سه نوع از سلول‌های گلیال هستند که می‌توانند تومور تولید کنند. گلیوماها با توجه به نوع سلول گلیال درگیر در تومور و نیز ویژگی‌های ژنتیکی تومور طبقه‌بندی می‌شوند؛ که بر اساس آن می‌توان پیش‌بینی کرد که تومور در طول زمان چگونه رفتار می‌کند و چه روش‌های درمانی برای آن تجویز شود.

انواع تومورهای گلیوما

انواع گلیوما عبارت‌اند از:

• آستروسیتوما: شامل آستروسیتوما، آناپلاستیک آستروسیتوما و گلیوبلاستوما است.
• اپندیموما: شامل آناپلاستیک اپندیموما، میوکسی پاپیلاری اپندیموما و سوبپندیموما است.
• اولیگودندروگلیوما: شامل اولیگواندروگلیوما، آناپلاستیک اولیگودندروگلیوما و آناپلاستیک اولیگوآستروسیتوما است.

گلیوما می‌تواند بر عملکرد مغز شما تأثیر مخرب بگذارد و با توجه به موقعیت و میزان رشد آن تهدیدکننده حیات باشد.

گلیوماها یکی از رایج‌ترین انواع تومورهای مغزی محسوب می‌شوند.

پزشک با توجه به نوع گلیوما روش درمانی را تجویز می‌کند. رایج‌ترین گزینه‌های درمانی گلیوما عبارت‌ از جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، درمان هدفمند و درمان مبتنی بر آزمایشات بیمارستانی هستند.

علائم

علائم گلیوما با توجه به نوع و اندازه‌ی تومور، محل قرار گرفتن و بزرگی آن متفاوت هستند.

علائم و نشانه‌های گلیوما عبارت‌اند از:

• سردرد
• حالت تهوع
• حس سردرگمی و کاهش توانایی مغزی
• از دست دادن حافظه
• تغییر شخصیت و پرخاشگری
• بی‌اختیاری ادراری
• مشکلات بینایی مانند تاری دید، دید دوگانه و از دست دادن دید محیطی
• مشکلات تکلم
• حمله‌ی عصبی، به ویژه در افرادی که سابقه‌ی حمله‌ی عصبی ندارند

زمان مراجعه به دکتر

در صورت مشاهده‌ی هر یک از این علائم به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علت بروز گلیوما

همانند اکثر تومورهای مغزی، علت ایجاد گلیوما نامعلوم است؛ اما برخی عوامل خطر ابتلا به گلیوما را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارت‌اند از:

• سن: با افزایش سن احتمال ابتلا به تومور مغزی افزایش می‌یابد. گلیوما عمدتاً در افراد بزرگ‌سال بین 45 تا 65 سال شایع است. با این حال، تومور مغزی می‌تواند در هر سنی رخ دهد. انواع خاصی از گلیوما مانند اپندیوموما و پیلوسیتیک آستروسیتوما در کودکان و نوجوانان شایع‌تر هستند.
• قرار گرفتن در معرض اشعه: افرادی که در معرض تابش نوعی اشعه به نام اشعه یونیزه قرارگرفته باشند، احتمال ابتلا به گلیوما در آن‌ها افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از اشعه یونیزه عبارت‌اند از پرتودرمانی که فرد بیمار به منظور درمان سرطان در معرض اشعه رادیواکتیو و بمب‌های اتمی قرار می‌گیرد.

اثر منفی میدان‌های الکترومغناطیسی یا امواج ماکروویو بر سلامت انسان هنوز به اثبات نرسیده است. در رابطه با اثر مخرب تلفن همراه نیز نتیجه‌گیری قطعی حاصل نشده است.

برخی مطالعات تأثیر استفاده از تلفن همراه روی ایجاد نوعی تومور مغزی به نام «نرومای صوتی» را اثبات کرده‌اند. از طرف دیگر، بسیاری از مطالعات نیز هیچ گونه رابطه‌ی معناداری را کشف نکرده‌اند. با توجه به نوپا بودن فناوری تلفن همراه، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است. در صورتی که در این زمینه نگرانی دارید بهتر است میزان استفاده‌ی خود از تلفن همراه را محدود کنید. قرار دادن گوشی روی حالت بلندگو یا استفاده از هندزفری به دور نگه داشتن گوشی از سر کمک خواهد کرد.

• سابقه‌ی خانوادگی: با اینکه گلیوما به ندرت در گروه بیماری‌های ارثی دسته‌بندی می‌شود، اما وجود سابقه‌ی گلیوما در سایر افراد خانواده خطر ابتلا به این بیماری را به دو برابر افزایش خواهد داد. برخی از ژن‌ها با ایجاد گلیوما ارتباط ضعیفی دارند؛ اما برای نتیجه‌گیری‌های دقیق‌تر بین تغییرات ژنتیکی و تومور مغزی نیاز به مطالعات بیشتری می‌باشد.

منبع: چطورپدیا