خطای 1: در برابر مشکلات تسلیم می‌شوید تا زندگی بی‌دردسری داشته باشید

طبق تحلیل‌های انجام شده به این نکته پی برده‌ایم که صاحبان سوپرمارکت‌ها چندان مایل به حمایت از والدین نیستند. چراکه آن‌ها با قرار دادن جعبه‌های آب‌نبات و اسنک در ویترین مغازه، کودکان را به‌سوی این محصولات جذب می‌کنند.

خطا: بسیاری از والدین در برابر چنین مشکلاتی به‌زودی تسلیم می‌شوند. چراکه باید به‌طور هم‌زمان پول و کارت‌های بانکی، کیفیت جنس، چرخ‌دستی و نهایتاً فرزند شلوغ و پرسروصدای خود را مدیریت کنند. مشکل این تسلیم شدن زودهنگام این است که کودک همواره برای برآورده‌سازی خواسته‌های خود از این استراتژی (فریاد زدن) استفاده خواهد کرد؛ و در نتیجه آن‌ها دائماً این رفتارها را تکرار می‌کنند و به نتیجه‌ی دلخواه خود می‌رسند.

راهکار: بهترین روش‌ها برای پیشگیری از این قبیل مشکلات عبارت‌اند از:

• قبل از رفتن به خرید مطمئن شوید که کودک گرسنه نباشد و به او غذا و خوراکی داده باشید.
• سعی کنید بدون کودک خود به خرید بروید.
• تا حد امکان از پیک‌ و راه‌های حمل‌ونقل موجود برای تحویل‌ کالا درب منزل استفاده کنید.
• با صاحبان سوپرمارکت‌ها صحبت کنید تا خوراکی و تنقلات را در ویترین فروشگاه قرار ندهند.

خطای 2: روی محدودیت‌ها پافشاری نمی‌کنید

خطا: در صورتی ‌که کودکتان لوس و نازپرورده تربیت شود، در نتیجه احتمال اینکه در بزرگ‌سالی نیز خواسته‌های فراوانی داشته باشند و رفتاری خودخواهانه را بروز دهند، وجود دارد. در صورت بروز مشکلات درسی یا شغلی، والدین نیز مقصر شناخته می‌شوند.

راهکار: اما جنر در کتاب خود با عنوان «آرام باشید و وظایف والدین را تحقق بخشید» بر این باور است که رعایت حد تعادل در سخت‌گیری‌ها و آسان‌گیری‌ها موجب آسایش خاطر همه خواهد شد. در نتیجه لازم است محدودیت‌ها و عواقب رفتارهای ناهنجار به کودکان گوشزد شود.

خطای 3: اینکه سایر افراد، فرزند شما را به راه راست هدایت کنند را قبول نمی‌کنید

خطا: فرض کنید کودکی در مدرسه به خاطر کشیدن سیگار تنبیه شود و پدر او در دفاع از کودک خود با مدیر و معاون مدرسه بحث و مجادله کند. در این حالت مطمئناً پسر این فرد در آینده نیز به‌شدت به سمت مصرف سیگار خواهد رفت و چه بسا به سایر مواد مخدر دیگر نیز گرایش پیدا کند. این وضعیت در دوران قدیم به‌ندرت مشاهده می‌شد اما در عصر فعلی بسیاری از والدین قادر به پذیرش راهنمایی‌های سایرین نسبت به کودکان خود نیستند. بر معلمان و سایر متصدیان تعلیم و تربیت واجب است تا با نحوه‌ی صحیح آموزش‌دهی به کودکان کاملاً آشنا باشند و برای تبدیل نمودن آن‌ها به شهروندانی مسئولیت‌پذیر حداکثر تلاش و احتیاط لازم را به عمل آورند.

راهکار: لازم است به والدین اطمینان داده شود که سایرین به‌خوبی می‌توانند بر وضعیت رفتاری کودکان آن‌ها نظارت کنند.

خطای 4: مجازات و عواقب در نظر گرفته شده را با جدیت پیگیری نمی‌کنید

لازم است محدودیت‌های خاصی را برای کودکان تعیین نمایید که در صورت عدم رعایت آن‌ها عواقب خاصی در انتظار آنان خواهد بود.

خطا: یکی از مشکلات اساسی پیش روی والدین این است که تنبیهات را به‌خوبی پیگیری و اجرا نمی‌کنند. با ادامه یافتن این وضعیت، کنترل بر روی کودکان کاهش ‌یافته و آن‌ها بر اوضاع مسلط می‌شوند.

راهکار: لطفاً تنبیهات در نظر گرفته شده را به‌صورت مستمر و به‌محض وقوع رفتارهای نامناسب اعمال کنید.

خطای 5: کودک را از احساس همدردی خود محروم می‌کنید

خطا: زمان گذاشتن برای ابراز همدردی با کودک مطمئناً امری مؤثر و ارزشمند است. هنگامی‌که کودک در مدرسه و انجام تکالیف خود به مشکل برمی‌خورد با او همدردی کنید و آرامش بیشتری را در او ایجاد کنید. البته همدردی به این معنی نیست که کودک را کاملاً آزاد بگذارید یا برخی وظایف را از دوش او بردارید؛ اما حداقل کار ممکن در این شرایط برقراری ارتباطات گسترده‌تر با او است. از داد زدن بر روی کودکان یا مجبور کردن آن‌ها به انجام وظایف در زمان معمول اجتناب کنید.

راهکار: هنگامی‌که کودکان دچار آشفتگی و عصبانیت می‌شوند، بر روی ارتباطات کلامی با او تأکید داشته باشید. کارایی این روش همواره بیشتر از برخورد فیزیکی است.

خطای 6: در روش بزرگ کردن کودکان خود همان روشی را در پیش می‌گیرید که توسط والدین خودتان نسبت به شما اعمال شده است

خطا: شبیه‌سازی رفتار والدین قبلی به دو حالت تقسیم می‌شود. در حالت اول در صورتی ‌که با سخت‌گیری بزرگ ‌شده باشید، همین الگو را تکرار می‌کنید. حالت دوم پرورش کودک به‌صورت کاملاً آزاد و بر خلاف قوانین سخت‌گیرانه است. در این شرایط کودکان هرج‌ومرج عظیمی را به وجود می‌آورند. نکته‌ی جالب ‌توجه این است که واژه‌ی پرورش کودکان (عمل در نقش والدین) کمتر از 50 سال است که پا به عرصه‌ی حیات گذاشته است.

راهکار: عمل به وظایف والدین به‌اندازه‌ی موشک هوا کردن سخت و پیچیده نیست. تنها کار لازم این است که منطق صحیحی را دنبال کنید و از تنبیه بدنی، داد زدن سر آن‌ها و باج دادن به آن‌ها اجتناب کنید. همچنین لازم است از نقش کنترلی خویش نسبت به کودکان اطمینان حاصل کنید.

خطای 7: الگوی بدی را بجا می‌گذارید

خطا: والدین الگوی کودکان خود هستند. در صورتی که شما با کوچک‌ترین مشکل از کوره در بروید کودکان‌تان نیز چنین رفتاری را از شما می‌آموزند. فریاد کشیدن، ابراز خشم و توهین به سایرین تصویر بدی را در ذهن کودک باقی خواهد گذاشت. به همین ترتیب، عادت‌های غذا خوردن نیز مورد تقلید قرار گرفته و غذاهای ناسالم به‌عنوان گزینه‌ی اصلی در اولویت مصرف کودکان قرار می‌گیرند.

راهکار: اجازه دادن به کودکان برای انتخاب عاقلانه‌ی غذاهای مدنظر خود یکی از روش‌های بسیار مؤثر برای تشویق عادت‌های غذایی سالم در کودکان است. توضیح دادن در مورد علت خوب یا بد بودن غذاها بسیار مؤثرتر از صرفاً اعمال محدودیت غذایی است.

خطای 8: زمان کافی را با کودکان خود سپری نمی‌کنید

خطا: آیا هنگامی‌که زمان خود را با کودکان سپری می‌کنید، تمامی توجه خود را به آنان می‌دهید؟ در عصر فعلی ابزارهای مختلفی وجود دارد که موجب حواس‌پرتی والدین نسبت به کودکان می‌شود.

راهکار: خاموش کردن تمامی رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند و تلویزیون‌ها یکی از بهترین راهکارها برای توجه بیشتر به کودکان در زمان تعامل با آنان است.

خطای 9: صبوری را به کودک خود آموزش نمی‌دهید

خطا: بسیاری از والدین کودکان خود را در اولویت اصلی زندگی قرار می‌دهند و اهمیت آموزش صبر و تحمل به آنان را فراموش می‌کنند. لازم است تمامی کودکان صبور بودن را یاد بگیرند. مثال‌هایی از این دست عبارت‌اند از انتظار برای حمام، انجام نوبتی وظایف، انتظار در صف‌های طولانی یا صف اتوبوس.

راهکار: بهترین راهکار برای آموزش صبر و تحمل به کودکان این است که همواره وظایف، فعالیت یا بازی و امکان طولانی شدن آن‌ها را به کودکان یادآوری کنیم. در واقع، طولانی شدن چرخه‌ی تکمیل وظایف به آنان آموزش داده می‌شود. آموختن صبر و تحمل مزایای متعددی در مراحل مختلف زندگی آینده آن‌ها خواهد داشت.

خطای 10 – کودکان را از راهنمایی‌های لازم محروم می‌کنید

خطا: معمولاً والدین انبوهی از دستورات و راهکارها را به کودکان خود گوشزد می‌کنند. این اقدامات با آثار منفی گسترده‌ای همراه است. والدین زمان زیادی را به این قبیل امور اختصاص می‌دهند و در نتیجه از گذراندن زمان کافی برای تعامل، همدردی و درک بهتر شرایط کودکان غافل می‌شوند.

راهکار: در صورتی که والدین با آرامش راهنمایی‌های لازم را به کودکان انتقال دهند، انرژی مثبتی از جانب آنان منتقل خواهد شد. دقیقاً راهنمایی مورد نیاز را به آن‌ها یادآوری کنید و بدانید که این رویکرد نتایج مثبتی را در پی خواهد داشت. برای مثال این‌گونه با آن‌ها صحبت نکنید: عمل «الف» را به دلیل نتیجه‌ی «ب» انجام نمی‌دهیم، لطفاً «ج» را بجای «د» انجام بدهید.

تعریف محدودیت‌ها و پیگیری خطاها و روبه‌رو کردن کودکان با مجازات مربوطه از بسیاری از خطاهای والدین در عصر مدرن جلوگیری می‌کند. راهنمایی کردن کودکان، پشتیبانی و ابراز علاقه به آنان مزایای چشمگیری را در آینده در پی خواهند داشت.

منبع: چطورپدیا

اکنون لحظاتی وقت بگذارید و به آن عمل خاصی فکر کنید که اغلب انجام می‌دهید. این عادت چگونه شکل گرفت؟ آیا چیزی است که می‌خواهید ادامه دهید، یا کاری است که ترجیح می‌دهید انجام دادنش را ترک کنید؟ مهم‌تر از همه، این عادت چطور زندگی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟

بسیاری از مردم می‌خواهند یاد بگیرند که چگونه کنترل عادات و روزمرگی‌هایشان را در دست بگیرند. از تلاش برای ترک سیگارگرفته تا حفظ رژیم غذایی سالم و یا زود خوابیدن، کنترل عادات می‌تواند کار دشواری باشد. چنین عاداتی می‌توانند بسیار آزار‌دهنده باشند، چراکه رشد آنها به‌صورت ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. با این ‌حال چه متوجه این موضوع شوید یا خیر، آنها در نتیجه موفقیت‌های ما نیز بیشترین تأثیر را دارند.

عادت‌ها بر زندگی شما حکمرانی می‌کنند!

بسیاری از مردم عادت‌ها را عاملی کلیدی در موفقیت شخصی خود در نظر نمی‌گیرند، چراکه آنها را جزء روند عادی زندگی یا همان روتین تلقی می‌کنند. عادت‌ها خوب یا بد هستند و اکثر مردم تا همین حد به عادت‌ها اهمیت می‌دهند و فکر می‌کنند که عادت‌ها لزوماً ارتباطی با موفقیت شخصی ندارند. دلیل این موضوع آن است که مردم در هنگام موفقیت اغلب به عوامل بیرونی می‌نگرند. در هنگام تعیین موفقیت، ممکن است عواملی مانند شانس، آموزش و تحصیلات و یا پیشینه خانوادگی را در نظر بگیرند. با اینکه عادت‌ها عواملی درونی هستند، اغلب از آنها چشم‌پوشی می‌شود.

حقیقت این است که عادت‌ها، یک عامل اصلی هستند که تقریباً تمام جنبه‌های زندگی ما را کنترل می‌کنند. این عادت‌ها هستند که باعث می‌شوند ما بسیاری از اعمال کوچک و بزرگ روزانه خود را انجام دهیم. کارهایی که صبح، هنگام بیدار شدن انجام می‌دهید، جایی که معمولاً ناهار خود را صرف می‌کنید، راهی که از طریق آن به سر کار می‌روید و به خانه برمی‌گردید؛ تمام اینها جزء عادت‌های شما محسوب می‌شوند.

اگر خود را آدمی منظم و با اراده قوی می‌دانید، پس شکست یک عادت بد یا پیش‌ گرفتن یک عادت خوب جدید، نمی‌تواند برای شما کار چندان سختی باشد؛ اما برای اکثریت قریب به ‌اتفاق ما، این می‌تواند یک مسئله چالش‌برانگیز باشد. خوشبختانه عادت‌ها تنها با اراده فرد سر و کار ندارند. بسیاری از افراد موفق، توانایی این را دارند که فرمان عادت‌های خود را در دست بگیرند و از آنها به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف شخصی خود استفاده کنند. پس چگونه می‌توانیم یک عادت را از بین ببریم؟

تقسیم عادت به اجزای تشکیل ‌دهنده

خوشبختانه عادت‌های سرکش را می‌توان رام و اهلی کرد و زمانی که شما به‌طور کامل کنترل آنها را در دست گرفتید، پتانسیل واقعی آنها را درک خواهید کرد و خواهید دید این عادت‌ها چگونه می‌توانند برای رسیدن به موفقیت و دستاوردهای بزرگ در زندگی به شما کمک کنند. حال بیایید با یکدیگر اجزای مختلف یک عادت را بررسی کنیم. شیوه‌ای که یک عادت از آن طریق شکل می‌گیرد را می‌توان یک چرخه عادت نامید. این چرخه‌ای است که تعیین می‌کند هر عادت چگونه شکل بگیرد و خود را بروز دهد. چرخه مذکور شامل سه جزء کلیدی است:

• نشانه
• روال عادی (روتین)
• پاداش

نشانه

نشانه همان چیزی است که باعث آغاز و به حرکت درآمدن عادت شما می‌شود. نشانه ممکن است یک رخداد، یک عمل، یک احساس، یک فرد یا گروهی از مردم و یا حتی یک حالت روحی باشد.

روال عادی

روال عادی همان رفتاری است که پس از شروع عادت از سوی شما رخ می‌دهد. از آنجا که عادت‌ها روی حالت خودکار قرار دارند، روال عادی ترتیب و دنباله‌ای از اتفاقات است که هر بار تکرار می‌شوند.

پاداش

پاداش، حمایت و جایزه‌ای است که مغز در ازای انجام روتین برای شما در نظر می‌گیرد. پاداش، روتین را به نشانه پیوند می‌دهد؛ بنابراین مغز شما به خاطر می‌سپارد که برای گرفتن پاداش در آینده باید همان رفتار را تکرار کند. با نگاهی به این چرخه ساده، می‌توانید ببینید که هر عادت بد با نشانه شروع می‌شود. این چیزی است که باعث آغاز چرخه عادت می‌شود. بیایید از یک مثال آشنا برای عادت بد استفاده کنیم: سیگار کشیدن. ممکن است بعد از یک جلسه طولانی احساس تنش (نشانه) داشته باشید؛ تصمیم می‌گیرید که کمی استراحت کنید و سیگاری روشن می‌کنید (روتین). هنگام سیگار کشیدن، تحت تأثیر نیکوتین احساس آرامش و نوعی رضایت جسمانی به شما دست می‌دهد (پاداش). درنتیجه شما هر بار که احساس تنش می‌کنید یا سعی دارید احساس بهتری برای خود ارمغان آورید، این روتین را تکرار می‌کنید.

در اینجا می‌توانید ببینید که نشانه‌ها نقطه آغاز برای هر چرخه عادت هستند. از لحاظ نظری، بدون وجود نشانه برای آغاز عادت، روتین یا رفتاری که منجر به گرفتن پاداش می‌شود، رخ نخواهد داد. در صورتی ‌که یک قسمت از چرخه عادت شکسته شود، چنین چیزی یک نقطه‌ضعف بالقوه محسوب می‌شود که می‌توانید از آن برای شکست و کنار گذاشتن عادت خود استفاده کنید.

کنترل نشانه‌ها را در دست بگیرید

اولین قدم برای کنترل عادت‌ها، کنترل کردن نشانه‌ها است. دوباره به آن عادت خاصی برگردید که در ابتدای مطلب از شما خواسته ‌شده بود که به آن بیندیشید. آیا می‌توانید نشانه‌ای که باعث به وجود آمدن این عادت شده است را شناسایی کنید؟ حالا یکی دیگر از عادات خود را در نظر بگیرید؛ از دو عادتی که شناسایی کرده‌اید، نقش کدام ‌یک در زندگی روزمره شما برجسته‌تر است؟ حالا نشانه‌های دو عادت را با یکدیگر مقایسه کنید. آیا ماهیت دو نشانه با یکدیگر متفاوت است؟

از آنجا که نشانه‌ها جرقه ابتدایی هر عادت محسوب می‌شوند، یکی از دلایل اصلی که باعث می‌شود عادت‌ها حالتی برابر نداشته باشند، کیفیت و نوع نشانه‌ها است. برخی از نشانه‌ها تأثیرگذاری بیشتری دارند. هر چه نشانه بیشتر اتفاق بیفتد، احتمال ایجاد عادت بیشتر می‌شود. نشانه در صورت برخورداری از ثبات و پایداری، به‌ندرت تحت تأثیر عوامل بیرونی قرار می‌گیرد و این‌گونه احتمال شکل‌گیری عادت هم بیشتر می‌شود؛ و در حالی‌ که ما در مورد منظم بودن و ثبات صحبت می‌کنیم، زمان ماهیت همه‌چیز را تعیین می‌کند. هرچه بازه زمانی که در آن یک نشانه تکرار می‌‌شود، کوتاه‌تر باشد، تأثیرگذاری آن نشانه بیشتر خواهد شد. اگر این بازه زمانی بیشتر از یک هفته باشد، بدان معناست که نشانه بسیار کم اثر شده است.

برای شکست چرخه عادت آمادگی دارید؟

تا اینجا حتماً به قدرت عناصر موجود در یک چرخه عادت پی برده‌اید و اینکه چگونه هر عنصر باعث تغذیه و تقویت عنصر مقابل خود می‌شود و در کنار هم حالتی مانند یک گلوله برفی ایجاد می‌کنند که هر لحظه بزرگ‌تر می‌شود. هر بار که یک عادت را تکرار کنید، این عادت قوی‌تر از قبل خواهد شد. با شناخت و مقابله با بخش اول چرخه عادت که همان نشانه است، یک‌قدم به کنترل کردن عادت‌های خود نزدیک‌تر می‌شوید.

منبع:چطورپدیا

بخش اول: پایان شفاف

1- حقیقت این دوستی را بپذیرید. اولین گام برای جدایی از یک انسان سمی اعتراف به سمی بودن حقیقتِ این رابطه است. زمانی که تصمیم به قطع رابطه می‌گیرید، ممکن است همچنان تفکرات خاصی درباره آن دوستی شما را مردد کند. با خود صادق باشید که این ارتباط یک رابطه‌ی سمی بوده و به هیچ عنوان نفعی برای شما نخواهد داشت. این تفکر نه‌تنها کمک می‌کند از انسان‌های سمی دوری کنید، بلکه سبب می‌شود در آینده برای برقراری یک رابطه استانداردهای بالاتری داشته باشید.

• سعی کنید به مزیت‌هایی که این رابطه برایتان داشته فکر کنید. اگر هیچ‌چیزی به خاطرتان نرسید، این رابطه را ترک کنید. احتمالاً دیگر با او سرگرم نمی‌شوید، در این دوستی از شما سوءاستفاده می‌شود و یا پس از آنکه زمانی را با آن‌ها سپری می‌کنید، احساس خستگی می‌کنید.
• بپذیرید که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. انسان‌های سمی، برای فهمیدن آن‌ که کسی در حال کناره‌گیری از آن‌ها است، شامه‌ی قوی‌ای دارند و یقیناً تلاش می‌کنند که فرد را بار دیگر به حصار خود بازگردانند. فراموش نکنید که انتظار تغییر از چنین افرادی بعید است، حتی اگر قسم بخورند که تغییر خواهند کرد. علم به این مسئله احتمال بازگشت مجدد به آن رابطه را تا حد زیادی کاهش خواهد داد.
• در چنین مواقعی، درهم آمیختگی احساسات طبیعی بوده و کاملاً مورد انتظار است، اما این اصلاً به این معنا نیست که اجباری برای ادامه‌ی یک دوستی مسموم وجود دارد. بالفرض ممکن است فردی دوست خود را عمیقاً تحسین کرده یا او را دوست داشته باشد، ممکن است برخی از ویژگی‌های شخصیتی او واقعاً قابل تحسین باشند، اما هیچ‌کدام نمی‌توانند دلیلی بر سمی نبودن یک دوستی باشند. اینکه دوستتان را دوست بدارید، چیز بدی نیست، اما به خاطر داشته باشید کماکان باید رو به جلو حرکت کنید.

2- متن حرف‌هایی که قصد دارید به او بگویید را آماده کرده و آن را تمرین کنید. پایان دادن به دوستی عملی دشوار است، ترک یک دوست سمی نیز از این قائده مستثنا نبوده و سخت خواهد بود. او ممکن است خطای خود را انکار کند یا درباره آن با شما بحث کند. پیشاپیش متن حرف‌های خود را آماده کرده و آن را تمرین کنید، این کار کمک می‌کند در مواجهه با او آرام مانده و کاری که می‌بایست را انجام دهید.

• ابتدا تمام افکار خود را بنویسید، سپس به آنچه نوشته‌اید نگاه کنید. سعی کنید مهم‌ترین دلایل خود را از آن بیرون کشیده و در چند جمله به‌وضوح بیان کنید که چرا این رابطه را ترک می‌کنید.
• متن را چندین بار تمرین کنید. می‌توانید جلوی یک آینه تمرین کرده و یا جملات را برای خود از حفظ بگویید. وقتی با دوست خود مواجه می‌شوید، ابداً نباید متن را در دست گرفته و از روی آن بخوانید، پس قبل از این رویارویی سعی کنید، جملات خود را کم و بیش به خاطر بسپارید.

3- تا حد امکان رک سخن بگویید. وقتی یک رابطه مسموم را تمام می‌کنید، باید این کار را کاملاً شفاف و واضح انجام دهید. افراد سمی معمولاً شخصیتی «پیله» و کنترل‌گر داشته و به‌سادگی پاسخ نه را نمی‌پذیرند. سخن واضح، در گسستن پرقدرت رشته‌های این پیوند به شما کمک زیادی خواهد کرد.

• لازم نیست بی‌رحم باشید. حتی اگر آسیب‌های شدیدی از جانب این فرد متحمل شده‌اید، تهاجم بی‌دلیل می‌تواند وضعیت را به یک میدان مبارزه تبدیل کند. سعی کنید سخنان‌تان شفاف اما عاری از هرگونه توهین باشد.
• احساسات و انتظارات خود را قاطعانه بیان کنید. برای مثال «احساس می‌کنم این رابطه هیچ دستاوردی برای من ندارد. من به تو اهمیت می‌دهم، اما ادامه‌ی این رابطه برای من دشوارتر از قبل شده است. فکر می‌کنم بهتر است که هرکدام راه خود را ادامه دهیم.»

4- حد و مرزها را شفاف کنید. روشن کنید که از این پس رابطه به چه شکل خواهد بود. از قبل فهرستی از مرزهای شخصی خود تهیه کرده و آن‌ها را برای دوست خود روشن کنید. اگر تمایل ندارید هیچ‌گونه تماسی با وی داشته باشید بگویید، این مسئله را روشن کنید. هرگز برای مرزهای خود عذرخواهی نکنید، این حد و مرزها برای پویایی روابط سالم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

• مرزهای خود را تا حد ممکن شفاف سازید. به عنوان مثال بگویید «می‌خواهم بدانی که تمایل دارم برای مدتی در ارتباط نباشیم، برای التیام و بهتر شدن حالم به اندکی زمان و فاصله نیاز دارم، لطفاً از برقراری تماس و ارسال پیام خودداری کنید.»
• اگر احساس می‌کنید نیاز دارید حد و مرزهای خود را برای دیگران روشن کنید، این کار را انجام دهید. به عنوان مثال شاید دیگر نخواهید آن فرد را در دورهمی‌ها ببینید، بگذارید دیگران این مسئله را بدانند. می‌توانید بگویید «همان‌طور که در جریان هستید من با آزاده قطع رابطه کرده‌ام؛ اگر می‌خواهید زمان‌هایی را با او سپری کنید مشکلی ندارم، اما اگر قرار است در یک دورهمی او هم حضور داشته باشد حتماً از قبل به من اطلاع دهید. تا مدتی تمایل ندارم او را ببینم زیرا به کمی فاصله نیاز دارم.»

بخش دوم: محدود کردن ارتباطات

1- اجازه دهید که فرد بداند تمایلی به دیدار مجدد ندارید. پس از قطع ارتباط، یک دوست سمی احتمالاً تلاش می‌کند در هر شرایطی برای پی بردن به نیازهای شما تقلا کند. او ممکن است سعی کند از اعتماد شما برای همدردی بیشترین بهره را برده و پس از قطع رابطه دوباره به شما نزدیک شود. به‌وضوح بگویید که تمایل ندارید بار دیگر او را ببینید و دیگر با او در تماس نخواهید بود.

• در این شرایط کمی بی‌پرده بودن اشکالی ندارد. تکرار می‌کنم، پرخاشگری نکنید، فقط محکم و استوار باشید. جمله‌ای مثل «من دیگر نمی‌خواهم شما را ببینم، پس خواهش می‌کنم دیگر با من تماس نگیرید» انتخاب خوبی خواهد بود.
• دوست سمی احتمالاً با قطع رابطه به‌سادگی کنار نیامده و تلاش می‌کند شما را به حصار خود بازگرداند. برای اینکه به وی بفهمانید در ابراز عدم تمایل به ادامه آن رابطه جدی بوده‌اید، در صورت امکان شماره فرد را مسدود کنید.

2- از شر آن فرد در رسانه‌های اجتماعی خلاص شوید. اگر کسی را از زندگی خود حذف کرده‌اید، هیچ دلیلی به ادامه‌ی تعامل با او در رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد. او را در تمام رسانه‌های اجتماعی حذف کنید. از آنجا که دیگر از اتفاقات جدید زندگی وی باخبر نمی‌شوید، به‌راحتی می‌توانید احساسات خود را نظم بخشید.

• همه‌ی افراد صفحات اجتماعی خود را نمی‌بندند. اگر دوستتان صفحه‌ی فیس‌بوک یا توییتر خود را عمومی کرده است، پس از حذف وی، در برابر وسوسه‌ی چک کردن مجدد صفحه‌ی او نیز مقاومت کنید. تنها نتیجه‌ی این کار، تحریک احساسات منفی و بد شدن حال شما است.

3- برای محدود کردن آن ارتباط به خود پاداش دهید. رها کردن یک رابطه طبیعتاً سخت خواهد بود، حتی رها کردن یک رابطه‌ی بد. یک دوست سمی ممکن است ایده‌های غلطی را در مغز فرد بگنجاند، مانند این تفکر که کسی جز او، آن فرد را درک نمی‌کند. ممکن است مجبور باشید برای خود انگیزه‌هایی ایجاد کنید. برای محدود کردن ارتباط پاداش‌های کوچکی برای خود در نظر بگیرید.

• برای خود اهدافی تعیین کرده و زمانی که به آن‌ها دست یافتید، به خود جایزه دهید. برای مثال اگر توانستید تا یک هفته پیام‌های او را بی‌جواب بگذارید، یک لباس نو برای خود بخرید. اگر توانستید صفحه‌ی اینستاگرام وی را برای 1 ماه چک نکنید، خود را به یک وعده‌ی غذای خوب در یک رستوران گران‌قیمت دعوت کنید.

4- برای پر کردن خلأ راه‌هایی بیابید. هیچ‌کس تمایل ندارد که دوباره به سمت یک رابطه مسموم تمام‌ شده بازگردد. با این حال، از آنجا که احتمالاً زمان و انرژی زیادی صرف این دوستی کرده است، با گذشت زمان فقدان این شخص را در زندگی خود احساس خواهد کرد و ممکن است تا مدت‌ها پس از قطع رابطه مغشوش و تنها باشد. برای پر کردن این خلأ، خود را سرگرم نگاه دارید.

• برای پرت کردن حواس خود به سرگرمی جدیدی روی آورید. مثلاً می‌توانید بافتنی، دوختن لباس، پخت و پز یا هر چیز دیگری که به آن علاقه‌مند هستید را امتحان کنید.
• سعی کنید دوستان جدیدی بیابید. شکل‌گیری روابطی جدید و مثبت‌تر از قبل، کمک می‌کند از رها کردن یک دوست مسموم احساس خوشحالی و اعتماد به نفس داشته باشید. به یک باشگاه بپیوندید، کارهای داوطلبانه انجام دهید یا به‌تنهایی به یک دورهمی رفته و با کسی صحبت کنید.

بخش سوم: مقابله با احساسات

1- احساسات ناخوشایند را بپذیرید. پس از ترک یک دوستی، طبیعتاً تا مدت‌ها احساسی 100% مشابه آنچه بودید را نخواهید داشت. تصدیق و لمس احساسات، حتی در صورت منفی بودن آن‌ها، بسیار حائز اهمیت است. به جای تلاش برای دور کردن احساسات ناخوشایند، آن‌ها را همان‌طور که رخ می‌دهند، بپذیرید.

• به یاد داشته باشید که روابط همواره دشوار هستند. پس از شکستن یک پیوند عاطفی، کسی از هجوم احساسات ناخوشایند در امان نخواهد بود. سعی نکنید این احساسات منفی را به‌گونه‌ای حل کنید، این کار شما را از کنار آمدن با مشکلات موجود باز می‌دارد.
• به یاد داشته باشید روابط بر مبنای رشد شخصی افراد است. هرچند اکنون ممکن است احساس خوبی نداشته باشید، اما تلاشی موفق در جهت انتخاب‌هایی سالم‌تر در آینده داشته‌اید. این مسئله، هرچقدر در لحظه دشوار باشد، درنهایت برای فرد مفید خواهد بود.

2- اطراف خود را با انسان‌های مثبت‌اندیش پر کنید. هر گاه یک رابطه‌ی سمی را ترک گفتید، اطراف خود را با انسان‌های مثبت که یادآور تمام چیزهای خوب و مثبت موجود در یک رابطه هستند، پر کنید. با یافتن الگوهای سالم و مثبت، با احساسات خود به‌خوبی مقابله کرده و رو به جلو حرکت خواهید کرد.

• با آن دسته از دوستان خود که مثبت‌نگر و حامی هستند در تعامل باشید. برای جمع شدن دور هم و گذراندن زمان با آن‌ها برنامه‌ریزی کنید.
• درباره اتفاقاتی که برایتان رخ داده، شرح دهید. صادقانه بگویید که به‌تازگی یک رابطه‌ی دوستی را به پایان رسانده‌اید و به حمایت بیشتری از جانب آن‌ها نیازمند هستید.

3- نقش خود را در روابط سمی بازشناسی کنید. بسیاری از افرادی که در دوستی‌های مسموم به سر می‌برند، ذاتاً به این نوع روابط بد گرایش دارند. به تاریخچه‌ی روابط دوستانه، عاشقانه و خانوادگی خود بنگرید. شاید مرتباً در ایجاد این نوع روابط منفی نقشی معلوم ایفا می‌کنید. آگاهی از این نوع الگوهای رفتاری، در خلاص شدن از آن‌ها نقش مؤثری خواهد داشت.

• با این که هرگز نمی‌توان گفت شما مسئول ضعف رفتار شخص دیگری هستید، اما ممکن است به دلایلی خاص انسان‌های سمی شما را آسیب‌پذیر و قابل‌نفوذ بیابند. مثل آن که شاید بیشتر تمایل دارید در روابط خود تسلیم باشید و برای بیان نیازهای خود احساس راحتی نمی‌کنید، شاید در زمان جوانی از طرف خانواده یا یکی از عزیزان خود مورد سوءاستفاده‌ی عاطفی قرار گرفته و یا شاید ذاتاً شخصی مردم‌دار هستید.
• تشخیص علت اینکه چرا کارتان به روابط منفی کشیده می‌شود، خود کلیدی برای شکستن این الگو خواهد بود. اگر تعداد رابطه‌های مسمومی که در آن‌ها بوده‌اید، زیاد است، شاید بهتر است برای کمک به حل این مسئله به یک روان‌درمانگر مراجعه کنید.

4- صبور باشید. انتظار نداشته باشید در مدت‌زمان کوتاه حال بهتری داشته باشید. التیام به گذر زمان نیاز دارد. به خود فشار نیاورید که حتماً می‌بایست احساس بهتری داشته باشید. به خود اجازه‌ی سوگواری بدهید. پس از ترک یک رابطه طبیعی است که تا چند ماه ناراحت و آشفته باشید. به یاد داشته باشید که این ناراحتی موقتی بوده و درنهایت احساس خوبی خواهید داشت.

منبع: چطورپدیا