60 ثانیه حرکت اسکوات آرام و کنترل شده، این کار را برای بدن انجام خواهد داد.

انجام تمرینات کششی بدن

کشش ماهیچه لگن

با وارد شدن به سنین 40 و 50 سالگی، درد ناحیه لگن مشکلات زیادی برای ما ایجاد می‌کند و علت این درد همیشه آسیب‌دیدگی یا استفاده‌ی مفرط از این ماهیچه‌ها نیست، بلکه دلیل اصلی عدم کشش عضلات خم کننده‌ی این ناحیه است.

حتی اگر فردی ویلچرنشین نیستید و در طول روز به مقدار زیادی پیاده‌روی می‌کنید، از پله‌ها بالا و پایین می‌روید و یا برای مدت طولانی سرپا می‌ایستید، باید برای جلوگیری از خشک شدن عضلات خود آن‌ها را انعطاف‌پذیر نگه ‌دارید، این خشک‌شدگی عضلات ممکن است سبب بروز مشکلات دیگری همانند کمردرد شود.

اغلب افراد فعال صرف آنکه دوچرخه‌سواری می‌کنند، می‌دوند یا تمرینات دیگری انجام می‌دهند که ماهیچه‌های خم کننده‌ی لگن را تقویت می‌کند، فکر می‌کنند نیازی به انجام تمرینات کششی ندارند زیرا ماهیچه‌های لگن دائماً درگیر حرکت هستند؛ اما این تفکر چندان درست نیست. چیزی که بیشتر مردم نمی‌دانند آن است که با گذشت زمان، این نوع حرکات سبب بروز اختلالات عضلانی، اسپاسم‌ها و تغییر حالت بدن خواهد شد.

وقتی عضلات لگن انعطاف‌پذیر باشند، تمریناتی مانند اسکوات و لانژ که ماهیچه‌های سرینی را تقویت می‌کنند، کنترل بیشتر بر روی بدن خواهند داشت.

تمرینات کششی بدن

کشش کمر و ستون فقرات

عضلات کمر و شکمی بخش میانی بدن را تقویت کرده و برای داشتن گام‌های قوی ضروری هستند. برای داشتن کمری محکم، می‌بایست با کشش‌های مختلف قفسه سینه و دو طرف پشت خود را باز کنیم.

گاهی اوقات، بدون آنکه دقت کنیم، برای انجام برخی از حرکات به ناحیه کمر تکیه می‌کنیم، مانند زمانی که می‌خواهیم وسیله نقلیه خود را از جایی عبور دهیم، می‌چرخیم و از روی شانه نگاه می‌کنیم؛ یا زمانی که می‌خواهیم یک صندلی را بلند کنیم و یا وقتی که برای اینکه دستمان به چیزی برسد، خود را به بالا می‌کشیم و موارد دیگری از این قبیل. این حرکات انفعالی ممکن است، آسان به نظر برسد اما بدون عضلات میانی مستحکم، ستون فقرات ضعیف می‌شود و با گذشت زمان انجام این حرکات به‌مراتب چالش‌برانگیز خواهند بود.

داشتن ستون فقراتی انعطاف‌پذیر و میان‌تنه‌ای قوی برای تمریناتی چون کرانچ، حلقه، خم شدن به طرفین، دراز کشیدن و بلند کردن پا و دراز نشست عالی است.  همچنین می‌توان به‌طور منظم برای انعطاف عضلات کمر، برنامه تمرین روزانه را با تمرینات یوگابرای تجربه‌ی برنامه‌ای جامع در هم آمیخت.

تمرینات یوگا

یکی از چیزهای مورد علاقه من در مورد یوگا آن است که انرژی را در سراسر بدن به‌ویژه در ناحیه ستون فقرات به گردش درمی‌آورد. علاوه بر این، یوگا به افزایش طول عضلات کمک کرده و فضای بین دنده‌ها و مهره‌ها را باز می‌کند که موجب به حداقل رسانی میزان تنش و کاهش سردرد و کمردرد می‌شود. این حرکات یوگا را که نه‌تنها برای انعطاف‌پذیری بدن، بلکه برای آرامش کلی بدن هم مفید هستند، امتحان کنید. هر یک را به اندازه 10 الی 15 دم و بازدم ادامه دهید.

کشش زانو

کشش زانو

استفاده از پا برای پیاده‌روی، دویدن، شنا کردن و یا انجام هرگونه حرکتی که پا را درگیر حرکت کند، ناحیه زانو را نیز درگیر خواهد کرد. انعطاف نواحی داخل و اطراف مفصل زانو برای تحرک بسیار ضروری است و چون همه‌چیز به هم متصل است، انعطاف‌پذیری زانو موجب انعطاف‌پذیری سایر قسمت‌ها مانند مچ پا خواهد شد که جلوتر به آن خواهیم پرداخت.

بنابراین، تمریناتی که روی دستگاه‌ انجام می‌شوند مانند تمرینات جلو و پشت پا موجب تحرک صفحه‌ی ساژیتال یا چپ‌راستی می‌شوند که خود شامل پشت و جلو یا بالا و پایین هستند. اگر این تمرین‌ها ازجمله تمریناتی هستند که همواره برای ورزش دادن پایین‌تنه‌ی خود انتخاب می‌کنید، می‌بایست زانوی انعطاف‌پذیری داشته باشید.

تمرین‌های مچ پا

تمرین‌های مچ پا

مچ پا ممکن است برای راه رفتن، پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند و کفش‌های سخت‌تر، کف پای تخت، جراحت پا، ناتوانی در استفاده درست از پا هنگام انجام تمرینات ورزشی، آرتروز و حتی شنا مشکلات زیادی ایجاد کند. همه‌ی این مشکلات ممکن است سبب بروز تاندونت به معنی التهاب اطراف تاندون در عضلات پایینی شوند.

وضعیت پا حین راه رفتن علیرغم آنچه به نظر می‌رسد، در یک وضعیت مشابه ثابت باقی نمی‌ماند، به همین دلیل کهانعطاف‌پذیری عضلات اطراف مفصل مچ پا حائز اهمیت است. انعطاف‌پذیری امکان قرارگیری در وضعیت‌های متنوع را به بدن می‌بخشد. علاوه بر انجام تمرین‌های مخصوص مچ پا، استراحت، یخ، باند و بالا نگه داشتن پا نیز برای تسکین درد مچ پا مؤثر است.

تمرینات صفحات حرکتی

صفحات حرکتی

تعادل صفحات حرکتی بدن نه‌تنها برای تمرینات وزنی و سایر تمرینات، بلکه برای انعطاف بدن امری بسیار ضروری است. بدن ما پایگاهی از نیروهای تحرکی است، زیرا تنها به یک صفحه‌ی واحد حرکتی محدود نیست و قادر است در چندین جهت مختلف به نام‌های ساژیتال، تقسیم بدن به دو نیمه راست و چپ، کرنال، تقسیم بدن به دو نیمه جلویی و پشتی و آکسیال، تقسیم بدن به دو نیمه فوقانی و تحتانی حرکت کند.

برای مثال، هنگام انجام تمرینات انعطاف کمر، باید بر روی عضلات شکمی نیز کار کرد. به همین ترتیب، بهتر است تمرینات وزنی عضلات ران را با انجام تمرین‌های پشت ران تعادل بخشیم. این کار سبب ایجاد تعادل، هماهنگی و بهبود عملکرد می‌شود.

نکته‌ی پیشنهادی

به یاد داشته باشید که تمرینات کششی را می‌توان با تجهیزات ورزشی پزشکی مختلف مانند غلتک فومی، برای رفع سفتی عضلات و دفع اسید لاکتیک، لباس ورزشی جذب برای حفظ گرمای بدن و یا حتی یک توپ لاکراس برای نقاط ماشه‌ای ماهیچه ادغام کرد.

اکنون که با چگونگی کشش قسمت‌هایی از بدن که بیشترین جراحت در آن نقاط اتفاق می‌افتد آشنا شدید، حال تسکین را در نواحی مختلف بدن و در زندگی خود تجربه خواهید کرد. اکنون می‌دانیم که با انجام تمرینات کششی مؤثر قبل و بعد از فعالیت‌هایمان می‌توانیم میزان تنش، استرس و سفتی عضلات را به‌طوری کلی از بین ببریم، عضلات بدن آرام‌تر و کارآمدتر شده در نتیجه کارایی بدن افزایش خواهد یافت.

 

منبع:چطورپدیا